To ονειρευόμουν από μικρός. Το απέκτησα μεγάλος. Αυτή είναι η διαδρομή απ΄το Playstation στο πραγματικό Mitsubishi Evo Tommi Mäkinen

Λευκό Mitsubishi Evo Tommi Mäkinen σε άδειο στριφτερό δρόμο. Σκέφτεσαι τίποτα καλύτερο;
Αρχές καλοκαιριού, 2001
Μόλις έχουν τελειώσει τα σχολεία και ξεκινώ μαραθώνιο Gran Turismo 3, στo Play Station 2 που μόλις έχει κυκλοφορήσει. Με τα αρχικά χρήματα του παιχνιδιού η καλύτερη επιλογή να ξεκινήσεις ήταν ένα Toyota Yaris T Sport μέχρι να μαζέψεις για κάτι καλύτερο. Άρχισα να παίζω με τις ώρες με σκοπό να ”πάρω” αυτό που ήθελα.
Μόλις μάζεψα τα απαραίτητα ”χρήματα” δεν το σκέφτηκα λεπτό. Ένα Mitsubishi Εvo 6 Tommi Makinen edition σε Scotia White χρώμα! Ολόλευκο σα γάλα και ικανό να ”τερματίσεις” το παιχνίδι. Φόρος τιμής στον οδηγό με τον οποίο διέπρεψε στις πραγματικές ειδικές διαδρομές, τον Φινλανδό Tommi Mäkinen.
Φυσικά, ως πιτσιρικάς το ήξερα μόνο από τα περιοδικά. Δεν ήταν τόσο διαδεδομένο το ίντερνετ, αλλα ούτε και έβλεπες στο δρόμο ”6άρια”, πόσο μάλλον την έκδοση Mäkinen.
Αρχές Καλοκαιριού, 2017
Δέχομαι μήνυμα από καλό φίλο ότι πουλιέται στα μέρη του ένα ιαπωνικό, λευκό Τommi Μäkinen GSR, το ”6άρι” το οποίο έχει γίνει αριστεροτίμονο. Βρίσκεται παρατημένο σε μια αποθήκη σε σχετικά καλή κατάσταση αλλα θέλει λίγη δουλειά για να γίνει όπως του αρμόζει. Αρχικά είπα πως δεν ενδιαφέρομαι, όμως το βράδυ κάτι μέσα μου με έτρωγε και έριξα έναν μονόλογο τύπου Mάκβεθ…
Καλά, Μakinen; Το ”6άρι”; Το πιο σκληροπυρινικό Mitsubishi Evo και δεν θα μπεις στη διαδικασία καν να το δεις; Είσαι τρελός; Ήμουν διστακτικός γιατί στις μέρες μας δεν είναι και το πιο εύκολο να κάνεις γενικό rebuild σε αμάξι σχεδόν 20ετίας και, ειδικά, σε Εvo που κοστίζει κάτι παραπάνω
Έκανα, όμως, κάτι αντίστοιχο σε Peugeot 106 Rallye ”1300άρι” και μου άρεσε η όλη διαδικασία. Βέβαια, άλλο Evo και άλλο Rallye. Κάπως έτσι, την άλλη μέρα πήγα το είδα. Και το πήρα. Δεν άντεξα.
Ξεκίνησα αρχικά με την εξωτερική εμφάνιση. Βάψιμο τους τροχούς ξανά σε λευκό και κόκκινες τις δαγκάνες των φρένων. Μετά, το ίδιο σε πλαϊνούς μασπιέδες και προφυλακτήρες μπρος-πίσω, καθώς ήταν ”σκασμένοι” και είχαν πιάσει τη λεγόμενη “αράχνη”. Αφού τοποθετήθηκαν ξανά, έγινε επαναφορά χρώματος με ειδικές αλοιφές και κεραμικά κεριά.
Άλλαξα ό,τι είχε να κάνει με ”λάστιχο” πάνω του. Από ιμάντες, ελαστικά, μέχρι κολάρα και σινεμπλόκ. Το εσωτερικό και τα πανέμορφα Recaro με την υπογραφή ”Tommi Mäkinen Edition” ήταν σε εξαιρετική κατάσταση και έτσι δεν χρειάστηκε κάτι ιδιαίτερο πέραν από το βασικό βιολογικό και τον καθαρισμό με γαλάκτωμα στα σκληρά και κακής ποιότητας πλαστικά στο ξεπερασμένο του ταμπλό.
- Διάβασέ το: Evo tuning. Πόσο πάει το μαλλί;
Έβαλα και ένα ολοκαίνουργιο εργοστασιακό Momo τιμόνι που έντυσα με αλκαντάρα και, τέλος, έβαλα νέο ύφασμα στην οροφή και τις κολώνες. Έγινε λες και βγήκε μόλις απ’ το εργοστάσιο και έτσι προχώρησα στις απαραίτητες μηχανικές βελτιώσεις που κάθε ιδιοκτήτης Evo που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να έχει κάνει… Ολόσωμη εξάτμιση HKS, φίλτρο ελεύθερης ροής HKS στην τουρμπίνα, μεγαλύτερη αντλία βενζίνης, σκάστρα από Evo 9 MR και πρόγραμμα σε πιο σύγχρονο εγκέφαλο (από Εvo 8) που τοποθετήθηκε για να μπορέσει να διαχειριστεί πιο εύκολα το πρόγραμμα αλλά και τις επιλογές flatshift και launch control που βοηθούν σε βουνό και φανάρι… ¨
Μετά, σειρά είχε και ένας συμπλέκτης από Εvo 9 που είναι πιο ανθεκτικός και ο δρόμος ήταν ανοιχτός για το βουνό. Εκεί που μίζαρα για να δω γιατί θεωρούν το ”Tommi” ως το πιο σκληροπυρηνικό Εvo που έχει βγει ποτέ.
