Η ωραία μάζωξη των petrolheads. Με επτά ωραία, οδηγοκεντρικά Renault και ένα Mitsubishi Evo να απολαμβάνουν τις ερημικές διαδρομές στην Ελλάδα μας. Just drive
Οκτώ αυτοκίνητα, 15.6 λίτρα, 6 τουρμπίνες και πάνω από 2.000 ίπποι. Προσθιοκίνητα και ένα τετρακίνητο. Μεταξύ αυτών και ένα πανέμορφο κουπέ με τετραδιεύθυνση. Ένας αναγνώστης του 4Drivers ήταν μαζί με ωραία παρέα στις ορεινές, ελληνικές διαδρομές που σε παρακαλούν να οδηγήσεις
Οκτώ οδηγοί και δύο συνοδηγοί, με υψηλές αντοχές. Παρέα με 7 δυνατά Renault και ένα Mitsubishi Evo
Η παρέα συναντήθηκε αυτή τη φορά στο Χάνι της Γραβιάς. Θέλαμε να απολαύσουμε τις ασφάλτινες σφιχτές διαδρομές που «γράφουν» στις καταπράσινες πλαγιές των Βαρδουσίων και της Οίτης.
Τα αγαπημένα μας βουνά που κάποτε φιλοξενούσαν το αείμνηστο Ράλλυ Ακρόπολις. Παύλιανη, Καλοσκοπή, Στρώμη, Μαυρολιθάρι.
Ονόματα χωριών παύλα ειδικών διαδρομών που για κάποιους ο εγκέφαλος έχει τοποθετήσει μυρωδιές, ήχους και εικόνες σε περίοπτη θέση στον μετωπιαίο λοβό. Μέχρι εκεί έχει φτάσει η σκόνη.
Τα αυτοκίνητα της εξόρμησης
Έχουμε και λέμε, λοιπόν.
Δύο Clio III RS (εκ των οποίων το ένα η έκδοση facelift), ένα Clio IV στην έκδοση RS που σπάνια συναντάμε στην Ελλάδα, ένα Laguna 2.0T 4ws (ναι, αυτό με την τετραδιεύθυνση), ένα σκληροπυρηνικό Megane II RS F1, όχι ένα αλλά δύο απ΄τα αγαπημένα μας Megane III RS (στην έκδοση Cup με το μπλοκέ διαφορικό) και ένα Mitsubishi Evo IX, το καλό, το «9άρι».
Ο εμβληματικός ιάπωνας ήταν ξανά εδώ.
Τα Clio, τα κόκκινα
Αυτά που είναι και τα μόνα που ανέπνεαν ατμοσφαιρικό αέρα. Σύμφωνοι, με τα υπέρ και κατά. Το σίγουρο, όμως, είναι πως όπου ραχούλες και πλαγιές ποιος είδε το Clio και δεν το φοβήθηκε.
Η διαδρομή ήταν ιδανική για το χαρακτήρα, τα φρένα, το κιβώτιο και τον ομαλό τρόπο που περνά στο δρόμο τη δύναμή του στροφάροντας σχεδόν στις 8.000 στροφές. Για πολλούς, το Clio RS, το «3άρι», είναι και το τελευταίο δείγμα μιας της παλιάς φιλοσοφίας των Γάλλων. Ιδανικά φτιαγμένο για petrolheads που εκτιμούν το στρίβειν
Θυμίζω πως η εμπρός ανάρτηση είναι ανεξάρτητη απ το σύστημα διεύθυνσης. Το γνωστό double axis. Ή PerfoHub, όπως το λέει η Renault.
Είναι αυτό που ευθύνεται σημαντικά για το ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο παραμένει σεβαστό σημείο αναφοράς για την οδική του συμπεριφορά όταν τελειώνουν οι ευθείες.
Τεράστια μετατρόχια για το μέγεθος και ένα «τετράγωνο πάτημα». Στη συνέχεια της ιστορίας κάποιοι κάτοχοι το αποχωρίστηκαν χάριν μιας τουρμπίνας.
2ο Χέρι – Τι πρέπει να ξέρεις στην αγορά μεταχειρισμένου Renault Clio RS
To Megane, το ζόρικο
Η Renault, και ειδικότερα οι μηχανικοί στη Διέπη, τη δεκαετία 2000-2010, μας χάρισαν εξαιρετικά hot hatches. Αν έχουν να ζηλέψουν κάτι απ’ τα σύγχρονα, είναι η συχνά μεγαλύτερη ισχύς που προσφέρει καλύτερες επιδόσεις στις ευθείες. Α ναι, και οι οθόνες…
Σύμφωνοι, σαφώς τα πλαίσια, έχουν εξελιχθεί σημαντικά την τελευταίαι δεκαετία αλλά για κάποιον που δεν είναι εξοικειωμένος με τη νεόερη γενιά των hot hatch, οι παλαιότεροι εκπρόσωποι, όπως αυτοί της σημερινής εξόρμησης, δεν θα σε αφήσουν παραπονεμένο.
