Η ζωή μου με το Subaru BRZ. True story

Το Subaru BRZ, ένα αυτοκίνητο που αγαπάμε, στην πραγματική ζωή. Όχι ως δοκιμή αλλά ως ιδιοκτησία. Ένας αναγνώστης του 4Drivers μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία με τα υπέρ και κατά

Τα αυτοκίνητα δοκιμών δεν τα ζούμε στην καθημερινότητα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Εκεί είναι ακριβώς που τέτοια, δικά σας, αντικειμενικά κείμενα από ιδιοκτήτες με αντίληψη της αυτοκίνησης αποκτούν ιδιαίτερη αξία. Είναι το true story όσων ζείτε μαζί τους σε μία σχέση μακράς διάρκειας. Ήρθε η ώρα του Subaru BRZ από «μέσα»

Με λένε Δημήτρη και είμαι καλά! Έτσι θα μπορούσαν να ξεκινούν οι συστάσεις σε μια κοινωνική ομάδα στήριξης. Σίγουρα, πάντως, δεν φανταζόμουν πως θα έγραφα ένα άρθρο για το αγαπημένο μου αυτοκίνητο, το Subaru BRZ

Ναι, αυτό το σπάνιο οδηγοκεντρικό πισωκίνητο coupé. Πανέμορφο για κάποιους, όπως εγώ. Για κάποιους άλλους, «αδύναμο», «σχιστομάτικο». Ή και «αγροτικό», για μερικούς. Το ακούσαμε κι αυτό.

Αγνοώ τους παραπάνω κυρίους. Ειδικά από τη στιγμή που θα καθίσω, σχεδόν οριζόντια, στο χαμηλά τοποθετημένο μπάκετ. Εκεί που θα κρατήσω στα χέρια μου το μικρό τιμόνι με την «κοντή», μόλις 2,4 στροφές απ’ άκρη σε άκρη, ηλεκτρική κρεμαγιέρα με την υπέροχη αίσθηση.

Το παρελθόν μου πριν το Subaru BRZ

Ως πρώην κάτοχος κάμποσων υπερτροφοδοτούμενων Subaru, δεν μπορώ παρά να μην έχω αγαπήσει αυτή τη φίρμα. Ήδη απ’ το ’99, με πρώτη εκείνη την υπέροχη ράλι ρέπλικα, το Impreza GT.

Εκτίμησα την πραγματική τετρακίνηση με τα τρία διαφορικά, το τούρμπο, την ωμή δύναμη – για εκείνα τα χρόνια. Αλλά και το τεράστιο πεδίο βελτιώσεων. Και, φυσικά, το πολύ καλό σασί. Όλα ήταν εχέγγυα απόλαυσης και ασφάλειας. Ακόμα και στα χέρια ενός μέτριου οδηγού.

Μεσολάβησε, λόγω εργασίας, ένα μικρό διάλειμμα, με ένα ταπεινό αλλά θαυματουργό και αρκούντως επικοινωνιακό, Suzuki Swift Sport. Αμέσως μετά, ήμουν προς αναζήτηση του επόμενου «εργαλείου».

Η όποια οδηγική ωριμότητα, η εμπειρία από την οδήγηση πολλών, καλών αυτοκινήτων από φίλους και γνωστούς καθώς και το ότι, πλέον, ήμουν κατασταλλαγμένος στο τι ακριβώς θέλω, έκαναν την απόφαση εξαιρετικά δύσκολη.

Τι ακριβώς έψαχνα να βρω

Το επόμενό μου αυτοκίνητο έπρεπε να είναι πισωκίνητο. Πλέον, τα καλά τετρακίνητα είχαν «ξεφύγει» ως τιμή. Και τα πιο προσιτά ήταν άνοστα και λιγότερο επικοινωνιακά.

Θα έπρεπε, επίσης, να είναι σχετικά οικονομικό. Αλλά και αξιόπιστο – καθοριστικός παράγοντας για μένα. Κυρίως όμως; Να μου «μιλά». Να έχει αυτό που λέμε «χαρακτήρα». Αλλά χωρίς να είναι ακραίο και απόλυτο γιατί, κακά τα ψέματα, δεν θεωρώ τον εαυτό μου -και δεν είμαι- «χεράς».

