Πώς έβαλα δίπλα στη 911, ένα MINI. Και ξέρεις; Είναι ωραία

Post date:

Author:

Category:

porsche-mini-garage-4drivers.gr

Έχεις την Porsche 911 στο γκαράζ. Αλλά θες και κάτι μικρό για το κάθε μέρα. Ένας αναγνώστης ήταν σε δίλημμα. Κάτι σαν την πάλη των τάξεων. Τrue story για μια λαίδη και έναν αλήτη

Έπεσε το τείχος του Βερολίνου, οι κομμουνιστές ψάχνουν σχηματισμό να ενταχθούν. Τα πιτσιρίκια γράφουν στα τσατ πιο γρήγορα κι από το πληκτρολόγιο του Αmstrad 6128 (εμάς των παλαιότερων). Άλλαξαν τα πράγματα και στα αυτοκίνητα. 

Παλαιότερα, είχαμε τα «μικρά», με τα «μεγάλα» να στοιχίζουν και να είναι οι λεγόμενες ναυαρχίδες. Το πλήρωνες, ρε φίλε, το μεγάλο, αλλά ήταν μεγάλο και πιο «φορτωμένο», πιο λίμο, πιο χλιδάτο και κατά συνέπεια σε τοποθετούσε στην ελίτ – και καλά. Άλλο η BMW, η 6άρα, άλλο η 316. Σωστά;

Φασόν λέγονται τα μικρά για τον πολύ κόσμο. Το ξέρω. Και λέγεται ισοπέδωση. Αυτή που κάνει τον πλούσιο μεγαλοαστό που το έχει πληρώσει, το «μεγάλο», το «καλό», όσο ένα μικρό διαμέρισμα στην Αγία Παρασκευή να νιώθει οτι οδηγεί κάτι που στα μάτια ενός μη μυημένου είναι, ρε φίλε, σχεδόν ίδιο με το μικρό, το φθηνό, το 1.4 που παλιά το έπαιρνε στη «μπουμπού» του που πέρασε στο Deree για να πηγαίνει για καφέ στο Kεφαλάρι και να στέκεται δίπλα στο γκόμενο που είχε μεγαλύτερο κονδύλι από τον μπαμπά της Εκάλης, αλλά να στέκεται ρε φίλε, να μην χρειάζεται να νιώθει μειονεκτικά, κορίτσι στο πρώτο έτος είναι σε ιδιωτικό κολλέγιο, κάτσε καλά.

Αυτό, λοιπόν, το φασόν έφερε την εξομοίωση και την πολύ κοντινή εικόνα στα μικρά μοντέλα. Aνάγκασε τον κύριο από Εκάλη να κάνει upscale, να πάει σε Cayenne, έστω με 180.000. χλμ του 2004, για να τονίσει εκ νέου την τεστοστερόνη του. Εις μάτην

Αυτό από τη μία. Από την άλλη, όμως, άνοιξε ένα τεράστιο δεδομένο στη σύγχρονη αυτοκίνηση. Έφτιαξε ένα πολυτελές μικρό, ένα ασφαλές μικρό (γιατί ασφαλείς οφείλουν και πρέπει να είναι όλοι, ανεξαρτήτως του βαλαντίου τους) και μετέτρεψε τα μικρά σε σύγχρονες λιμουζίνες.

Kαι συνεχίζω το βιωματικό μου κείμενο ως αναγνώστης του 4Drivers. Πάρκαρα για πιο επιλεκτικές βόλτες -όχι γιατί τη βαρέθηκα, αλλά γιατί την αγαπώ τόσο, που δεν θέλω να την κουράζω και να την ταλαιπωρώ στην πόλη- μια 911 (εφ’ εξής, που λένε και οι νομικοί, η λαίδη), με το σκοπό να πάρω κάτι πιο ευέλικτο και handy, όπως λέγαμε στo Αμέρικα των 6λιτρων.

Μετά από ατελείωτη σκέψη, πήγα εκεί που μας πάει πάντα η ζωή, σε αυτό που είχα αποφασίσει από την πρώτη μέρα όταν σκεφτόμουν να πάρω μικρό. Πώς ειναι αυτοί που τους πιέζουν και τελικά κάνουν αυτό που γουστάρουν; Πώς είναι αυτός που του έρχεται να βήξει και τον κόβεις; Ε, στο τέλος θα βήξει. Κοινώς, θα κάνει αυτό που ορίζει το ένστικτο.