Σήμερα ήταν μαζί μας και τo Megane RS F1 Team Edition – λίγο πριν μας δώσει η Renault Sport το R26 και το συλλεκτικό R26R.
Το αισθητικό μέρος, ειδικά το πίσω, παραμένει αμφιλεγόμενο. Eδώ, πλέον, έχουμε τουρμπίνα, μεγαλύτερους χώρους και το μόνο που ίσως ενοχλεί είναι η υψηλή θέση οδήγησης. Νοιώθεις λες και κάθεσαι «πάνω» στο αυτοκίνητο, δεν το φοράς
Στο μπλε Megane υπάρχει διάταξη PerfoHub. Όπως και στα Clio RS. Εν προκειμένω, πρόκειται για ένα πιο ολοκληρωμένο αυτοκίνητο. Ταξιδεύεις στην εθνική με λιγότερες στροφές στον κινητήρα και έχεις περισσότερο χώρο. Ωστόσο, το Clio RS στην αγορά των μεταχειρισμένων θεωρείται πιο «κλασική» περίπτωση για κάποιον που θέλει ένα γαλλικό RS της προηγούμενης ημέρας
Η επιπλέον ισχύς, και κυρίως η ροπή λόγω υπετροφοδότησης, που εμφανίζει στις καμπές το Megane RS F1 σε κάνει να σκέφτεσαι τοποθέτηση μπλοκέ διαφορικού. Πολλά ξένα fora το αναφέρουν ως την καλύτερη παρέμβαση που έχεις να κάνεις στο αυτοκίνητο.
Τα Megane, τα κίτρινα της καρδιάς μας
Λίγοι, ίσως μονοψήφιοι, κάτοχοι στην Ελλάδα έχουν την τύχη να ‘χουν σήμερα στα χέρια τους ένα Megane III RS Cup. Ακόμη λιγότεροι; Στο χαρακτηριστικό κίτρινο της Renault Sport. Με το εργοστασιακό μπλοκέ και σιλουέτα με καμπύλες. Εθνική Γαλλίας στα καλύτερά της. Ε, δύο απ΄τους Έλληνες ιδιοκτήτες ήταν μαζί μας.
Κυριότερα χαρακτηριστικά του αυτοκινήτου; Το κορυφαίο ζύγισμα στο πλαίσιο, το PerforHub, τα μπάκετ της Recaro, η χαμηλή θέση οδήγησης, οι 250 ίπποι των αρχικών εκδόσεων και τα μεγάλα φρένα της Brembo.
Όλα τα Megane μεταδίδουν μια εξαιρετική ομοιογένεια και αυτό που έχει σημειωθεί από παλιά στο 4D: την ικανότητα να περνά την ισχύ του πριν καν το apex της καμπής. Λίγα FWD έχουν αυτό το ταλέντο: όσο τα πιέζεις, τόσο καλύτερα νιώθει το σασί. Πολεμικό μηχάνημα, ικανό να σε κάνει «θεό». Αλλά χωρίς την κλινικότητα ενός Golf GTΙ. Αδιαμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα προσθιοκίνητα για πραγματική οδήγηση
Το Clio RS, το τελευταίο. Χρονικά
Κοντά μας ήταν και η τελευταία γενιά του Clio RS. Η 4η και πιο αμφιλεγόμενη. Αυτή που παρά τα 1.6 λίτρα και την τουρμπίνα που απέδιδε 200 ίππους και την μεγαλύτερη ροπή, δεν προσέφερε το λεβιέ που έχουμε μάθει να θέλουμε στα hot hatch της κατηγορίας. Αυτόν του κιβωτίου ταχυτήτων.
Απ’ την άλλη, όμως, το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη σε βοηθά να ‘σαι επικεντρωμένος στο τιμόνι και να αλλάζεις γρήγορα με τα paddles.
Η συνολική αίσθηση του αυτοκινήτου είναι αυτή που μας έχει συνηθίσει η Renault. Αποτελεσματικότητά στις καμπές, προβλέψιμη συμπεριφορά. Αλλά και για μια ακόμη φορά, ένα μέτριο σε επίπεδο αίσθησης και αναλυτικότητας σύστημα διεύθυνσης. Άλλο η ακρίβεια -που την έχουν τα Renault- και άλλο η αναλυτικότητα. Ας μην τα μπερδεύουμε
Επίσης, στη συγκεκριμένη έκδοση του Clio μάς άρεσε η καθημερινή ευχρηστία του. Σε κάνει να το χαίρεσαι καθημερινά. Και όσον αφορά αυτό το στοιχείο, βάζει τα γυαλιά σε όλους τους συμμετέχοντες.
