Τι κάνουν; Πόσοι είναι; Υπάρχει μπλαζέ; Κοινωνική αντίδραση; Και τι ήχο κάνει στα τούνελ μια αφρόκρεμα πενήντα «διαφορετικών» αυτοκινήτων στην Ελλάδα του σήμερα; Ήμουν κι εγώ εκεί. Για την ακρίβεια σε ένα άθλιο Patriot που κατάφερνε να είναι συνεχώς μπροστά
Το SpeedSector, ένα, θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω, σχετικά prive club (και θα το εξηγήσω αργότερα με ποια έννοια το γράφω) με περίπου 300 μέλη, είναι, μάλλον, μια καλά οργανωμένη παρέα ανθρώπων που χαίρονται το αυτοκίνητο τους και την ανθρώπινη διάσταση που το συνοδεύει. Ή, έστω, αυτό μου εξέπεμψε περισσότερο.
Στο σημείο όπου είχε προγραμματιστεί το πρωινό ραντεβού, σε έναν απ’ τους σταθμούς ανεφοδιασμού της εθνικής, φτάσαμε απ’ τους πρώτους. Μετά από λίγο άρχισαν να εμφανίζονται μερικά υπέροχα αυτοκίνητα που στα χρόνια της μεταμνονηιακής ύφεσης σπανίως βλέπεις.
Πολλές Porsche, μια Lamborghini Murcielago, Audi R8, Maserati, κάποιες Ferrari. Υπήρχαν και χαμηλότερου «βεληνεκούς» (με προφανώς σκόπιμα εισαγωγικά) αυτοκίνητα, αλλά αυτό, όσο περνούσε η ώρα, πέρναγε απαρατήρητο. Και αυτό είναι το σημαντικότερο, «ηθικό» σκέλος του SpeedSector.
Η Μαλβίνα Κάραλη, ένα πρόσωπο που δεν απέκτησε υστεροφημία μετά θάνατον, έλεγε πως δεν κάνει το αυτοκίνητο τον άνθρωπο. Αλλά το αντίθετο. Και νομίζω, πως ισχύει γενικά στη ζωή. Με ευρύτερη εφαρμογή και όχι μόνο στο όχημα. Συνεννοούμαστε
Επί του προκειμένου, λοιπόν, δεν είδα ύφος, πόζα ή το κοινώς λεγόμενο «λεζάντα». Χαμογελαστοί, με διάθεση να μιλήσουν, να παίξουν σαν μεγάλα παιδιά αλλά επουδενί να προκαλέσουν. Επίσης, εξαιρετικά πειθαρχημένοι στις οδηγίες του γκρουπ. Περισσότερο κι απ’ όσο θα υπέθετα.
Αν υπήρξε μια στιγμή που θα μπορούσε να θεωρηθεί παρεμπόδιση κυκλοφορίας ήταν στο σημείο συνάντησης, ένα κλασικό πάρκινγκ στην Εθνική, όπου περίπου 100 άτομα είχαμε περιορίσει το διάδρομο.
Όμως, η εξηντάρα κυρία που ενώ δυσκολευόταν να διασχίσει, κατέβηκε στο πουθενά απ’ το Golf της για να μας χαρίσει, εν μέσω πλάκας, τη σακούλα με το τσουρέκι που είχε ψωνίσει, είναι ενδεικτικό του ότι, δόξα τον Ύψιστο, υπάρχει ακόμα ανοχή και χιούμορ στην ταλαίπωρη Ελλάδα.
Σπάνια να γεμίσει η εθνική, η πίστα ή η βουκολική Ελλάδα με τέτοιο traffic. Σκηνές που σου μένουν στην ECU του εγκεφάλου σου
Το βέβαιο είναι πάντως ότι λίγα λεπτά αργότερα η θέα της Αθηνών-Κορίνθου γέμισε με ένα πληθωρικό «κάδρο» καθώς δεν σου συμβαίνει συχνά να δεις τόσο καλό μέταλλο μαζεμένο.
Το ρεσιτάλ είναι στα τούνελ όπου κανονικά θα ‘πρεπε να το βγάλουμε σε mp3. Θα ζήλευαν και οι Motorhead.
«Και δεν είχατε ποτέ κάποια περίεργη αντίδραση;», ρωτώ τον κ. Πάνο Σακελλίου που μαζί με τον κ. Γιώργο Πετρόπουλο συνδιοργανώνουν το project που περιλαμβάνει κατά καιρούς και εξορμήσεις σε πίστες όπως τις Σέρρες, τη Monza και άλλες.
«Μια φορά μόνο, κάποιοι τύπου ”αριστερής πλατφόρμας”, αλλά μετά από λίγο ηρέμησαν γιατί δεν κάναμε και κάτι και άρχισαν να μας ρωτούν για τα αυτοκίνητα», μου απαντά.
Όντως, στη διαδρομή δεν έβλεπες χαζοκόντρες, ούτε μαρσαρίσματα που να διαταράσσουν τη βουκολική ηρεμία στο Φενεό Κορινθίας όπου ήταν ο προορισμός.
Το χειρότερο αυτοκίνητο της ομήγυρης, με ταξική διαφορά, ήταν ένα Jeep Patriot, νοικιάρικο και ξεχαρβαλωμένο που εκτελούσε χρέη οχήματος φωτογράφισης και βιντεοσκόπησης.
Αναγνωρίζω πως το Patriot δεν δικαιούται να «φρενάρει» ένα γαλαντόμο γκρουπ αυτοκινήτων αλλά ζούμε, ως γνωστόν, στην εποχή της εικόνας και αν δεν το δείτε όλο αυτό στο video που είχαμε ετοιμάσει τότε, what the fuck
Κάπως έτσι, το άθλιο Patriot συνήθως ήταν μπροστά από εξωτικά και άλλα με πολλαπλασια ιπποδύναμη αλλά έχω να σημειώσω τούτο: οι ιδιοκτήτες επέδειξαν ιδιαίτερη ανοχή στο μόνιμο «περίμενε» ενώ, φυσιολογικά, βγαίνουν για να οδηγήσουν.
Ή, μάλλον, βγαίνουν περισσότερο για την αίσθηση της χαλαρής παρέας, του να βλέπεις απ’ το δικό σου ωραία σχήματα γύρω σου ή μιας άλλης, διαφορετικής Κυριακής που καταλήγει σε εξαιρετική γουρουνοπούλα σε κάποια ταβέρνα όταν άρχισε να πέφτει ο ήλιος και τα γαστρικά υγρά να διαμαρτύρονται.
Α, ναι! Στην επιστροφή γυρνούν κατά μόνας. Επιτέλους.
Οδηγούν κατά συνείδηση. Και χωρίς το καταραμένο Patriot σε θέση πλοηγού.
Photo: SpeedSector / Χ. Καραγιωργάκης / Γ. Κουσκούτης
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.