Φλερτάροντας για καιρό με το Cooper S, ένας έξυπνος πωλητής που «έπιασε» απόλυτα το τι θέλω, μου μίλησε για το Cooper 1.5 lt, 3κύλινδρο, με τα 136 άλογα και τούρμπο (εφ’ εξής, που λένε και οι νομικοί, ο αλήτης)

«Γρήγορο αυτοκίνητο έχεις, τη 911. Τι να το κάνεις το S;» Ήταν το πειστικό επιχείρημα του πωλητή που λέγαμε. 

«Μα μόνο 136 ίππους;», συνέχισε η αντιστασιακή φωνή μέσα μου. «Κι αν σέρνεται;» Εδώ διαβάζουμε για τα Cupra και τα λοιπά με τα 250 και βάλε άλογα και έχουμε μάθει στην ποσότητα. Έχει, λέει, και τουρμπίνα το MINI, την ακούς στην επιτάχυνση.

Ως οπαδός του απόλυτα κλασσικού και με σταθερή επιφύλαξη στα καινούργια trend, ανέκαθεν ήθελα -και φλέρταρα ως έφηβος- ένα χρώματος british racing green. Xρώμα που συμβολίζει εποχές και κουλτούρα. MINI, λοιπόν. Καινούργιο, σκούρο πράσινο και μαύρη οροφή, χαλάλι και τα λίγα άλογα, στην πόλη θα κινείσαι.

Και κάπου εδώ συνδέονται η επόμενη «γέφυρα» του άρθρου. Είναι η νέα εποχή. Ένα ακριβό MINI, είναι αλήθεια, αλλά που τα ‘χει όλα. Που φτιάχτηκε μια δεκαετία μετά τη 911, η οποία ξεκουράζεται και βγαίνει πιο επιλεκτικά

Πόσα να περιμένεις από ένα απλό MINI; Κάτι απλώς βολικό, θα σκεφτείς. Εντάξει, εκτός από τα πίσω καθίσματα που θες ευελιξία Κομανέτσι για να τρυπώσεις. Όμως, αυτό που εγώ βλέπω στο MINI είναι μια απαράμιλλη στιβαρότητα, μια κινηματική παρουσία στο δρόμο που θα μπορούσα να συγκρίνω με αυτοκίνητα μακράν μεγαλύτερου κυβισμού.

Όχι, δεν υπερβάλλω. Να το οδηγείς και να λες «καλά πάει για 80 στην Αττική Οδό» και να κοιτάς το κοντέρ και να βλέπεις 140. Και να νομίζεις ότι είσαι μέσα σε τρένο.

Σε ένα 1500άρι που πριν πολλά χρόνια θα πλήρωνες έξτρα ένα κάρο πράγματα και που αυτή τη στιγμή έχει μια οθόνη να! (μετά συγχωρήσεως). Σαν τα τεράστια smartphone – φίλε μου, όχι δε σε ξέχασα, εσύ που έκανες τις ίντσες της οθόνης φαλλικό παράγωγο.

Ένα μικρό που «πατάει» με πολύ καλή ανάρτηση, με στιβαρότητα, που έχει άπειρα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά συστήματα. Οθόνη με multimedia, Bluetooth, όλες τις ενημερώσεις με joystick και ανά πάσα στιγμή ενημέρωση για τυχόν βλάβες ηλεκτρονικά, με trendy μπρελόκ από την αγαπημένη.

Τι να πω; Μπράβο σε όλους αυτούς που σκέφτηκαν επιχειρηματικά και προσφέρουν στον αγοραστή τα πάντα σε ένα μικρό αυτοκίνητο

Το ΜΙΝΙ σε εντυπωσιάζει από το πόσο πλήρες είναι αλλά και για την ικανότητά του, όχι απλώς να σε βολεύει στο κάθε μέρα, αλλά να σου δίνει και το στοιχείο της οδηγικής ευχαρίστησης.

Χρώματα, μπλιμπλίκια και μια τουρμπίνα που «γεμίζει» με τη χρήσιμη ροπή από χαμηλές rpm. Ένας αλήτης 1.500 κυβικών που «ανεβάζει» στροφές και διάθεση.

Η «λαίδη» πάντα θα είναι λαίδη, πάντα θα της φέρεσαι σαν λουλούδι και θα την προσέχεις, αφού σου προσφέρει την αίσθηση, το αειθαλές μιας 911, τη συμμετοχή και έναν ήχο από τον flat-six που είναι εμπειρία ζωής

Ο «αλήτης», όμως, ο πρόχειρος, αυτός της πιάτσας, μεγάλωσε, ενηλικιώθηκε και συνειδητοποίησε οτι μπορεί να μας κάνει χαρούμενους και να μας θυμίζει τα νιάτα μας στα στροφιλίκια της εποχής των γυμνών τότε  Punto GT, με ένα πλήρες πακέτο μικρής λιμουζίνας. 

Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Ίσως να σ’ αρέσει