Η υπέροχη Alfa Romeo Giulia Veloce στην πραγματική ζωή. Όχι ως δοκιμή αλλά ως εμπειρία. Ένας αναγνώστης του 4Drivers απέκτησε τη Bella των σεντάν και μοιράζεται μαζί μας τις εντυπώσεις απ΄το χειμωνιάτικο ταξίδι του στη Μεγαλόνησο
«Πρόκειται να γίνω ιδιοκτήτης μιας Veloce. Και θα ‘θελα να γράψω ένα κείμενο οδηγοκεντρικό. Το θεματικό κέντρο θα είναι η εμπειρία, η αίσθηση και ο οδηγός. Δεν αποσκοπώ στο να προκύψει μία δοκιμή, ούτε να τοποθετηθώ σε λεπτομέρειες. Κάτι σαν κείμενο σκέψεων από διαδρομές μαζί της»
Το παραπάνω μήνυμα ήρθε στο inbox του 4Drivers. Μαζί με μία φωτό της μαύρης Alfa Romeo Giulia Veloce που βρισκόταν ακόμη στην έκθεση περιμένοντας τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Μας άρεσε η προσέγγιση, το αυτοκίνητο, η Κρήτη, γενικώς το κόνσεπτ. Οπότε, ο κύριος Γιώργος Γαράκης έχει το λόγο. Φυσικά, συνοδεία της ιταλίδας. Ευθύς αμέσως
Πόσα λεπτά χρειάστηκαν στην αντιπροσωπεία;
Η άφιξη της ήρθε κάπως αναπάντεχα και απότομα στη ζωή μου. Επτά λεπτά στην αντιπροσωπεία ήταν υπεραρκετά για να γίνει το «κλικ» και να προχωρήσουν τα τυπικά της διαδικασίας.
Βέβαια, προϋπήρχε στην οικογένεια το «σταυρόφιδο». Συγκεκριμένα, μία Spider Ducktail του ’85 και μία 147 του ’02. Όμως, κάθε μία Alfa είναι και μία άλλη ιστορία.
Με την πρώτη κιόλας επαφή μου με τη Giulia Veloce ήξερα ότι όσα χιλιόμετρα κι αν έκανα σε μια μέρα ποτέ δεν θα ήταν αρκετά.
Έστεκε απέναντί μου. Ήταν το ίδιο αυτοκίνητο που το 2015 χάζευα στην online παρουσίασή του.
Περίμενε καρτερικά. Έτοιμο, κυριολεκτικά, να κατακτήσει τα βουνά της Κρήτης που μας περίμεναν απ’ άκρη σ’ άκρη.
Αυτές οι ώρες που περνούν αργά μέχρι το αντικείμενο του πόθου σου βγει απ’ την έκθεση. Κάποιοι 280 ίπποι και 400 Nm σε στάση αναμονής. Νοέμβριος του ’19
Ο καφές, η Giulia και η ελληνική φύση
Το ταξίδι ξεκίνησε απ’ την πρώτη οπτική επαφή μεταξύ μας. Πολύ πριν καν πατηθεί το κουμπί εκκίνησης. Ήδη απ’ τη θέση οδήγησης. Κάθε προορισμός ήταν, πλέον, μια ιδέα. Η Giulia άμεσα έγινε η ιδανική παρέα μου σε κάθε ταξίδι.
Οδηγώντας την άμεσα σε κυριεύουν συναισθήματα οικειότητας, γαλήνης. Αλλά και όταν οι συνθήκες το απαιτούν, φροντίζει να σε βάζει στη πρίζα. Εκεί που επιλέγεις το πολυπόθητο πρόγραμμα Dynamic.
Η Giulia έχει αυτή την ικανότητα να μιλάει στην καρδιά σου, μα ταυτόχρονα να την ακούει κιόλας. Μπορεί να σε ταξιδέψει όπου πέφτει το μάτι σου. Και με την ίδια ευκολία μπορεί ν’ αρχίσει να στρίβει σε κλειστές με τριψήφια νούμερα στο ταχύμετρο
Αν μπορούσα να ξεχωρίσω τρία αγαπημένα μου πράγματα θα έλεγα τα καλοστημένα αυτοκίνητα, ο καφές και τα τοπία της φύσης. Πόσο μάλλον όταν τα συνδυάζω. Με τη Veloce ο ενθουσιασμός μου ξεπερνούσε την επιθυμία να πάρω μια μικρή δόση αγαπητής καφεΐνης κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Βλέπετε, το χέρι μου ήταν πεισματικά κολλημένο στα παγωμένα, αλουμινένια paddles. Μέχρι, βέβαια, να φτάσω σε αγαπημένες γωνιές της Κρήτης, ο καφές είχε πλέον γίνει νερό. Αλλά δε βαριέσαι. Μόλις φτάνω, λατρεύω να την κοιτάζω σε τοπία. Σαν το τέλειο love story.
