Τα «ειδικά» αυτοκίνητα που αγάπησα. Η λίστα με τα μεταχειρισμένα

Στις αγγελίες υπάρχουν άπειρα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα. Και ελάχιστα που μπορούν να ικανοποιήσουν τον Πραγματικό Οδηγό. Με κάποια απ’ αυτά συνδέθηκε ένας αναγνώστης του 4Drivers και καταγράφει την εμπειρία του

Για να καταλήξεις κάπου πρέπει να κάνεις την οδηγική σου διαδρομή από διαφορετικές προτάσεις της αγοράς. Εν προκειμένω, τρεις σχολές (ιαπωνική, γαλλική, γερμανική) και διαφορετικοί χαρακτήρες στα μεταχειρισμένα που πέρασαν απ΄το δρόμο του κ. Μαραγκού. Ο οποίος έχει και το λόγο στη συνέχεια

Κάπου στα δικά μου early 40’s (για να το πω σικάτα), μου δόθηκε η ευκαιρία να μπω στον κόσμο του «ειδικού» αυτοκινήτου

Πριν απ΄αυτή τη μετάβαση και επί πολλά χρόνια περιπλανιόμουν ανάμεσα σε επιλογές πιο καθημερινών αυτοκινήτων και κάποιων 4Χ4. Ένεκα οι ανάγκες της εκάστοτε εποχής, βλέπετε.

Η μετα-ανάλυση των δεδομένων -για τα οποία μπορούμε να μιλάω επί μέρες- με οδήγησε σε ένα Renault Megane RS 2ης γενιάς.

Ως γνωστόν, με τη διάταξη PerfoHub στην μπροστινή ανάρτηση και τετραπίστονα Brembo.

Ως συνήθως, έκανα διάφορα ξενύχτια στα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, σκρόλαρα ανελέητα στο τάμπλετ και κάποια στιγμή κατέληξα στο συγκεκριμένο. Με φουλ έξτρα και σε άριστη κατάσταση. Ήταν αυτό που βλέπετε.

• Ο βλαμμένος petrolhead στις αγγελίες αυτοκινήτου

Η εμπειρία με το Megane

Ο γάμος προχώρησε και σύντομα βρέθηκα να με αγκαλιάζει το μπάκετ του. Ήταν ένα πολύ σωστό αυτοκίνητο για εμάς τους ανήσυχους. Ζωντανό και αρκετά επικοινωνιακό.

Το μόνο μου παράπονο ήταν η θέση οδήγησης που, για τα 185 εκατοστά μου, με έκαναν να νοιώθω πως κάθομαι «πάνω» στο αυτοκίνητο και όχι μέσα σ’ αυτό. Έβλεπες από ψηλά.

Κατά τ’ άλλα ήταν τέλειο. Ζωντανό και αξιόπιστο μοτέρ, υπέροχος ήχος και μια κατανάλωση που σε ταξίδι μπορούσε άνετα, με νορμάλ ταχύτητες, να καίει κάτω από 8,5 lt/100km.

Σύμφωνοι. Με πίεση σε ορεινές διαδρομές και με semi λάστιχο έβλεπα τα 14-15 lt/100km. Το θεωρώ έντιμο.

Ήταν ένα hot hatch με σωστή δόση λογικής και συναισθήματος.

Σημειώνω, πάντως, πως, ναι, αξίζει ένα μπροστινό μπλοκέ στο Megane. Γίνεται ακόμη καλύτερο στο στρίβειν. Δεν θέλει τίποτα άλλο ενώ ως κόστος συντήρησης θα σεβαστεί την τσέπη σου

Αφήνω για το τέλος το αισθητικόν του πράγματος. Το Megane Mk2 ήταν μια περίπτωση love or hate. Ανήκω στους πρώτους και περί ορέξεως.

Και μετά θυμήθηκα πόσο ωραία είναι η τετρακίνηση

Η σωστή, αυτή που ξέρει να απλώνει την ισχύ στο σαπουνοειδές της ελληνικής ασφάλτου. Μαζί με μερικά ντόνατς, αν έχεις κέφια.

Η πρότερη συμβίωση με ένα Forester 2.5ΧΤ με οδήγησε στην αναζήτηση ενός WRX. Το έβλεπα ως πιο καθημερινό και οικονομικό στη χρήση-συντήρηση σε σχέση με ένα Impreza STi.

