Τα χειροκίνητα κιβώτια τείνουν να εκλείψουν. Ίσως δικαίως αφού με ένα καλό αυτόματο γίνονται τα πάντα. Εντάξει, σχεδόν τα πάντα
Τα χειροκίνητα κιβώτια θέλουν τσαγανό. Μερικές φορές και ρίσκο μεταπώλησης. Λέτε αυτό να εννοεί η κυρία της φωτό;
Συμβαίνει κάτι πολύ παράδοξο με αφορμή την τελευταίας γενιάς BMW M2. Eίναι η πρώτη φορά που ένα χειροκίνητο κιβώτιο κοστίζει έξτρα. Ως γνωστόν, η νέα BMW M2 έρχεται με στάνταρ το 8άρι αυτόματο, αυτό, δηλαδή, για το οποίο ανέκαθεν θα πλήρωνες παραπάνω για να το έχεις ως έξτρα, σε αντίθεση, με τo μέχρι πρότινος στάνταρ χειροκίνητο
Παρότι επισήμως λέγεται το αντίθετο, αυτό δεν έχει να κάνει με γραμμές παραγωγής ενός μαζικού κατασκευαστή. Έχει να κάνει με το λεγόμενο εμπορικό positioning.
Αν ήταν έτσι, θα έπρεπε και η Porsche (που είναι εξ ορισμού πιο niche εταιρεία και με λιγότερα μοντέλα γκάμας σε πιο «αυστηρά» production lines) να κάνει το ίδιο σε μοντέλα της που διατηρεί το χειροκίνητο. Δεν το κάνει
Tι λέει η επίσημη BMW
O Φρανκ Βαν Μίελ, ο CEO του τμήματος Μ, έχει δηλώσει πως το «χειροκίνητο είναι πιο αργό και έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερη κατανάλωση καυσίμου, μερικές δε φορές έχει και χαμηλότερη τελική ταχύτητα. Οπότε το χειροκίνητο από μηχανική σκοπιά δεν είχε πια κανένα νόημα. Για εμάς», προσέθεσε, «έχει να κάνει περισσότερο με την κληρονομιά που φέρει, έστω κι αν απαιτεί κάποια επιπλέον προσπάθεια εκ μέρους μας στην παραγωγή»
Να, λοιπόν, που ένα πιο αργό, με λιγότερες σχέσεις (6 αντί 8 του συγκεκριμένου αυτόματου) και, αν θέλετε, με πιο δύσκολη μεταπώληση κιβώτιο, θα σας κοστίσει μερικά ευρώ επιπλέον στο νέο M2.
Μερικά από τα καλύτερα χειροκίνητα
Πλέον, ακόμα και στις σπορ κατασκευές, το χειροκίνητο εκλείπει.
Ωστόσο, έχουν απομείνει μερικά εξαιρετικά δείγματα. Ως αίσθηση στο χέρι, ως μηχανολογική ακρίβεια, ως απόλαυση να αλλάζεις.
Ενδεικτικά, μερικά τέτοια είναι του Mazda MX-5, όλων των γενεών του Type R, του Toyota GT86 (δεν έχω επαφή με τον αντικαταστάτη του, το GR86), εκείνου του heavy-duty του Nissan 370Z, της Aston Martin Vantage, της Porsche 718, μιας κλασικής Ferrari με τη μεταλλική χτένα, ίσως όλα τα χειροκίνητα της Getrag σε BMW M3 αλλά και σε ένα «ταπεινό» Ford Puma.
