Motor + Hotel = Motel. Ένα ταξίδι 100 ετών στο δρόμο

Η έννοια του Μotel (σύντμηση των λέξεων ”motor” και ”hotel”) γεννήθηκε στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα, ως απάντηση στην ανάγκη των ταξιδιωτών για φθηνή και άμεση διαμονή δίπλα στις μεγάλες οδικές αρτηρίες. Ένας αιώνας στο δρόμο και ελευθερίας ταξιδιού

Μεγάλες, φωτεινές επιγραφές από διάφορα Μοτέλ σε αμερικανικούς δρόμους. Όλα έχουν πολλές ιστορίες να διηγηθούν

Ήταν αρχές του 20ου αιώνα και τα Μοτέλ ξεπηδούσαν παντού στην Αμερική. Το τρίπτυχο επιτυχίας τους; Η εύκολη πρόσβαση, μία σχετική ιδιωτικότητα με δωμάτια που ήταν ακριβώς δίπλα από το χώρο στάθμευσης και η αίσθηση ενός «περιοδεύοντος σπιτιού» σε κάθε στάση των ταξιδιωτών

Ήταν λοιπόν πριν από εκατό χρόνια, το 1925, στη μικρή πόλη Σαν Λουίς Ομπίσπο της Καλιφόρνια, όπου γεννήθηκε αυτό το νέο είδος καταλύματος: το «μοτέλ».

Απηχούσε το πνεύμα μιας Αμερικής που ανακάλυπτε τον εαυτό της μέσα από το αυτοκίνητο. Το πρώτο ”Motor Hotel” υποσχόταν κάτι πρωτόγνωρο: έναν εύκολο, προσιτό ύπνο δίπλα στο δρόμο για τον ταξιδιώτη που αναζητούσε περιπέτεια, απόδραση ή απλώς ένα μέρος να ξεκουραστεί

Καθώς οι δεκαετίες προχωρούσαν, τα Μοτέλ έγιναν κάτι περισσότερο από στάσεις στο χάρτη.

Στη δεκαετία του ’30, την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης, πρόσφεραν καταφύγιο στους μετανάστες της ενδοχώρας και στους εργάτες που κυνηγούσαν δουλειά από πολιτεία σε πολιτεία

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη χρυσή εποχή των αυτοκινητοδρόμων και του αμερικανικού ονείρου, τα μοτέλ άνθησαν. Φωτεινές πινακίδες neon, πισίνες σε σχήμα μπούμερανγκ και δωμάτια που υποσχόταν άνεση και περιπέτεια. Το μοτέλ έγινε το απόλυτο σύμβολο της οικογενειακής εκδρομής και της λαϊκής φιλοξενίας

Στις δεκαετίες του ’60 και ’70 η εικόνα αλλάζει

Με τις αλυσίδες ξενοδοχείων να επεκτείνονται και τα προάστια να γεμίζουν, τα ανεξάρτητα μοτέλ άρχισαν να φθείρονται.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στο A.G. Gaston Motel, στο Μπέρμινχαμ της Αλαμπάμα, το 1963

Πολλά μετατράπηκαν σε καταλύματα χαμηλού κόστους ή σε σκηνικά για ιστορίες μοναξιάς, εγκλήματος και παρακμής. Το Χόλιγουντ αγκάλιασε τα μοτέλ ως σκηνικό για θρίλερ και δράματα – από το «Ψυχώ» (1960) του Χίτσκοκ έως το «Καμία Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους» (2007)

H κλασική σκηνή στο μπάνιο από την ταινία «Ψυχώ» (1960)

Κι όμως, παρά τη φθορά, τα μοτέλ δεν εξαφανίστηκαν ποτέ

Αντιθέτως, γνώρισαν αναγέννηση τα τελευταία χρόνια.

Νέοι ιδιοκτήτες, σχεδιαστές και ταξιδιώτες της «νέας νομαδικής γενιάς» είδαν σε αυτά κάτι αυθεντικά αμερικανικό: τη γοητεία της απλότητας, την αισθητική της νοσταλγίας

Παλιά μοτέλ σε ερημικούς δρόμους της Αριζόνα της Νεβάδα ή της Φλόριντα ανακαινίζονται με σεβασμό στο παρελθόν τους, διατηρώντας τις πινακίδες neon και ρετρό λεπτομέρειες, προσφέροντας σύγχρονη άνεση.

Τα μοτέλ του 21ου αιώνα

Eίναι αυτά που απευθύνονται στους επισκέπτες που δεν θέλουν το ομοιόμορφο περιβάλλον ενός μεγάλου ξενοδοχειακού συγκροτήματος, αλλά κάτι που «ανήκει στο δρόμο».

Στην εποχή των κοινωνικών δικτύων, το μοτέλ έγινε πάλι σκηνικό.

Αυτή τη φορά για φωτογραφίες, ρετρό βίντεο, ταξίδια αυτογνωσίας και ποσταρίσματα στο Instagram.

Κάπως έτσι, λοιπόν, έναν αιώνα μετά τη γέννησή τους, τα μοτέλ εξακολουθούν να καθρεπτίζουν τον αμερικανικό χαρακτήρα: την επιθυμία για περιπέτεια, τη μοναχικότητα του ταξιδιώτη και την αέναη αναζήτηση ενός μέρους να περάσεις, έστω για μια νύχτα, στο δρόμο σου προς το άγνωστο