Ήταν μια φωτογραφία στο συρτάρι. Απ’ αυτές που βρίσκεις και πας πίσω, στο δικό σου αυτοκινητικό παρελθόν. Με το λευκό Mazda RX-7 πρωταγωνιστή
Στα παιδικά μου μάτια φάνταζε σαν ένας λευκός πύραυλος. Χαμηλός, αεροδυναμικός, έτοιμος να με εκτοξεύσει σε έναν άλλον μηχανοκίνητο γαλαξία
Σύμφωνοι, η aftermarket «φτερούγα» πίσω ήταν υπερβολή αλλά μην ξεχνάτε πως μιλάμε για τα 80’s. Και οι Duran-Duran το ίδιο υπερβολικοί ήταν
Με τις ιταλικές 13άρες Fondmetal και φαρδύ λάστιχο. Αλλά ήταν κι αυτός ο ήχος. Boy…
Το μοτέρ τραβούσε σαν ηλεκτρικό μέχρι τον κόφτη όπου και άκουγες το «καμπανάκι» να σε προειδοποιεί. Kυριολεκτικά. Ε
ίχε ένα βομβητή που έκανε έναν πολύ εκνευριστικό ήχο με το που έφτανες στα «κόκκινα». Και, ναι, το έκανε μέχρι και στην 5η.
Ο γράφων στο λευκό RX-7. Το χαμόγελο προδίδει τον ενθουσιασμό που μπορεί να αποπνέει ένα αυτοκίνητο στα παιδικά μάτια. Εντάξει, όχι ότι αλλάζει και κάτι όταν ο petrolhead ενηλικιωθεί
Ο δικός μου ”big brother”, που έχει και έντονες οδηγικές μνήμες (μιας και του έπινε το αίμα όποτε έβρισκε ευκαιρία), μνημονεύει την πολύ καλή θέση οδήγησης και, φυσικά, το μοτέρ.
Το οποίο δεν ήταν αυτό με τον κωδικό 12Α αλλά το δυνατότερο 13Β που όμως υπέκυπτε στο αμάρτημα της λαιμαργίας.
Ο λογαριασμός έχει γράψει 45λίτρα σε ταξίδι Αθήνα-Καλαμάτα (περίπου 250χλμ) με ταχύτητες 140χλμ/ώρα. «Σε προκαλούσε, ήθελες να το πιέζεις και να χαίρεσαι τον κινητήρα», μου θυμίζει καθώς γράφω το άρθρο.
Θυμάμαι με νοσταλγία τις Κυριακές που πηγαίναμε στην Τρίπολη. Τις καλές εποχές που είχαμε αγώνες αυτοκινήτου εκεί. Επίσης, κάποιες βόλτες με τον αδελφό μου με πιο έντονο ένα τετ α κε, κάπου στη Φαρών. Οι Καλαματιανοί γνωρίζουν το δρόμο
Προσπέραση, αλλαγή από 2α σε 3η , έντονη ροπή (μέτρησε η έλλειψη μπλοκέ) και βρεθήκαμε να κινούμαστε ανάποδα στο αντίθετο ρεύμα. Σταματήσαμε κολλητά σε έναν κάδο. Ευτυχώς ήταν μεσημέρι και χωρίς κίνηση. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Βάλαμε 1η και φύγαμε αλώβητοι. Έμεινε βέβαια χαραγμένο στη μνήμη και των δύο.
Κάπου στα τέλη του ’90, ο «κοντοστούπης», όπως είχαμε βγάλει το παρατσούκλι του, αποστρατεύτηκε κι έμεινε αρκετά χρόνια στην Κυπαρισσία οδεύοντας προς την πρέσα.
Αλλά πριν λίγα χρόνια, ο Λευτέρης απ`τη Σπάρτη το έσωσε και πλέον το RX-7 είναι το παιχνίδι του. Τα καλά να μένουν.
Photo: Γ. Δημόπουλος
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