Τελικά, επειδή ήμουν πολύ αποφασιστικός και χωρίς απωθημένα, άνοιξα το νέο μου οδηγικό κεφάλαιο με έναν μεγάλο, πηχαίο τίτλο:

«Subaru Impreza 2.5 WRX STi Hawk Eye. Με 400 μπλε άλογα. Ναι, θα το πάρω»

Όμως, μισό λεπτό να πάρω μια ανάσα. Τι να πρωτοπώ. Να πάρω άλλη μια ανάσα. Πρώτα απ’ όλα, μάλλον ποτέ δεν έστριψα για το σπίτι μου στη διασταύρωση που έπρεπε. Το STi με παρέσυρε ξανά και ξανά για μια ακόμα βόλτα

Το Impeza ήταν ένα άλλο, πολύτιμο οδηγικό κεφάλαιο με απεριόριστες δυνατότητες.

Πραγματικά νοιώθεις ξεχωριστός. Είτε οδηγώντας το είτε από τις αντιδράσεις στο πέρασμά του είτε από τις επισκέψεις στον βενζινά σου.

Και ελπίζεις να μη χρειαστεί μη προβλεπόμενη επίσκεψη στον μηχανικό σου. Γιατί σ’ αυτήν την περίπτωση, τα δάκρυα βγαίνουν εύκολα.

Κάθε τι ψαγμένο μηχανολογικά και εστιασμένο στην αγωνιστική οδήγηση θα έχει ακριβή συντήρηση. Νόμος. Τετρακίνηση ίσον περισσότερα κινούμενα μέρη, άρα μεγαλύτερη πιθανότητα αλλά και συχνότητα βλαβών.

Με το STi δε χωρούν τσιγκουνιές στα αναλώσιμα και τη χρήση 100άρας.

Και ευτυχώς που υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα φίλων της μάρκας,= που σου δίνουν λύσεις με χαμηλότερο κόστος.

Αν θες να το οδηγείς και να μην καταλήγεις να πηγαίνεις μαζί του μόνο για καφέ, θα χρειαστείς αρκετό χρήμα.

Τα 15 lt/100km τα καταναλώνεις για πλάκα. Υπό πίεση; Αδειάζεις το ντεπόζιτο μετά από μόλις 200 χιλιόμετρα με κατανάλωση που ξεπερνά τα 20 lt/100km

Ήταν ένα αυτοκίνητο που έμπαινες μέσα με «όπλο-κράνος-εξάρτηση» και φορεμένη την κόκκινη γεμιστήρα. Μία ώρα γρήγορης οδήγησης στον αγαπημένο 111 και έβγαινες κομμάτια. Αμ πώς, νόμιζες; 

Δεν ξεχνιόσουν στιγμή. Δεν υπήρχε ESP. Κι αν ξεχνιόσουν, τα χιλιόμετρα μαζευόντουσαν πολύ γρήγορα. Πάρα πολύ γρήγορα.

Το Impreza ήταν ένα αυτοκίνητο φουλ συναίσθημα και ελάχιστη λογική.

Συντόμως, και με πόνο ψυχής, το έδωσα προς αναζήτηση κάτι πιο λογικού.

Κάτι που να μπορεί να μετακινείται στοιχειωδώς και η σύζυγος όταν απουσιάζω αλλά και να κάνουμε και καμιά εκδρομή χωρίς να ξεπουλιέμαι σε καύσιμο.

• Το ειδικό αυτοκίνητο. Ευχή και κατάρα

Έτσι βρέθηκα στο άλλο άκρο. Στο Audi S3

Από ένα αυτοκίνητο φουλ συναίσθημα, στο Audi S3 8P.

Τέρμα λογική. Ήμουν προετοιμασμένος για το τι θα συναντούσα. 

Την επόμενη μέρα που έδωσα το STi, βρέθηκα να οδηγώ το S3 σε δίωρο ταξίδι. H πρώτη μου αντίδραση ήταν να βάλω τα γέλια. Όχι ως απαξίωση, αλλά για το πόσο εύκολα και ξεκούραστα γίνονταν όλα. Απ’ το πάτημα του συμπλέκτη μέχρι το πώς ήταν το Audi στο ταξίδι

Tι ήταν το S3 εν συντομία; 

Ένα ποιοτικό, πολύ αποτελεσματικό, ξεκούραστο και λογικό γρήγορο αυτοκίνητο. Με την ελάχιστη δική σου συμμετοχή.

Ήταν, επίσης, η χαρά της γυναίκας μου, θα ‘λεγα.

Έκανα πολύ ωραίες-μακρινές-ορεινές εκδρομές στις οποίες μετά και από 5-6 ώρες σβέλτης οδήγησης έβγαινα ατσαλάκωτος.

Με το S3 δεν καταλάβαινες με πόσα πας. Για κάποιους αυτό είναι επιτυχία. Για κάποιους άλλους είναι κατάσταση fucking boring. H αγορά δείχνει πως οι πρώτοι είναι σημαντικά περισσότεροι

Σημειώνω δε ότι του χρωστώ το σώσιμο της ζωής μου. Ήταν όταν απέφυγα έναν άθλιο οδηγό της Κυριακής, κάπου πριν τα Καλάβρυτα

Κατανάλωση; Νορμάλ, θα ‘λεγα για το χαρακτήρα του αυτοκινήτου.

