Πρωτοχρονιά με δύο Alfa Romeo στον Ταΰγετο, σε χιονισμένο φόντο και alfisti καρδιές. Μια ανάκληση στη μνήμη και νοσταλγία για το παρελθόν
Χαζεύοντας τα οπίσθια της «Ιουλίας» (εκ του Giulia) στα χιόνια. Παρέα με την Alfa Romeo 1750 GT Veloce σε μια Πρωτοχρονιά διαφορετική από τις άλλες
Κάπου είχα διαβάσει ότι, «η μνήμη είναι μεγάλη πόρνη, γιατί σε επισκέπτεται μόνο όταν εκείνη θέλει»
Έτσι και έγινε αυτές τις μέρες όπου μέσα στην όλη κατάσταση και τους περιορισμούς που βιώνουμε παγκοσμίως, ήρθε μια θύμηση από το παρελθόν να μου χτυπήσει τις ευαίσθητες χορδές μου.
Ακολουθεί η ανάμνηση από μια άκρως αυτοκινητική Πρωτοχρονιά
Πρωινό Πρωτοχρονιάς
Αχάραγα, που λέει κι ένας φίλος, χτυπάει το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής ο αδελφός μου.
– Η 1750 ζεσταίνεται ήδη. Θα έρθεις;
Κλείσιμο τηλεφώνου, πέταγμα από το κρεβάτι και ντύσιμο με συνοπτικές διαδικασίες. Φωτογραφική μηχανή, οπωσδήποτε μαζί. Σε πέντε λεπτά η 75 ήδη προθερμαίνεται.
Συνάντηση στο γνωστό μας βενζινάδικο για ανεφοδιασμό.
– Πού θα πάμε;
Το βλέμμα λάμπει.
– Κάπου που δεν έχει πατήσει ποτέ η «Ιουλία». Πάμε να βρούμε χιόνι!
Η διαδρομή
Ο Ταΰγετος είναι μια ανάσα από την πόλη και η άκρως οδηγοκεντρική φιδωτή διαδρομή που ανεβαίνει το βουνό μάς καλεί.
Ο δρόμος άδειος από κίνηση, μέρα που ‘ναι, ενώ οι χαμηλές θερμοκρασίες και ο ξηρός αέρας είναι ό,τι πρέπει για την αναπνοή των αλουμινένιων μοτέρ.
Η 1750 στα χέρια του αδερφού ηγείται αρχοντικά ενώ εγώ με την 75 ακολουθούμε πιστά τις τροχιές της «γιαγιάς» που έχει «γράψει» πολλά χιλιόμετρα στο συγκεκριμένο δρόμο.
Alfa Romeo 1750 GT Veloce. Ενα αειθαλές σχήμα απ’ τα χέρια του μαέστρου Bertone, ανάμεσα στα φυλλοβόλα δέντρα του χιονισμένου βουνού
Φύση, άνθρωπος και μηχανή συνυπάρχουμε αρμονικά. Τα παράθυρα λίγο ανοιχτά, ο ψυχρός αέρας του βουνού μάς αναζωογωνεί. Οι ρυθμοί είναι χαλαροί και προσεκτικοί καθώς το χιόνι και ο λιγοστός πάγος στα σημεία απαιτούν σεβασμό. Στα αυτιά μου έρχεται η μελωδία της 1750 σε συνδυασμό με το χαρακτηριστικό ήχο των ελαστικών που πατούν τη χιονισμένη άσφαλτο
Εγγονή και γιαγιά ποζάρουν με φόντο το πάλευκο του χιονιού
Το δίχως άλλο, ήταν μια Πρωτοχρονιά ξεχωριστή. Και θα έρθουν κι άλλες. Οι επόμενες, οι καλύτερες. Επιλέγω να είμαι αισιόδοξος.
Ας ελπίσουμε ότι το νεό έτος θα έρθει όπως του αρμόζει. Με τέρμα γκάζια, όπως στο παρακάτω βίντεο του Simon Kidston.
Ίσως ο καλύτερος τρόπος να αποχαιρετήσει κανείς το 2020. Με αυθεντικό ιταλικό ήχο, σε μια μαγική διαδρομή και με λίγες και σωστές κουβέντες.
Ανοίξτε τα ηχεία στο τέρμα. Αξίζει.
Photo: v27photography / 4Drivers.gr
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
Διαβάστε μας (και) στο Protagon
Διαβάστε μας (και) στο Autotypos
Ίσως να σ’ αρέσει
