Με Ferrari Scuderia στο Λουξεμβούργο. Η βόλτα των €1,000

Post date:

Author:

Category:

Πίστευε πως το Λουξεμβούργο είναι τόσο βαρετό όσο και τα λευκά κολάρα που κυκλοφορούσαν γύρω του. Όμως, για τον αναγνώστη του 4D, Μιχάλη Σταυρουλάκη, η πόλη άρχισε να έχει ενδιαφέρον με μια απρόσμενη βόλτα

Ferrari Λουξεμβούργο

Σε Ferrari Scuderia; Στα 22 του; Οh, yes. Μόνο που του κόστισε ένα χιλιάρικο. Αυτή είναι η ιστορία του


Ξέρετε, εδώ χτυπά εν μέρει η καρδιά του Ευρωπαίκου Κοινοβουλίου, μιας και το Λουξεμβούργο είναι η έδρα πολλών επιμέρους οργάνων της Ε.Ε. Εντάξει, προηγούνται οι Βρυξέλλες.

Τα κουστούμια ρέουν στους δρόμος. Όπως και τα supercars. Κάπως έτσι βρέθηκα και εγώ εκεί, προσκεκλημένος της αδελφής μου η οποία εργαζόταν στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το θεωρούσα βαρετό να ζείς στο Λουξεμβούργο (deux points, που θα ‘λεγαν και στη Eurovision). Έστω, λόγω κλίματος.

 Δεν ήξερα όμως πως η έκπληξη του ταξιδιού βρισκόταν κοντά. Ένας συνάδελφος της αδελφής μου έχει μια Ferrari F430 Scuderia.

Τον είχα γνωρίσει το πρώτο βράδυ που έφτασα στην πόλη

Είχαμε πιάσει την κουβέντα τύπου «του νόου ας μπέτε». Πώς είνα να ζεις εκεί, τις διαφορές με Ελλάδα και τα σχετικά.

Α, ναι. Και το ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να την πέφτεις στις Λουξεμβουργιανές. Το ότι είχε Scuderia στο γκαράζ το έμαθα προς το τέλος της κουβέντας. «Το καλύτερο δεν μου ‘πες», του λέω

Ο άνθρωπος ήταν γενναιόδωρος. Την επόμενη μέρα, μετά από το σχετικό ψηστήρι, δέχεται να πάμε βόλτα με το «όπλο». 

Η αλήθεια είναι ότι ετοίμαζα ένα ταξίδι στο Maranello την ίδια χρονιά, μόνο και μόνο για την οδήγηση μιας Ferrari.

Παιδί 22 χρόνων, με το αίμα μου να βράζει για δυνατά ευρωπαικά γκάζια. Κατεβαίνουμε, λοιπόν, στο γκαράζ. Στο βάθος εντοπίζω τη Ferrari ανάμεσα σε δεκάδες Audi Α6, Mercedes E-Class και τα σχετικά.

«Αν δεν έχεις ξαναοδηγήσει τέτοιου είδους αυτοκίνητο μπορεί να είναι επικίνδυνο», με προειδοποιεί. Και έχει δίκιο. Η απόσταση ισχύος που χωρίζει τα καθημερινά μας αυτοκίνητα από ένα ελαφρωμένο καθαρόαιμο, όπως η Ferrari F430 Scuderia, είναι χαοτική


Fiesta ST Ford

Μέρα μεσημέρι, τρεις η ώρα και οι δρόμοι γεμάτοι

«Δεν πειράζει», μου λέει, «θα κινηθούμε στα περίχωρα». Το οδηγικό ενδιαφέρον πάντα κρύβεται στα περίχωρα. Νόμος.

Μέχρι να βγούμε από την πόλη οδηγούσα «κυρία».

Εγώ, βέβαια, ήθελα παιχνίδια με ξερογκαζιές αλλά αυτά δεν γίνονται σε μια σοβαρή χώρα όπως το Λουξεμβούργο. Μην κοιτάτε την ασυλία της Ελλάδας που γίνεται πάνικ.

Η Scuderia στις χαμηλές rpm εκπέμπει αυτό το γνωστό μπάσο, αλλά όχι τη γνωστή υστερία που συνοδεύει τις υψηλές στροφές περιστροφής του κινητήρα. 