Για τη Renault Laguna Coupe, αυτήν που δεν συναντάς συχνά
Η όμορφη, η διαφορετική. Αυτή που παρά το βάρος της στον μπροστινό άξονα και τον ξεκάθαρα τουριστικό της χαρακτήρα της, έχει τον τρόπο της να γοητεύει.
Το Renault Laguna Coupe δεν το βλέπεις συχνά στα πάτρια εδάφη. Διαφορετικό αμάξωμα με γαλλικό άρωμα. Ο ιδιοκτήτης του έχει προβεί σε αναβάθμιση των φρένων και της ανάρτησης.
Το αποτέλεσμα είναι ένα αρχοντικό κουπέ που στα χέρια του ικανού ιδιοκτήτη του «τιμωρεί» τον ευκαιριακό αλαζόνα στρίβοντας με τα τέσσερα. Ναι, η τετραδιεύθυνση στα αυτοκίνητα της Renault είχε αρχίσει να δίνει το στίγμα της. Την πρόσφατη σκυτάλη την ξέρουμε απ΄το τελευταίας γενιάς Megane R.S.
Το Mitsubishi Evo IX, το «9άρι» το καλό
Last but not least, που ‘λεγε και η γιαγιά μου η Γιώργαινα, το ένα και μοναδικό 4WD της παρέας. Το τελευταίο και πιο ποθητό από την «πολεμική» σειρά Mitsubishi Lancer Evo. Αυτό που μας κάνει να το εκτιμούμε βαθιά. Όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Ιδίως το συγκεκριμένο Evo, στο λευκό που ξεχωρίζει, είναι στα χέρια ενός «πιλότου», ο οποίος ξέρει και το χαίρεται. Δεν το φυλάει στο γκαράζ, ψάχνει συνεχώς ευκαιρίες για εκδρομές με χαρακτήρα. Δύσκολα συναντάς ένα τετράθυρο με τόσο πολεμικό χαρακτήρα. Ειδικά τώρα που η Mitsubishi έχει αλλάξει «σελίδα», ένα καλοδιατηρημένο Evo είναι μέρος μιας μελλοντικής οδηγικής κληρονομιάς
Ο ιδιοκτήτης του έχει προχωρήσει σε σοβαρές αναβαθμίσεις. Φρένα, κινητήρας και ανάρτηση είναι τομείς που έχωσε χρόνο και χρήμα. Γνωστό το σενάριο.
- Διάβασέ το: Η ζωή μου με το Tommi Mäkinen
Θα μπορούσαν να γραφτούν πολλά για το εν λόγω αυτοκίνητο. Όσο όμορφες και να είναι οι γαλλίδες της παρέας, εδώ πέφτουν σαγόνια όσον αφορά την αποτελεσματικότητα στο δρόμο.
Όπως κι όταν βλέπεις την κατανάλωση σε τέτοιου τύπου petrolhead εξορμήσεις. Χωρίς αμφιβολία, το Evo είναι ένα απ’ τα πιο βενζινοβόρα δίλιτρα που βγήκαν ποτέ στην παγκόσμια παραγωγή
Στη συγκεκριμένη διαδρομή, το Evo ένοιωθε σαν κατοστάρης δρομέας μέσα σε στενό κουστούμι. Δεν προλάβαινε να ξεδιπλώσει τις αρετές του κι έτσι οι γαλλίδες έμεναν κοντά. Μετά από μια διαδρομή, οι γαλλίδες εξαφανίστηκαν καθώς το Evo έπρεπε να κόψει ρυθμό προκειμένου να φτάσει στο πιο κοντινό βενζινάδικο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μιλάμε για εξαρτησιογόνο μηχάνημα που σε γεμίζει ενδορφίνες σε κάθε επαφή
Η επίγευση
Οκτώ οδηγοί και δύο συνοδηγοί με υψηλές αντοχές στην κατανάλωση τοπικής πρωτεΐνης, έκλεισαν την εκδρομή αυτή σε τοπική ταβέρνα. Οι petrolheads έδωσαν υπόσχεση για την επόμενη οδηγική απόλαυση.
Στην ταβέρνα οι μάχες επιτρέπονταν. Στο δρόμο, όχι. Just drive.
- Διάβασέ το: Οδηγώντας στην Ελλάδα. Live your myth in Greece
Photo: Β. Μαραγκός / 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
