Ο Βαγγέλης Κορδογιάννης, ο 31χρονος οδηγός του εντυπωσιακά γρήγορου S2000 που είδαμε να κατεβάζει χρόνους στην πίστα των Σερρών, περιγράφει τη σχέση του μαζί του και τις στοχευμένες αλλαγές που το έκαναν ακόμα περισσότερο μαχητικό εδάφους απ΄όσο ήδη το ξέρουμε. Λογικό. Τι άλλο να περιμένεις από κάποιον που εργάζεται για την Πολεμική Αεροπορία και, όπως λέει, ελκύεται από οτιδήποτε μπορεί να αναπτύξει κάποια μορφή ανεξέλεγκτης ταχύτητας;
Παρότι τo roadster της Honda έχει ήδη συμπληρώσει περισσότερες από δύο δεκαετίες από το λανσάρισμά του, συνεχίζει να διαπρέπει σε δρόμο και πίστα. Αυτή είναι η εμπειρία που προέκυψε στην πορεία επί ελληνικού εδάφους. True story στις Σέρρες
Γιατί Honda S2000; Πώς ξεκίνησε η σχέση σας μαζί του;
Επέλεξα να αποκτήσω ένα S2000 σε μικρή ηλικία χωρίς να γνωρίζω τις πραγματικές ικανότητες του. Ωστόσο οδηγώντας το μού δημιούργησε την ανάγκη να το δοκιμάσω στην πίστα.
Εκεί είδα τι πραγματικά μπορεί να κάνει ένα τέτοιο αυτοκίνητο και έτσι ξεκίνησα αρχικά να το τροποποιώ ώστε να βελτιώσω τις επιδόσεις του στην πίστα αλλά, τότε τουλάχιστον, με περιορισμούς ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί και καθημερινά.
Σε τι στάδιο εξέλιξης βρίσκεται σήμερα;
Σήμερα βρίσκεται σε πλήρη αγωνιστική μορφή, κάτι που το καθιστά non street legal.
Το «καρότσι» διαθέτει κλωβό ασφαλείας, σύμφωνα με τους κανονισμούς της FIA, και είναι ενισχυμένο όπου απαιτείται για να μπορεί να τρέχει με αγωνιστικά ελαστικά διάστασης 256/650/18.
Ο κινητήρας είναι πλήρως εργοστασιακός, υπερτροφοδοτούμενος από έναν κιτ κομπρέσορα της HKS, όπως και η μετάδοση είναι εργοστασιακή με μπλοκέ της KAAZ
Στα υπόλοιπα σημεία του αυτοκινήτου υπάρχουν αρκετές μεταβολές με στόχο τη μείωση του βάρους, την αύξηση της αξιοπιστίας και, κυρίως, την ευελιξία του αυτοκινήτου εντός πίστας.
Ποια χαρακτηριστικά του σας ελκύουν; Τι, ενδεχομένως, θα θέλατε διαφορετικό πάνω του;
Το κυριότερο χαρακτηριστικό που καθιστά αυτό το αυτοκίνητο τόσο γρήγορο και διασκεδαστικό είναι η γεωμετρία του.
Αυτός είναι και ο λόγος που για να μπορέσει να αποδοσει είτε στο δρόμο είτε στην πίστα, χρειάζεται σωστή ευθυγράμμιση και καλά ελαστικά
Αν άλλαζα κάτι στην εργοστασιακή του μορφή θα ήταν ο κινητήρας του. Παρότι είναι τρομερός για ατμοσφαιρικός, με το «κομπρεσέρ» γίνεται αξεπέραστος
Ποιες αναβαθμίσεις θεωρείτε καθοριστικές σε ένα S2000 για χρήση δρόμου; Ποιες για πίστα;
Για το δρόμο η εργοστασιακή μορφή είναι ιδανική για all around χρήση.
Για πιο enthousiast χρήση χρειάζεται πιο κοντό κορωνοπήνιο ή κομπρέσορα, όπως είπαμε.
Για αποκλειστική χρησή πίστας οι μεταβολές που χρειάζονται είναι αρκετές, αλλά το κυριότερο, όπως και σε όλα τα αυτοκίνητα, είναι η δύναμη του κινητήρα και η αεροδυναμική, ειδικά για πίστες όπως το αυτοκινητόδρομιο των Σερρών
Όσον αφορά τη δύναμη, θελουμε όσο περισσότερη μπορούμε σε συνάρτηση με το κόστος και την αξιοπιστία.
Όλες οι υπόλοιπες μεταβολές στηρίζουν την κάθετη δύναμη που μπορεί να παράξει ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο.
Πώς εξελίχθηκε το γυρολόγιο στην πίστα των Σερρών τα πρόσφατα χρόνια οδηγώντας το;
Ως εργοστασιακό, στην πρώτη μου επαφή στο «γύρισε» στο 1.33 – ένας πολύ ικανοποιητικός χρόνος για εργοστασιακό αυτοκίνητο και εντελώς άπειρο οδηγό.
Στη συνέχεα ακολούθησε η εξέλιξή του όπου με αναστρέψιμες τροποποιήσεις καταφέραμε μετά από δύο χρόνια να κάνουμε 1.23:7 ως ατμοσφαιρικό με αγωνιστικά ελαστικά.
Μετά από αυτό μετατρέψαμε το αυτοκίνητο σε αγωνιστικό και υπερτροφοδοτούμενο χωρίς να μπορέςουμε να γίνουμε πιο γρήγοροι.
Τον τελευταίο χρόνο απευθυνθήκαμε στην Trackspeed -αγωνιστική ομάδα με έδρα τις Σέρρες- όπου με κατάλληλο coaching και στοχευμένες μεταβολές επιτύχαμε χρόνο 1.21:45 ο οποίος είναι αρκετά εντυπωσιακός αλλά αναμενόμενος για ένα σωστά προετοιμασμένο αυτοκίνητο
Ποιο είναι το καθημερινό σας αυτοκίνητο;
Αυτή τη στιγμή στην καθημερινότητά μου, λόγω οικογένειας, βρίσκομαι σε οδηγικό τέλμα.
Γενικά κινούμαι με ένα Μini Cooper.
Ωστόσο η πραγματικότητα είναι ότι μετά την ενασχόλησή μου με το κομμάτι της πίστας, τα καθημερινά μου αυτοκίνητα τα βλέπω καθαρά ως μέσα μεταφοράς και εξυπηρέτησης.
Ποιο θα θέλατε στο ιδανικό σας γκαράζ;
Είναι πολλά τα αυτοκίνητα που μου αρέσουν. Ωστόσο είμαι λάτρης των ιαπωνικών αυτοκινήτων της δεκαετίας του ’90.
Σε ένα υποθετικό σενάριο, ο πλανήτης τελειώνει από καύσιμα και έχετε ένα τελευταίο ρεζερβουάρ. Πώς το «καίτε»;
Μάλλον θα επέλεγα να το «κάψω» σε κάποιον αγώνα με το Honda. Ιδανικά σε κάποια πίστα της Ιταλίας.
Photo: Αρχείο Βαγγέλη Κορδογιάννη / Track-Speed.com
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
Διαβάστε μας (και) στο Protagon
Διαβάστε μας (και) στο Autotypos
Ίσως να σ’ αρέσει