Τότε κατάλαβα την αύρα μιας Ferrari και πόσο «μπροστά» είναι. Στις χαμηλές στροφές είναι σχεδόν σαν κανόνικο αυτοκίνητο. Δεν κοπανιέσαι στις ανωμαλίες, το κιβώτιο αλλάζει σχέσεις ήρεμα και απροβλημάτιστα και το μόνο που χρειάζεται να προσέχεις είναι το χωροταξικό ζήτημα. Με ένα τόσο φαρδύ αυτοκίνητο που καθισμένος χαμηλά δεν βλέπεις τις άκρες του αμαξώματος, θέλει προσοχή στης πόλης τα στενά


Lancia Delta Integrale Evo 2

Η εμπειρία εκτοξεύεται όταν αρχίζεις και πατάς πιο βαθιά το δεξί πεντάλ

Ο ήχος πριονίζει την καμπίνα και το Λουξεμβούργο μαζί. Βγαίνουμε από το κέντρο και κατευθυνόμαστε στο εθνικό δίκτυο.

Μόνιμα αριστερή λωρίδα και με το δεξί χέρι να ανεβάζει τις ταχύτητες στο paddle. Απόλαυση. Ο τύπος δίπλα μου να γελά, «καιρό είχα να το ζήσω αυτό», μου λέει. Σοβαρό και ξενέρωτο Λουξεμβούργο, ξέρετε.

Κινούμαστε στο εθνικό δίκτυο που συνδέει την πόλη με τις Βρυξέλλες, σε μια ατελείωτη ευθεία. Σα να παίζεις Gran Turismo σε πραγματικές συνθήκες.

Το κοντέρ μονίμως κάπου μεταξύ 250 και 280 km/h. Έχασα το λογαριασμό στο πώς το υπέροχο, κοφτερό μοτέρ βάραγε κόφτη στροφών για πλάκα.

Κάποια στιγμή κοιτάζω μακριά στον ορίζοντα και δεν βλέπω ίχνος αυτοκινήτων. Τίποτα. Η ευθεία για πάρτη μου. Δεν σου συμβαίνει συχνά. Και κρατάει λίγο. 

Κατεβάζω μια 4η στο κιβώτιο, το στροφόμετρο γεμίζει, πατάω βαθιά το δεξί πεντάλ και αρχίζω να ανεβάζω. Η σταθερότητα υποδειγματική. Είναι τόσο δουλεμένα αυτά τα αυτοκίνητα σε επίπεδο αεροδυναμικής που νιώθεις πως αυτές οι συνθήκες, έξω στους ανοιχτούς δρόμους, είναι το δικό τους φυσικό στοιχείο. Για την ιστορία, σύμφωνα με τα επίσημα specs, η Scuderia παράγει κάποια 300 kg αρνητικής άντωσης στην τελική της ταχύτητα

Η Scuderia τέντωσε τα μέλη της, ούρλιαξε το μοτέρ της κάτω από το διάφανο καπό και κάπου εκεί, στη δική μου αμαρτωλή στιγμή, βλέπω κάποια 320 χιλιόμετρα στο ταχύμετρο

Λίγο αργότερα το όνειρό μου πέρασε στην ιστορία. Μείωσα ταχύτητα, έζησα την εμπειρία, ήμουν ευτυχισμένος.

Τις επόμενες μέρες κάναμε μερικές ακόμα βόλτες στο κέντρο της πόλης.

Τρομερή κατασκευή, απίστευτο κόκπιτ με τα μπάκετ καθίσματα, το γυμνό ανθρακόνημα, την αγωνιστική ατμόσφαιρα. Σεβασμός στα άλογα του Μαρανέλο. Σεβασμός στην κόκκινη ιστορία. Αυτό.

ΥΓ Ένα μήνα μετά τη βόλτα μας μαθαίνω πως στο γενναιόδωρο φίλο ήρθε η λυπητερή. Το ραντάρ είχε γράψει κάποια παράνομα χιλιόμετρα. Πρόστιμο χιλίων €1,000. Kι εγώ φωτογραφημένος σαν γελαστός «γαμπρός» στο αριστερό κάθισμα. Κάπου προς Βρυξέλλες με τη Scuderia. Χαλάλι.


Γκροζάν ατύχημα

Photo: Μ. Σταυρουλάκης / 4Drivers.gr

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Ίσως να σ’ αρέσει