Σε ρυθμούς πίεσης θα ‘βλεπες να παίζει στα 15-16 lt/100km. Νούμερο που έπεφτε πάρα πολύ στην εθνική με την απλωμένη ροπή να σε βοηθάει να μαζεύεις χιλιόμετρα.

Tο S3 έχει, επίσης, σημαντικά πιο φθηνά αναλώσιμα σε σχέση με το Impreza αλλά και μια πρακτικά ανεξάντλητη αγορά μεταχειρισμένων ανταλλακτικών και επιλογών σε συνεργεία.

Το Audi θα φάνταζε ως ο ιδανικός γάμος, αν δεν βαριόμουν γρήγορα.

Και κάπως έτσι σύντομα βρέθηκα να αναζητώ καινούργιο τιμόνι. Αυτή τη φορά με μια προσπάθεια ισορροπίας ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημά μου.

Και ξανά προς το FWD

Επιστροφή λοιπόν στις γνωστές δοκιμασμένες συνταγές. Κίνηση μπροστά, συμμετοχικό πλαίσιο, ενθουσιώδης εμφάνιση και λογικό κόστος συντήρησης.

Δεν είμαι πλέον σε ηλικία αλλά και διάθεση να καταθέτω τα πάντα στον κουμπαρά που λέγεται «αυτοκίνητο». 

Μετά, λοιπόν, το κόκκινο S3 βρέθηκα να είμαι με ένα κόκκινο Renault Clio Mk3 RS (facelift) βάζοντας μια παύση στο κεφάλαιο τουρμπίνες.

Ο κινητήρας του έχει αποδείξει την αξιοπιστία του και το Perfohub την οδηγική συνεισφορά του.

Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως στο Clio βρήκα μια καλύτερη θέση οδήγησης (συνεχής ρύθμιση πλάτης εδω) και μια πολύ καλύτερη ανάρτηση για καθημερινή χρήση σε σχέση με του Μegane RS. Χωρίς θυσίες στο στρίψιμο

Οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες έχουν λιγότερα κινούμενα μέρη, άρα λιγότερες σκοτούρες για επισκευές.

Γενικότερα τα αναλώσιμά του Clio RS είναι σε λογικές τιμές και η κατανάλωσή του, ακόμα και σε έντονη πίεση, δύσκολα θα περάσει τα 13-14 lt/100km. 

Στο Clio RS δεν περιμένεις ένα γρήγορο αυτοκίνητο – ανάλογο των σύγχρονων τούρμπο.

Όλα έχουν τα συν και τα πλην. Στην περίπτωση της συντήρησης, είναι συν. Στις επιδόσεις είναι πλην. Αργό, πάντως, δεν το λες επ’ ουδενί.

Στο Clio RS βρήκα την ισορροπία ανάμεσα στο ενθουσιώδες και συμμετοχικό. Με ανάλογη εμφάνιση και με κόστος συντήρησης που να μην ασπρίζει κι άλλο τα μαλλιά μου

Βάζοντας φρέσκια ανάρτηση, καλή πάστα τακάκι και καλό λάστιχο, έχεις ό,τι θες.

Δεν υπόσχομαι «σχέση για πάντα». Πάντως, το ότι θεωρείται είδος προς εξαφάνιση αυξάνει τις πιθανότητες να μείνουμε μαζί.

Το συμπέρασμα

Αν πετούσες μπροστά μου και τα τέσσερα κλειδιά απ΄τα παραπάνω μεταχειρισμένα και μου ‘λεγες να διαλέξω, μάλλον το Megane θα τσιμπούσα.

Το Megane ήταν ένα πολύ καλό και πλήρες FWD για τον ενθουσιώδη οδηγό. Αντικειμενικά; Πιο ολοκληρωμένο απ΄το Clio. Και με τη χαρακτηριστική ελαστικότητα της τουρμπίνας και ένα κλικ περισσότερους χώρους

Mε νορμάλ κόστος συντήρησης για το δικό μου πορτοφόλι και ικανοποιητικό τις αισθήσεις μου. Αλλά έπρεπε να περάσω τη δική μου διαδρομή από διαφορετικές προτάσεις στα μεταχειρισμένα, όπως λέγαμε στον πρόλογο.

Το make the long story sort: Σαν βγεις στον πηγαιμό για την οδηγική σου Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι ο δρόμος σου μακρύς. Και η τσέπη σου βαθιά. Το ειδικό αυτοκίνητο είναι ευχή και κατάρα. Νόμος.

Photo: Β. Μαραγκός / 4Drivers.gr