Αυτό που έψαχνα να βρω δεν είχε σημασία αν θα είχε πολλά γκάζια. Χόρτασα τόσα χρόνια από δαύτα. Δεν με ενδιέφερε, επίσης, αν θα ήταν το πιο «πουλ-μουρ» ή της πιο γνωστής μάρκας. Μου αρκούσε το να γεμίζει και να ευχαριστεί εμένα. Και μόνο εμένα

Απέρριψα πολλά καλά αυτοκίνητα. Έκανα πάμπολλα test drives. Και ήμουν έτοιμος να αγοράσω μία BMW 220. Όμως, έκανα το «λάθος» και είδα στο δρόμο ένα χρυσαφί Toyota GT86.

Αυτό ήταν! Μου καρφώθηκε στο μυαλό η ιδέα αγοράς του Subaru BRZ, όντας λίγο πιο όμορφο μπροστά απ’ το αντίστοιχο Toyota. Mε συνοπτικές διαδικασίες βρίσκομαι μετά από ενάμιση μήνα στην Αθήνα να παραλαμβάνω το νέο μου απόκτημα.

Η πρώτη μας συνάντηση

Με το που το πρωτοείδα δεν πίστευα ότι αυτό ήταν Subaru. Ότι αυτό ήταν το αυτοκίνητο που περίμενα. Δεν πίστευα ότι ήταν τόσο χαμηλό αλλά συνάμα αρκετά ψηλό από το έδαφος για να μη «βρίσκει» εύκολα κάτω.

Κάποια 13cm από το έδαφος αλλά με χαμηλότερο κέντρο βάρους από μία Porsche Cayman ή Ferrari 360 Modena. Δεν πίστευα ότι ήταν τόσο όμορφο, ότι θα μπορούσε να υπερβαίνει τις προσδοκίες μου.

Όμως, εκείνο που με κέρδισε περισσότερο ήταν ότι ήταν σαν να γνωριζόμασταν χρόνια. Με το καλημέρα. Βρήκα αμέσως τη σωστή θέση στο μπάκετ. Με το τιμόνι και τα πεντάλ ακριβώς εκεί που ήθελα. Παρότι το Subaru BRZ είναι τόσο χαμηλό και coupé, είχα άριστη περιφερειακή ορατότητα. Αλλά και το επίπεδο εξοπλισμού που ήθελα δίχως περιττά παραφερνάλια με άπειρα κουμπάκια, λαμπάκια και τεράστιες οθόνες. Είχε, όμως, infotainment της Harman-Kardon.

Κοντολογίς, είχε τόσα-όσα. Χωρίς να φλυαρεί ή να του λείπει κάτι. Κυρίως, όμως, είχε απενεργοποιούμενο σε τρεις βαθμίδες ESP και μηχανικό μπλοκέ Torsen από την τελευταίας γενιάς Supra. Για να είμαι αντικειμενικός, αν κάτι του έλειπε αυτό ήταν μόνο η κάμερα οπισθοπορείας.

Group B: το Toyota που δεν πρόλαβε να τρέξει

Η εμπειρία στο δρόμο

Από την πρώτη μας βόλτα κατάλαβα πως αυτό ήταν το αυτοκίνητο που ήθελα.

Εύχρηστο, άνετο. Ναι, άνετο. Με τα ακατάλληλα για τη χρήση του ”economy” λάστιχα από το Prius, το ξενέρωτο. Τα είχαν επιλέξει για να έχει λιγότερη μηχανική πρόσφυση, άρα να είναι πιο παιχνιδιάρικο. Όμως, ακόμα και με τα 18άρια ”supersport” ελαστικά που έβαλα αργότερα, παρέμεινε σωστό ως κύλιση και χωρίς θυσίες στην άνεση

Το Subaru BRZ είναι εύκολο και φιλικό ώστε να συγχωρεί τα λάθη σου αλλά και να σε βελτιώνει ως οδηγό. Επικοινωνιακό σε κάθε έκφρασή του και οικονομικό για δίλιτρο (7,0 lt/100km με μέση ωριαία 120-125 km/h). Τολμώ να πω ότι είναι το καλύτερο Subaru που είχα ποτέ – αν το κριτήριο δεν είναι η δύναμη ή η τετρακίνηση

Μετά από ενάμιση χρόνο συμβίωσης (πράγμα σπάνιο για τις ιδιοτροπίες μου), αυτή παραμένει η άποψή μου. Στα συν τα απρόσμενο «κεφαλογύρισμα» που προκαλεί λόγω σπανιότητας και θαυμασμού. Ενίοτε και ζήλειας γιατί, λέει, «έχει λίγα άλογα, είναι αργό». Και άλλα φαιδρά.

