Λένε πως αρραβωνιάζεσαι το αυτοκίνητο από έρωτα. Κεραυνοβόλο συνήθως. Από συνοικέσιο όμως; Ναι, ήμουν κι εγώ εκεί με ένα Opel Omega
Με ένα Opel Omega 2000, βενζίνη, μοντέλο του ’89, ηλικιωμένο, δώδεκα χρόνων, κυκλοφορούσε ο γείτονάς μου στο Αννόβερο
Με έπεισε η μουσική που άκουγε τον καιρό εκείνο και τελικά το αρραβωνιάστηκα από προξενιό. Το αυτοκίνητο – δεξαμενόπλοιο, σήμα κατατεθέν για Γερμανούς συνταξιούχους ή χεβιμεταλάδες. Ο ιδιοκτήτης ανήκε στους δεύτερους. Για τον καθαρόαιμο heavy metal freak, Markus, oι συντοπίτες Scorpions ήταν κάτι ανάμεσα από Τέρη Χρυσό και Σάκη Ρουβά στα πρώιμά του
Χεβιμεταλάς δεν ήμουν, αλλά να…έλεγα, κάτι από την αύρα του πρώην ιδιοκτήτη θα έχει πάρει το μπλε σκούρο ”καράβι”.
Για την τιμή δεν συζητάμε, 820 μάρκα. Λίγους μόνο μήνες πριν βάλουμε στις τσέπες μας το ισχυρό γερμανικό ευρώ. Άρα €410,25…
Ατρακάριστo, με όλα του τα ηλεκτρικά να δουλεύουν και δώρο τα χειμερινά λάστιχα για τις στροφές του όρους Hartz .
Για ένα δεύτερης γενιάς Scirocco, μοντέλο του `90 πάνω – κάτω, προοριζόμουν αρχικά – προ της πενταετούς διάρκειας απόσπασης μου στη Γερμανία. Αλλά, τελικά, αρραβωνιάστηκα το Omega με τα 138.529 χλμ στον χιλιομετρητή του
Ο αρραβώνας, δεν μπορώ να πω, ήταν ανέφελος. Aν και στοίχισε κάτι παραπάνω. Βλέπετε, το πεπτικό σύστημα της αρραβωνιαστικιάς δούλευε ρολόι και η όρεξη για καύσιμο μεγάλη.
Ως γνήσιος ”πλοιοκτήτης” – κάτοχος διήνησα 19.000 περίπου km σε αυτοκινητόδρομους της Γερμανίας και όχι μόνο. Για δύο χρόνια.
Το Omega έφτασε στο Flensburg, είδε εκεί στα βόρεια σύνορα, το παλάτι της δυναστείας Glueksburg της ομώνυμης βασιλικής οικογένειας, πέρασε στη Δανία, κατέβηκε ως το Freiburg και το Μέλανα Δρυμό, είδε και τη Βασιλεία στην Ελβετία.
Χάζεψε το Βερολίνο για να καταλήξει στο Στρασβούργο και τη Μιλούζ της Γαλλίας.
Μα καλά, θα απορήσετε, δεν ζήτησε ποτέ και τίποτα; Χμμμ… Παραμονή Πρωτοχρονιάς: πριν την προγραμματισμένη επίσκεψη σε φιλικό σπίτι, όπως το προέβλεπε η μέρα. Η νύχτα ορθότερα. Με το Αννόβερο στους -12 βαθμούς κυριολεκτικά κρυσταλλοποιημένο. Το αυτοκίνητο, καλυμμένο σαν από ζελέ που μόλις βγήκε από τον καταψύκτη. Η πόρτα του οδηγού άνοιξε με τη βοήθεια κατσαβιδιού και με όλους πανέτοιμους και στολισμένους για το ρεβεγιόν. Όμως το τελειωμένο δυναμό είχε διαφορετική γνώμη. Αναγκαστικά γερανός. Δέκα η ώρα το βράδυ…
Στο δρόμο για το συνεργείο σχεδόν επιτάχθηκε από την αστυνομία. Έτσι εκτός από το Omega, ο γερανός έκανε υπερωρίες και ρυμούλκησε και ένα ακινητοποιημένο περιπολικό, ένα Passat Combi του 98.
Ίσα που πρόκαμα την αλλαγή του χρόνου στο σπίτι. Το δικό μου βέβαια…
Το ”σκάφος” επανήλθε στους δρόμους μέχρι τον καιρό που οι φλαμουριές άνθιζαν μπροστά από τη λεωφόρο Marienstrasse, όπου και το σπίτι μου.
Επακολούθησε η αγγελία για πώληση. Με όλες τις λεπτομέρειες στο παρμπρίζ, όπως είθισται στη Γερμανία. Τελικά κατέληξε στη Βηρυτό, αγορασμένο από Λιβανέζους μαντράδες. Κάποιος εκεί θα καμάρωνε με τη λιμουζίνα ή πιθανόν θα έχει βρεθεί κάπου στην πόλη παγιδευμένο με εκρηκτικά
Ενώ τα χειμερινά λάστιχα πουλήθηκαν ξεχωριστά σε Γερμανούς που ως γνωστόν τα προτιμούν για τους παγωμένους δρόμους του βορρά. Πόσο; Ε, μετά από λιβανέζικα παζάρια, το αυτοκίνητο πουλήθηκε €420. Τα λάστιχα €48. Συνολικό τίμημα €468.
Για το ρόλο διακομιστή που έπαιξε το Omega, συνειδητοποίησα πως το συνοικέσιο ήταν συμφέρον. Από το άλφα ως το ωμέγα. Με εξαίρεση το άδοξο ρεβεγιόν.
Τι έμεινε από όλα αυτά; Έστω, μια φωτογραφία – με την κόρη μου να ποζάρει.
Και οι πινακίδες με το «H DH 571» στην αποθήκη.
Photo: opel.gr
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.