Με Cooper S Works και Rallye απ' το πουθενά - 4Drivers.gr

Όλα είναι δρόμος και μερικές φορές συναντάς μία αδελφή-ψυχή στο πουθενά. Αυτή ήταν η on the road συνάντηση δύο αναγνωστών με Rallye και Works. Σύμφωνοι, υπάρχει χάος εξέλιξης μεταξύ των δύο, αλλά ακόμα και τα αρχαία γαλλικά έχουν ψυχή

Κάπου στα Νότια. Επιστρέφοντας από βραδινή βόλτα. Βλέπω από απόσταση φώτα και μια γνώριμη σιλουέτα να πλησιάζει με ταχύτητα

Αρχίζω να ανεβάζω ρυθμό, μας πιάνει φανάρι, σταματάει δίπλα μου τελευταίας γενιάς Cooper S Works. Κατεβάζει το παράθυρο

«Ωραία πάει το Rallye σου. Πηγαίνεις προς Σούνιο;», με ρωτά.

«Όχι, αλλά άμα έχεις κέφι πάμε», του απαντώ.

Η ώρα είναι ήδη περασμένες δώδεκα

Φθινόπωρο, καθημερινή και μηδενική κίνηση τέτοιες ώρες στο δρόμο για το Ναό του Ποσειδώνα.

Προσπαθώ να φέρω τα φρέσκα σέμι-σλικ της Toyo σε θερμοκρασία λειτουργίας. Πριν καλά-καλά το καταλάβω, έχουμε φτάσει Ανάβυσσο.

Διασχίζουμε ήρεμα και ωραία. Μετά η κλασική διαδρομή είναι μπροστά μας άδεια. Τα λάστιχα ζεστά, ο άγνωστος ταλαντούχος με το Works μού γεμίζει τους καθρέφτες.

Οι σχέσεις ανεβαίνουν και το ελαφρύ Rallye, ένα αυτοκίνητο μάνι-μάνι εικοσαετίας, συνεχίζει να κεντάει σε στριφτερές διαδρομές. Τα δε «σωθικά» απ’ το 13/61 κορωνοπήνιο κονταίνουν το βήμα και το βοηθούν στις εξόδους

Κορωνοπήνιο vs Κορωνοϊού. Το φάρμακο

Πάμε προσεκτικά, ακόμα και τώρα που δεν συναντάμε ψυχή, ειδικά στις καμπές χωρίς ορατότητα.

Τα λάστιχα πλέον βρίσκονται σε σωστή θερμοκρασία. Tα δε τετραπίστονα της Wilwood προσφέρουν μεγαλύτερη αντοχή στην παρατεταμένη πίεση αλλά και περισσότερη προοδευτικότητα στο μεσαίο πεντάλ.

Ο συνδυασμός μηχανικής πρόσφυσης και το χαμηλό βάρος μπορούν να σε γεμίσουν αυτοπεποίθηση να ανέβεις στα φρένα βαθιά μέσα στη στροφή. Αρκεί να μην ξεχνάς ποτέ, μα ποτέ, ότι απαγορεύεται να αφήσεις απότομα. Ως γνωστόν, το αρχαίο Rallye ξέρει να τιμωρεί. Το δε δίλιτρο MINI, με το μεγαλύτερο πλέον μεταξόνιο, είναι άλλη κατηγορία

Πήγαμε μασκοφόροι στην παρουσίαση του ανανεωμένου MINI Countryman

Οι ζώνες 4 σημείων με κρατούν βιδωμένο στο μπάκετ

Το νιώθω έτσι όλο και καλύτερο υπό πίεση. Το Group A τελικό κερνάει φλόγες, σκασίματα και επιβλαβή καυσαέρια στον πανάκριβο μπροστινό προφυλακτήρα του MINI που ακολουθεί κατά πόδας.

Προσπαθώ όσο μπορώ να ισοφαρίσω τη διαφορά των 100+ ίππων του MINI.

Στο πατημένο κομμάτι απέναντι απ’ τον Πάτροκλο -λέγε με Γαΐδουρονήσι– η πίσω διάταξη με τις εργοστασιακές ράβδους (προς το παρόν) κάνει το σασί με ένα απαλό πάτημα του φρένου να στρίβει ελαφρά με τα τέσσερα.

Η απουσία μπλοκέ διαφορικού γίνεται ιδιαίτερα εμφανής στις γλιστερές κλειστές στροφές. Ακόμα και με 3η ταχύτητα, το γαλλικό πασχίζει κάποιες φορές να βρει την πρόσφυση που χρειάζεται

Φτάνουμε στο ναό

Αφήνουμε τα αυτοκίνητα να κρυώσουν. Τα πυρωμένα απ την πίεση R88R μαζεύουν χαλίκια απ’ την άκρη του δρόμου.

Αφού γίνονται οι απαραίτητες συστάσεις, μετά από καμιά ώρα «αυτοκινητοσυζήτησης», φεύγουμε πιο γεμάτοι. Δίνουμε τηλέφωνα και εις το επανιδείν. Καλά ήταν.