Τα μειονεκτήματα

Αν έχει ελαττώματα; Ποιο αυτοκίνητο δεν έχει;

Παρατήρησα, λοιπόν, μία βύθιση της καμπύλης ροπής στις μεσαίες rpm – όπως σχεδόν όλοι οι μπόξερ κινητήρες.

Ευτυχώς, διορθώνεται εύκολα. Στην περίπτωσή μου, ένα «χταπόδι» και επαναπρογραμματισμός εγκεφάλου. Από τα χεράκια μου λόγω πρότερης εμπειρίας.

Αυτές οι δύο επεμβάσεις ήταν αρκετές. Όχι μόνο για να καλύψουν το ζητηματάκι της βύθισης αλλά και να δώσουν επιπλέον 20 ίππους. Αλλά και πιο άμεση απόκριση γκαζιού, εκείνη την «μποξερίλα» που επιμελώς έκρυβε το εργοστάσιο.

Αδύναμο πάντως σίγουρα δεν το λες το Subaru BRZ με 200 PS. Και αν με ρωτούσε το εργοστάσιο, θα έλεγα μάλλον να αφαιρέσει 100+ κιλά παρά να προσθέσει ισχύ. Η ομοιογένεια είναι πολύ μεγάλη ιστορία στο χαρακτήρα ενός αυτοκινήτου

Δηλαδή πόσο θα κοστίζει το νέο GR Yaris;

Επίσης, έχει σφιχτό, σπορ και με καλή αίσθηση σαζμάν

Όμως, αν κάνεις πολύ γρηγορα την αλλαγή από 2η σε 3η σχέση, θα καταλάβεις ότι ζορίζεται.

Όχι, δεν επηρεάζεται η αξιοπιστία του. Απλώς, θέλει πιο αργή αυτή την αλλαγή. Αλλά και τις σωστές βαλβολίνες, ανάλογα τη χρήση και τις θερμοκρασίες που κινείσαι.

Τέλος, αν θέλω να είμαι ο απόλυτα αυστηρός κριτής (είχαν δοθεί οδηγίες από το 4D για όσο γίνεται αντικειμενική προσέγγιση), για σκληρή χρήση πίστας θα χρειαζόταν ένα ψυγείο λαδιού. Αλλά και μεγαλύτερο του προτεινόμενου 0W20 ιξώδες λιπαντικού. Στη συνεχόμενη πίεση, με καλοκαιρινές θερμοκρασίες Ελλάδας, αυτές του λαδιού ξεπερνούν τους 120C.

Το συμπέρασμα

Πολλά είπα, το ξέρω, αλλά οι μεγάλοι έρωτες δεν περιγράφονται με λόγια. Αν δεν καθίσεις πίσω από το τιμόνι αυτής της «γιααπωνεζούλας», δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί τόσοι δημοσιογράφοι του ειδικού Τύπου έχουν γράψει διθυράμβους για ένα τόσο ταπεινό coupé.

Το Subaru BRZ είναι ένα αυτοκίνητο που απευθύνεται στον λάτρη της σπορ οδήγησης, αυτόν που αποκαλείται petrolhead – αν και δεν μου αρέσουν οι ξένοι όροι.

Μακάρι οι αυτοκινητοβιομηχανίες να συνεχίσουν να βγάζουν προσιτά, εστιασμένα αλλά και άνετα στη χρήση τους αυτοκίνητα. Αυτά που μας κάνουν καλύτερους οδηγούς. Όχι πανάκριβες, βαριές κατασκευές που θέλουν τουλάχιστον 300+ άλογα για να κινηθούν αξιοπρεπώς και συχνά «πηγαίνουν» μόνες τους. Δεν είναι στραβός ο γυαλός, εμείς στραβά αρμενίζουμε.

Ελπίζω να καταφέρω να κρατήσω πολλά χρόνια το «καρουλάκι» μου. Τέτοια αυτοκίνητα, ειδικά σ’ αυτήν την κατηγορία τιμής, δεν θα ξαναϋπάρξουν εύκολα. Μακάρι να διαψευσθώ.