Μία συνήθεια που εξελίχθηκε σε ιεροτελεστία. Η πρωινή κυριακάτικη βόλτα. Όταν η πόλη ακόμη κοιμάται
Είναι μια συνήθεια χρόνων. Μυήθηκα πριν ακόμα αποκτήσω δίπλωμα οδήγησης. Όχι από τον Μεγάλο Μάγιστρο, αλλά από τον μεγάλο μου αδερφό. Πλέον, δεν είμαστε οι δύο μας, αλλά η παρέα έχει μεγαλώσει και η κυριακάτικη βόλτα έχει γίνει η ιερή μας συνάντηση. Σαν άλλοι Ναΐτες ιππότες
Χωρίς ιδιαίτερες προετοιμασίες. Όταν βρίσκομαι στην ιδιαίτερη πατρίδα, την Καλαμάτα, αρκούν ένα-δύο τηλεφωνήματα το Σάββατο το βράδυ, ώστε τα ξημερώματα της Κυριακής να βρισκόμαστε στο δρόμο.
Συνήθως, δεν υπάρχει πλάνο. Αφήνουμε την έμπνευση της στιγμής να μας υποδείξει τον προορισμό. Όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν έχει σημασία πού σε οδηγεί ο δρόμος – αρκεί που πας. Πόσο μάλλον στην κυριακάτικη βόλτα που θες το μυαλό να «φύγει» απ` τη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Alfa, Toyota, Africa Twin. Είμαστε όλοι αδέλφια
Έτσι κι έγινε. Οι δύο είχαν ήδη συναντηθεί και με περίμεναν. Η αγαπημένη Alfa 75 Turbo «America» του αδερφού, και μία έκπληξη. Δίτροχη. Μία Honda Africa Twin 750, απ` τα 90`s, του φίλου Τάσου. Βλέπεις, στην κυριακάτικη βόλτα, δεν κάνουμε διακρίσεις. Ούτως ή άλλως υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός με τους μηχανόβιους.
Λίγο πιο κάτω, ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα. Η προσφάτως, μερικώς ανακατασκευασμένη Toyota Corolla ΤΕ 71 GT Coupe, του φίλου Νίκου. Οπότε, Ιαπωνία – Ιταλία, σημειώσατε «Χ», και φύγαμε για μια κοντινή διαδρομή προς Μεσσηνιακή Μάνη. Μπροστά η Turbo, πίσω η Corolla, επόμενος εγώ με τη Rossa , με «σκούπα» την Africa σε πιο χαλαρούς ρυθμούς.
Η διαδρομή είναι φιδίσια, σφιχτή. Η σχετικά χαμηλή, πρωινή θερμοκρασία, ιδανική για τους κινητήρες. Η 75 δεν είναι στο στοιχείο της, αλλά κρατάμε έναν ωραίο σβέλτο ρυθμό. Βόλτα, σε άδειους, επαρχιακούς δρόμους μέσα στη φύση. Εμείς και τα μηχανήματα. Με τον ήχο κινητήρων και εξατμίσεων να αντηχεί στα βουνά, με τις ελιές και τα θυμάρια.
Μάνη, άγρια ελληνική ομορφιά, με τον ήλιο έτοιμο να ξεπροβάλει πίσω απ` τον Ταΰγετο. «Μαγεία», σκέφτομαι στιγμιαία, καθώς ακολουθώ «γραμμές» πίσω απ` την Turbo και την Corolla, ενώ ταυτόχρονα ψάχνω στους καθρέπτες να δω πίσω την Africa.
Για ένα εικοσάλεπτο είμαστε στο δικό μας κόσμο. Με ανεβασμένους σφυγμούς και την αδρεναλίνη να εκκρίνεται σε χορταστικές ποσότητες. Στις γνωστές μας διαδρομές που έχουμε γράψει τόσα χιλιόμετρα. Στις γνωστές μας μυρωδιές. Λάδι, βενζίνη, με λίγο από μεσσηνιακή ρίγανη και θυμάρι, που μοσχοβολούν με την πρωινή υγρασία. Στην ιεροτελεστία της Κυριακάτικης βόλτας μας
Οδηγώντας στη Ελλάδα
Η πρώτη στάση, μας βρίσκει μετά το χωριό Δολοί, στο σημείο το ωραίο, με το πέτρινο παγκάκι και την απεριόριστη θέα στον μεσσηνιακό κόλπο. Η θάλασσα, ήρεμη, σαν λίμνη. Ο ήλιος ανατέλλει και αρχίζει να σπάει την πρωινή δροσιά. Ακούγονται μόνο οι ήχοι της φύσης καθώς τα μέταλλα κρυώνουν, με τον χαρακτηριστικό ήχο. Αυτόν που ξέρουν και λατρεύουν όλοι οι petrolheads. «Τσικ, τσικ, τσικ».
Καθώς επεξεργάζομαι τα παραταγμένα οχήματα και ακούω από μακριά τις συζητήσεις των άλλων της παρέας, για μια στιγμή χάνομαι. Στην ησυχία της στιγμής και του σημείου. Στη θερμότητα και τη μυρωδιά που αναδύουν τα μέταλλα που μου ζαλίζουν τον εγκέφαλο. Φωτογραφίζω τη στιγμή. Νοερά, με τα μάτια και τη σκέψη, και άμεση αποθήκευση στον σκληρό του εγκεφάλου. Αυτά μένουν για πάντα.
Με τους πνεύμονες γεμάτους οξυγόνο, πήραμε να κατηφορίσουμε για το χωριό Ακρογιάλι. Αλλάζω θέσεις με τον Νίκο για να πάρω μια γεύση απ` την Corolla, ενώ αυτός με ακολουθεί με την 75.
Ψυχωμένος ο 1600άρης Twin Cam, στροφάρει χωρίς δισταγμούς, ενώ το όλο στήσιμο της Corolla, βγάζει μια αλητεία, σε αντίθεση με την πιο ήρεμη και ταξιδιάρικη 75 που έχω συνηθίσει. Την πιο «κυρία», όπως λέει και ο αδερφός.
Η δεύτερη στάση γίνεται για τον καθιερωμένο καφέ, δίπλα στο κύμα. Στην ηρεμία του πρωινού. με συζητήσεις γύρω απ` το πάθος μας για τα μηχανοκίνητα, την αγιάτρευτη αρρώστια μας. Και όχι μόνο.
Και κάπως έτσι ολοκληρώνεται, μία ακόμη κυριακάτικη βόλτα. Μια τόσο απλή συνήθεια που αναζωογονεί ψυχή και σώμα. Ψάξτε το και θα το δείτε κι εσείς. Η αξία της ζωής, κρύβεται στα απλά, στα μικρά, στις στιγμές. Γιατί όχι, σε μια πρωινή κυριακάτικη βόλτα.
Photo: v27 photography
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
