True story: Πώς κουφάθηκα στο Spa-Franchorchamps

Παρά το τεχνολογικό αριστούργημα των κινητήρων της F1, το soundtrack έχει χαλάσει. Για την ακρίβεια, δεν έχει καμία σχέση. Αυτή ήταν η παρθενική μου κώφωση στην πίστα του Spa-Franchorchamps, στο Βέλγιο

Θυμάμαι ανεξίτηλα το παρθενικό μου Spa. Έχοντας παρκάρει το αυτοκίνητο κάποια εκατοντάδες μέτρα μακριά, περπατούσα εκστασιασμένος από τον ήχο που ακουγόταν κάπου στο βάθος. Σαν μια άλλη Jeanne d’ Arc άκουγα τη φωνή

Αν δεν έχεις ακούσει την παλιά, καλή Formula 1 από κοντά, χάνεις. Ο ήχος ήταν με μια λέξη συγκλονιστικός. Διαπερνούσε και τις δυο μικρές πόλεις, το Spa και το Franchorchamps, σαν ένα ουράνιο ηχείο που σκόρπαγε τις μηχανικές μελωδίες στην ατμόσφαιρα. Αλληλούια

Στην είσοδο μας μοίραζαν ωτοασπίδες. «Σιγά μη φορέσω και ωτοασπίδες», είπα γεμάτος αυτοπεποίθηση για τις αντοχές του λαβύρινθού μου. Έκατσα αριστερά της μεγάλης ευθείας του Spa-Franchorchamps, στην αρχή της θρυλικής Eau Rouge, εκεί που φαίνεται στη φωτό.

Στην κερκίδα του Spa-Franchorchamps

Τα μονοθέσια ερχόντουσαν με σπασμένη 6η και με μία κίνηση που έχει μείνει βαθιά χαραγμένη σε ένα ενθουσιώδες εγκεφαλικό κύτταρο μου, πέρναγαν αστραπιαία την ανηφόρα με το μαγικό αριστερό-δεξί-αριστερό.

Συγκριτικά, τα Porsche GT3 που έτρεχαν πιο πριν στο Cup φαινόντουσαν σαν να ανέβαιναν την Eau Rouge, με τρεις κυλίνδρους. Βαρετά αργά. Κάτι σαν διαφορά μεταξύ Yugo και Evo. Ναι, τόσο, χωρίς καμία υπερβολή.

Λίγη ώρα πριν, στην press conference ο Schumacher (ναι, τότε, το ’99 τον είδα από κοντά) μας έλεγε πως την πρώτη φορά που πέρασε flat out την Eau Rouge κόντεψε να κάνει εμετό. Είναι τόσο απότομη η εναλλαγή κατηφόρας και ανηφόρας που ανακατεύει και τα πιο σκληραγωγημένα άντερα

Ακόμα και σ’ αυτή, λοιπόν, την μυστικιστική μου, ως θεατή, πρώτη επαφή με την F1, καμιά δεκαριά γύροι ήταν αρκετοί για να το παίξω cool με τις ωτοασπίδες στην τσέπη.

Γύρο με γύρο, όμως, ο ήχος γινόταν ενοχλητικός, κουραστικός, ναι, στα όρια του πόνου. Τα αφτιά μου ήδη βούιζαν πριν καν περάσουν τα αυτοκίνητα από μπροστά. Σιγά-σιγά, σχεδόν όλοι στην κερκίδα του Spa-Franchorchamps, βγάλαμε τα «σφουγγαράκια» από τα νάιλον και γίναμε όλοι «Μπομπ». Φυσικά, ακουγόταν φιλτραρισμένος

Ήδη πριν το τέλος του αγώνα, το κεφάλι είχε γίνει νταούλι μαζί με μερικά κουτάκια μπύρες και βαλάντωμα από τον βέλγικο ήλιο. Τελικά, ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος.

YΓ Άσχετο, αλλά ποτέ δεν θα βαρεθούμε να βλέπουμε για το πώς οδηγείται μια κλασική 911 στο Spa-Franchorchamps. Μελέτη αναφοράς.