Οδηγώντας στη χιονισμένη Κρήτη
Η Giulia έχει αυτό το κάτι που φροντίζει να φτάνω εγκαίρως στο ετεροχρονισμένο ραντεβού μου με την τρέλα. Είναι αυτές οι κλειστές, στενές στροφές ανεβαίνοντας στο χειμωνιάτικο Οροπέδιο Λασιθίου. Εκεί που νιώθεις τη σχεδόν διαρκή εμπλοκή του μπροστινού διαφορικού. Μπορώ να πω ότι παρουσιάζει ιδιαίτερη ευκολία διαχείρισης των 280 ίππων φροντίζοντας να βρίσκεται «βιδωμένη» κάτω.
Εκεί, στις ανοιχτές καμπές στο Φόδελε και το Μπαλί, γράφοντας απαγορευτικά νούμερα στο κοντέρ. Και παρόλα αυτά; Να εμπνέει τέτοια βεβαιότητα, τόση σιγουριά, να ‘ναι τόσο επιδεικτικά σταθερή. Σαν την γυναίκα που πάντα έψαχνες.
Στις παρατεταμένες στο Σίσι ορμά φορτισμένη, σχεδόν σαν να το επιζητά. Σου αποδεικνύει ότι έχει αστείρευτη δύναμη. Αρκεί να την μάθεις. Ένα πάτημα του αριστερού paddle είναι αρκετό να ακούσεις το spooling και να φτάσει άμεσα στην κόκκινη περιοχή του στροφόμετρου.
Ο τρόπος με τον οποίο μεταμορφώνεται είναι μαγικός. Από ένα αυτοκίνητο με το οποίο πηγαίνεις την οικογένειά σου εκδρομή, σ’ ένα απόλυτο, νευρώδες, ακριβές τέρας. Είναι πολύ αισθητή η διαφορά μεταξύ των προγραμμάτων οδήγησης Dynamic και Normal
Η Alfa Romeo Giulia Veloce σού δίνει τέτοια περιθώρια να πιέσεις όπου σύντομα τελειώνουν οι αντοχές σου να κρατιέσαι σε σωστή θέση οδήγησης. Αρχίζεις και «φεύγεις», όσο σφιχτά κι αν σε τυλίγουν τα καθίσματά της. Τα δε μικρά σκασίματα απ’ την εξάτμιση και την περιστροφή της τουρμπίνας αποτελούν το κερασάκι στην ιταλική τούρτα. Εδώ, σε μια στιγμή φωτογραφικής ανάπαυσης στα ψηλά της Κρήτης
Χωρίς το συναίσθημα θα ήμασταν, απλώς, μηχανές
Απ΄όπου κι αν περνούσαμε, η Giulia έκλεβε την παράσταση. Συνέχεια. Και παντού. Ο κόσμος είτε απορούσε και κοίταζε ξανά και ξανά το σταυρόφιδο για να βεβαιωθεί είτε ερχόταν απευθείας να με ρωτήσει τι και πώς. Εντάξει, δεν κρύβω την υπερηφάνεια μου – πόσο δε μάλλον όταν την είδα και στο Instagram, από έναν περαστικό.
Στο Ρέθυμνο και στον Άγιο, στο Ηράκλειο και στα Χανιά, στο οροπέδιο Λασιθίου και στην κορυφή, στη Νίδα. Η Veloce ήταν εκεί. Να κάνει αυτό που ξέρει. Να ‘ναι γρήγορη και να σε γεμίζει συναισθήματα. Είτε μόνος είτε με παρέα. Είτε την στραμπουλούσες είτε γινόσουν ένα μαζί της και καθάριζες το μυαλό σου γυρνώντας ήρεμος τα βράδια.
Σίγουρα, δεν είναι το απόλυτο αυτοκίνητο. Μα λίγο που με ένοιαξε. Είναι όμως αυτό που μόλις μάθεις τα πατήματά του, αναζητάς μετά μανίας ωραίους, ψιλοξεχασμένους, επαρχιακούς δρόμους. Είναι ένα αυτοκίνητο που μου επιβεβαιώνει ότι «χωρίς το συναίσθημα θα ήμασταν, απλώς, μηχανές»
Έκλεισα την πόρτα της. Γεμάτος. Όπως κάθε φορά. Μετά, έψαξα τα κλειδιά της 147 μου. Μπήκα μέσα και ο δίλιτρος άναψε. Τελευταία βόλτα και επιστροφή σε μια παλαιότερη εποχή. Το συναίσθημα, όμως, παραμένει ίδιο.
Photo: Αρχείο Γιώργου Γαράκη / 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
Διαβάστε μας (και) στο Protagon
Διαβάστε μας (και) στο Autotypos
Ίσως να σ’ αρέσει
