Οδηγώντας χωρίς φανάρια στη Γαλλία. True story

Έχετε πιάσει τον εαυτό σας να περιμένει σε νεκρές ώρες φανάρια που κρατούν μια αιωνιότητα ενώ δε διασχίζει το δρόμο ούτε σαλιγκάρι; Ένας αναγνώστης περιγράφει πώς οι κυκλικοί κόμβοι στο εξωτερικό σώζουν πολύτιμο χρόνο. Ίσως και ζωές

Τα φανάρια σπανίζουν σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Αντίθετα, το λεγόμενο «πλατειάκι», το roundabout ή κόμβος κάνει τη δουλειά πιο γρήγορα και με περισσότερη ασφάλεια. Κύριε Λογγίνο, έχετε το λόγο

Τους τελευταίους μήνες κυκλοφορώ στην επαρχία της δυτικής Γαλλίας

Στα ταξίδια μου, από το Παρίσι μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού, ένα από τα στοιχεία που συναντώ συχνά είναι οι κυκλικοί κόμβοι. Μικροί, μεσαίοι, μεγάλοι, κάθε διαμέτρου.

Με ολόκληρες αψίδες στη μέση ή και σχεδιασμένοι με χρώμα στο δρόμο. Βρίσκονται παντού.

Βέβαια, αυτό είναι χαρακτηριστικό όχι μόνο της Γαλλίας αλλά και των περισσότερων χωρών της κεντρικής Ευρώπης, ακόμα και των δυτικών Βαλκανίων (Βουλγαρία, Ρουμανία).

Χμμ…. Και ποιος ο λόγος να καθήσεις να γράψεις για κόμβους ένα ωραίο πρωινό; Ειδικά αν δεν πρόκειται να τους κάνεις πλαγιολισθαίνοντας με ένα δυνατό πισωκίνητο;

Η απάντηση είναι ότι οδηγώντας εκεί διαπιστώνω ότι μετακινούμαι από το ένα σημείο στο άλλο, για μεγάλες αποστάσεις, εντός ή εκτός αστικού περιβάλλοντος, χωρίς να χρειαστεί να περιμένω ούτε ένα φανάρι.

Φυσικά, η προτεραιότητα είναι σε αυτόν που βρίσκεται μέσα στον κόμβο στους μικρούς-μεσαίους και σε αυτούς που εισέρχονται στους τεράστιους.

Συναντώ πολλά roundabouts, με δρόμους προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς να χρειαστεί να περιμένω μια ζωή σε φανάρια που πολλές φορές δεν περνά κανείς.

Ελλάδα ακούει;

Έχει αναρωτηθεί κανείς για ποιον λόγο οι ελληνικοί δρόμοι είναι γεμάτοι από διασταυρώσεις με φανάρια;

Έχετε πιάσει τον εαυτό σας να περιμένει σε νεκρές ώρες ένα φανάρι που κρατάει μια αιωνιότητα και από τις άλλες κατευθύνσεις δεν περνά ούτε σαλιγκάρι;

Έχει αναρωτηθεί κανείς για ποιον λόγο να υπάρχουν διασταυρώσεις με φανάρια κάθε 100 μέτρα σε σημεία όπου υπάρχει ικανός χώρος για αναστροφή τριαξονικού;

Αν ναι, άραγε ποιος είναι ο λόγος που υπάρχει όλη αυτή η ζούγκλα των παλουκιών που «επιτρέπουν» σε ασυνείδητους να τα περάσουν με κόκκινο εντελώς ευθεία, χωρίς να αφήσουν το πόδι από το γκάζι;

Επιπλέον, τα φανάρια έχουν λειτουργικά έξοδα. Συντήρηση λαμπτήρων, μηχανισμών, αντικατάστασή τους μετά από κάποιο ατύχημα.

Πόσες φορές δεν έχουμε πιάσει τον εαυτό μας σε κακορυθμισμένα φανάρια που, ενώ ξεκινάς κανονικά από το προηγούμενο, ήρεμα και ωραία, καταλήγεις να περιμένεις το επόμενο; Συχνά πρόκειται για σπάσιμο νεύρων. Ή και για κυκλοφοριακή συμφόρηση

Παρίσι καλεί Πάτρα

Η Πάτρα, για παράδειγμα, το μέρος από όπου κατάγομαι, είναι μια πόλη παραδομένη στα φανάρια.

Τα τελευταία δε χρόνια τοποθετούνται φανάρια σε διασταυρώσεις που λειτουργούσαν φυσιολογικά επί δεκαετίες.

Να φανταστεί κανείς πως υπάρχουν περισσότερες από 10 διασταυρώσεις με φανάρι στην εθνική οδό Πατρών-Πύργου.

Μήπως δεν υπάρχει χώρος για να κατασκευαστεί ένας κόμβος στη μέση; Φυσικά και υπάρχει. Μιλάμε για εθνική οδό.

Μήπως θα είναι επικίνδυνο να βρίσκεται ένα εμπόδιο στη μέση του δρόμου; Όσο είναι και ένα φανάρι που σε βάζει να σταματήσεις εντελώς στη μέση του δρόμου.

Μήπως δε θα είναι ορατό και θα δημιουργεί πολλά ατυχήματα; Φυσικά και όχι.

Όπως προειδοποιούνται οι οδηγοί για την ύπαρξη φαναριού, άλλο τόσο και καλύτερα θα προειδοποιούνται για την ύπαρξη του κόμβου.

Φανταστείτε μια παραλιακή στην Αττική χωρίς ούτε ένα φανάρι από το ΣΕΦ μέχρι την Ανάβυσσο. Πόσο πιο απλή και ασφαλής θα ήταν η μετακίνησή μας. Και πόσα άλλα παραδείγματα μπορεί να αναφέρει κανείς από τον τόπο του

Γι’ αυτό, φίλοι Έλληνες οδηγοί, διαδώστε τα πλεονεκτήματα των διασταυρώσεων μπας και φτάσει στα αυτιά κάποιου που περνάει ο λόγος του. Ίσως δούμε επιτέλους πρόοδο στους ελληνικούς δρόμους.

Μπας και γλυτώσουμε απ’ αυτό το σταμάτα-ξεκίνα κάθε τρεις και λίγο. Με μικρότερη κατανάλωση καυσίμου, λιγότερο θόρυβο εκκινήσεων, περισσότερη ροή, περισσότερη ηρεμία.

Μπας και γλυτώσουμε από τα φανάρια, αυτή τη μάστιγα.