Οθόνες vs Jazz. Η άβολη στιγμή, κάπου στην Αγγλία

Ένας αναγνώστης απ΄τη Μ. Βρετανία περιγράφει ένα, ευτυχώς, μικρής σημασίας περιστατικό με μεγαλύτερο μάλλον νόημα που του συνέβη με το «οικογενειακό» του Honda Jazz

Πρωινό καραντίνας, παραδόξως ηλιόλουστο, στην κεντρική Αγγλία

Ξεκινώ, λοιπόν, για μια βόλτα με το Honda Jazz, του 2008

Αγορασμένο πριν μόλις δέκα ημέρες και τη μνηστή μου (ήρεμη και άνετη οδηγός) στο τιμόνι.

Δύο τετράγωνα από το σπίτι, στην ίδια γειτονιά, το δρόμο κλείνει ένα φορτηγό και πίσω του ένα ογκώδες SUV.

Σταματάμε περίπου δυό μέτρα πίσω του και περιμένουμε. Λίγα δευτερόλεπτα μετά, το SUV βάζει όπισθεν και γκαζώνει δυνατά.

Η μνηστή μου δεν πρόλαβε ούτε κόρνα να πατήσει.

Βγαίνω και βλέπω τη μούρη του ταπεινού πλην τίμιου, «ιάπωνα» στραβωμένη. Ο προφυλακτήρας είχε μπεί μέσα. Ξυπνά μέσα μου ο ελληνάρας και πάω με άγριες διαθέσεις προς το γαλλικό SUV

Πριν προλάβω να αρχίσω τα «γαλλικά», η οδηγός του μου λέει με απάθεια: «κοιτούσα κάτι στην οθόνη και δεν κοίταξα πίσω». Πράγματι, στο ταμπλό υπήρχε μια αρκετά μεγάλη οθόνη που φαντάζομαι απεικόνιζε όλες τις λειτουργίες του αυτοκινήτου – ίσως και τα ζώδια

Η περίπτωση του Honda Jazz 1.5 130 PS. Περίπτωση

Ιστορία του δρόμου Νο 467

Στη συνέχεια, η κυρία δεν ήξερε καν με ποια ασφαλιστική ήταν συμβεβλημένη κι όταν κάλεσα εγώ τη δική μου για να δηλώσω το συμβάν, έπεσα σ’ άλλο «σπίρτο.

Πάνω στα νεύρα μου έκλεισα το τηλέφωνο, άνοιξα το καπό και με τα χέρια (αφού γδάρθηκα) κατάφερα να ισιώσω τον προφυλακτήρα σπρώχνοντάς τον προς την αρχική του θέση.

Αφού είδα πως το έρμο το Jazz δεν είχε ουσιαστική ζημιά παρά μόνο ένα πολλαπλό γδάρσιμο (είναι και γεννηθέν το 2008 οπότε δεν χάλασε κι ο κόσμος), άφησα την κυρία να φύγει. ‘Ακρη δε θα έβγαζα αφού… Λάθος μου; Σίγουρα

Κι εδώ έρχεται το ερώτημα: αφού απαγορεύεται να μιλάμε στο κινητό όταν οδηγούμε επειδή μας αποσπά, γιατί οι κατασκευαστές εφοδιάζουν τα σύγχρονα αυτοκίνητα με τέτοια υπερπληθώρα οθονών που απεικονίζουν χίλια δυό πράγματα;

Καταλαβαίνω την ευκολία που μπορεί να προσφέρουν, δε θα ‘ταν όμως χρήσιμη μια δικλείδα ασφαλείας;

Λόγου χάριν, η οθόνη να μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο όταν το χειρόφρενο είναι ενεργοποιημένο; Λέω, τώρα…

666 λέξεις: από τις βελόνες στις οθόνες. Πού πάει η ρημάδα η αυτοκίνηση;

Θεωρώ πως η κατάσταση με τα νέα αυτοκίνητα τείνει να «ξεφύγει»

Όλοι οι φίλοι μου γνωρίζοντας πως είμαι petrolhead, με ρωτούσαν πάντα όταν επρόκειτο να ψωνίσουν.

Τα χρόνια των παχέων αγελάδων με ρωτούσαν για την ιπποδύναμη, τα 0-100 και τα σχετικά.

Μετά, ζώντας στα χρόνια της κρίσης, οι αντίστοιχες ερωτήσεις περιορίστηκαν στο «πόσο θα καίει;».

Και τώρα πια με ρωτούν αν το τάδε μοντέλο έχει μεγαλύτερη οθόνη από το δείνα. Κι εγώ απαντώ πως δε δουλεύω στον Κοτσόβωλο

Από την ημέρα του συμβάντος, το Jazz έχει διανύσει περίπου δέκα χιλάδες χιλιόμετρα. Χωρίς προβλήματα, απρόοπτα αλλά πάντα με τα σημάδια στον προφυλακτήρα.

Είναι η δική μου υπενθύμιση για το overkill των οθονών. Αλλά και η αφορμή για αυτές τις αράδες που διαβάζετε.

Σκεφτείτε για μια στιγμή, στη θέση του Jazz εκείνη τη μέρα να ‘ταν κάποιος πεζός. Ή κάποιο παιδάκι στο ποδήλατό του. Πόσο μπορείς να «αφήνεσαι» σε μια οθόνη που σου «χτίζει» τη βεβαιότητα πως ένα μηχάνημα τα κάνει όλα για σένα; Ακαδημαϊκό το ερώτημα, ε; Καλά