Μόλις 15 λεπτά της ώρας χρειάστηκαν για την ανάβαση στις ειδικές του ράλλυ ΔΕΘ, στο Λιβάδι, για να καταπιεί €20 εκατοστάρας βενζίνης. Κάπου εκεί έπαθα και λάστιχο από καρφί. Η αλήθεια είναι πως το πίεσα αρκετά μέχρι το ”φούιτ”, σε σημείο να μελάνιασουν οι δίσκοι.
Κάπου στο Λιβάδι Θεσσαλονίκης. Το λευκό Tommi στο φυσικό του περιβάλλον
Η κλασική bi-plane πίσω αεροτομή. Σήμα-κατατεθέν μιας εποχής
Το λογότυπο Tommi Mäkinen διακριτικά κοσμεί ένα πολύ ιδιαίτερο αυτοκίνητο
Η προοπτική του δρόμου μέσα απ’ το κόκπιτ του ”Tommi”, Το δικό μου «γραφείο»
Τα καθίσματα του άλλοτε δεξιοτίμονου Tommi ήταν σε πολύ καλή κατάσταση
Και εκεί που πηγαίνεις σε αγαπημένο στροφιλίκι παθαίνεις λάστιχο. Συμβαίνουν και αυτά
To Μäkinen σε φάση προετοιμασίας. Η διαδικασία μου άρεσε από ένα Peugeot 106 ”1300άρι” και την επανέλαβα
Το ”Tommi” επιταχύνει γρήγορα και έχει άμεση απόκριση στο δεξί πεντάλ. Η τουρμπίνα τιτανίου που διαθέτει η έκδοση Μäkinen κάνει καλά τη δουλειά της από ”χαμηλά” (περίπου 2,750rpm σε σχέση με την απλή του Εvo 6 που ξεκινά στις 3,000rpm), κάτι που σημαίνει ότι στις 4,000rpm έχεις φούλ δύναμη και ”τραβάς” χωρίς απώλειες μέχρι τις 7,000rpm.
Επίσης, μεγάλο ρόλο παίζει και το κοντό σε κλιμάκωση κιβώτιο το οποίο είναι ό,τι πρέπει για βουνίσιες στροφοδιαδρομές. Παρά το ότι είναι 1,370 kg ζυγισμένο, σου δίνει την αίσθηση ότι είναι πιο ελαφρύ ”κορμί” σε σχέση με τα υπόλοιπα Εvo.
Ταυτόχρονα, θέλει προσοχή γιατί είναι πιο απότομο σε σχέση με το 9άρι που είχα πιο πριν. Το 9άρι μπορείς να το ντριφτάρεις, αν θελήσεις. Όμως, το 6άρι είναι πιο απόλυτο και λιγότερο ”fun to drive” (με την έννοια της άμεσης διασκεδαστικότητας) σε σχέση με το 9άρι.
- Διάβασέ το: Τι μας έμαθε ο Γ. Μοσχούς στα Μέγαρα
Ναι, το ”Tommi” είναι εξαιρετικό αυτοκίνητο με μεγάλη κληρονομιά και βαρύ όνομα. Τέσσερα Πρωταθλήματα κουβαλά στην ”πλάτη” του. Κατά τη γνώμη μου μετά τη Lancia Integrale και το Μazda RX-7, το ”Makinen” είναι ό,τι πιο ”αλήτικο” μπορείς να δεις σε ελληνικό δρόμο. Οι μυημένοι ξέρουν να το εντοπίζουν. Και οι αμύητοι το περιεργάζονται ως κάτι διαφορετικό.
Η αλήθεια είναι πως έκανα το ”Gran Turismo” πραγματικότητα. Συμβαίνουν κι αυτά, δεκαέξι χρόνια μετά.
ΥΓ1 Μόλις 2.500 ”κομμάτια” βγήκαν στην παραγωγή σε μόλις πέντε χρώματα. Απ’ αυτά μόνο τα κόκκινα είχαν τις γνωστές αυτοκόλλητες λωρίδες στο πλάι. Στα υπόλοιπα χρώματα ήταν επιλογή.
ΥΓ2 Το συγκεκριμένο Evo υπολογίζεται από 350 μέχρι 380 ίππους. Η ”δοκιμή” έγινε στο Λιβάδι Θεσσαλονίκης με απόλυτη προσοχή και σε ώρες χωρίς κίνηση και πάντα με άνθρωπο στην αρχή και το τέλος της διαδρομής.

Photo: Ζωγράφος Παναγιώτης / Βασίλης Ταουλτσίδης
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.