Η μεταλλική «χτένα» της Ferrari δεν ήταν ο πιο γρήγορος τρόπος για να αλλάζεις σχέσεις, ήταν όμως ένας από τους πιο ιδιαίτερους. Ίσως και αντρικούς. Σεβασμός
Το Ford Puma στο εξώφυλλο του βρετανικού Auto Express, τον Ιούνιο του 1997. Υποτιμημένο αυτοκίνητο στην Ελλάδα, μικρό, «χειρουργικό» εργαλείο στην πράξη, συνοδεία εξαιρετικού χειροκίνητου 5 σχέσεων
Ίσως θα μπορούσε να προστεθεί και του MINI Cooper S. Δεν είναι στο επίπεδο των προηγούμενων αλλά, για την κατηγορία, θεωρώ πως είναι ικανοποιητικό
Αν το πάμε στο πιο ρετρό, και μιας πισωκίνητης Alfa Romeo απ΄τα παλιά, μιας Giulia Nuova, μιας Veloce, κάτι τέτοιο. Οι λεβιέδες της ιταλίδας ήταν ζωντανός, σπαρταριστός οργανισμός στη χούφτα σου
To «καλυτερότερο» όλων. Γνώμη
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το μέτρο αναφοράς, το τιτανοτεράστιο, τουλάχιστον της τελευταίας τριακονταετίας, ήταν του Honda S2000.
Προέκταση του χεριού, κάθε κούμπωμα και μία σύνδεση με το μηχάνημα, γραναζωτό τέκνο του μεγάλου ιδρυτή, Σοϊχίρο Χόντα. Κιβώτιο-ποίημα. Κοντός λεβιές, ευδιάκριτες αλλά μικρές, σχεδόν ανύπαρκτες, διαδρομές του επιλογέα και ένας μεταλλικός λεβιές που πάγωνε στο κρύο και έκαιγε τα καλοκαίρια. Όμως, διάολε, ήταν τόσο υπέροχος που άλλαζες σχέση. Έτσι, και χωρίς λόγο
Θέλει δουλειά και αλλαγές
Όχι, δηλαδή, ότι το S2000 δε χρειαζόταν συχνές αλλαγές.
Με μόλις 208 Nm ροπής αποδιδόμενα πολύ ψηλά στις στροφές λειτουργίας, έπρεπε να καταφεύγεις συχνά στο χειροκίνητο.
Ε, για αυτό ακριβώς, ένας λόγος παραπάνω που ήθελες ένα μαγικό κιβώτιο για να ανεβοκατεβάζεις συχνά. Ας πούμε, σε προσπεράσματα, ίσα-ίσα για να φορτώσεις λίγη επιπλέον ροπή στους πίσω τροχούς ή και για το ηδονικόν της υπόθεσης.
Το κιβώτιο του S2000 δεν ήταν απλώς ένα short shift ως κινηματική διαδρομή. Ήταν, επιπλέον, ο μεταλλικός ήχος, η σαφήνεια της εμπλοκής των γραναζιών και, αν θέλεις, η ακρίβεια που απαιτούσε
Η γιαπωνέζικη εταιρεία ανέκαθεν έδινε σημασία στα κιβώτια, στην κλικαριστή αίσθηση που σου αφήνουν στο χέρι, στην αντοχή τους.
Με το S2000 η Honda το «τερμάτισε». Αν αμέσως μετά, στο καπάκι, οδηγούσες σχεδόν οποιοδήποτε άλλο αυτοκίνητο, θα πίστευες πως οι διαδρομές του επιλογέα ήταν ένα μακρύ ταξίδι από εδώ μέχρι την αιωνιότητα
Ήθελε και την προσοχή του
Όχι ό,τι καλύτερο αν είσαι απρόσεκτος και, ας πούμε, κατά λάθος, κατέβαζες από 4η σε 1η με ένα τέτοιο.
Ήταν γρήγορο, αγωνιάρικο, δείγμα άλλης εποχής και, σαφέστατο, αντικείμενο πόθου, ένας επιπλέον λόγος για να αγαπήσεις το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Ίσως υπερβάλλω, αλλά, κανονικά τα χειροκίνητα κιβώτια θα πρέπει να διαχωριστούν σε προ S2K και μετά S2K εποχή
Ευτυχώς, έχουν απομείνει μερικά δείγματα που δεν αγκάλιασαν κολώνες, που δε βυσσοδομήθηκαν ή που δεν πήγαν για ολική καταστροφή.
Photo: Ferrari / Mazda / Nissan / Porsche / Honda
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.