Ο άνθρωπος που δάμασε τις Lamborghini, o Valentino Balboni, είναι κάτι σαν ζωντανός θρύλος. Είχα την τιμή να τον γνωρίσω από κοντά
Ο Valentino Balboni ήταν αυτός που κάθε πρωί είχε το φοβερό δίλημμα ποια Lamborghini να διαλέξει για να τεστάρει. Ήταν, βλέπεις, ο αρχιδοκιμαστής όλων των Lambo για αρκετές δεκαετίες.
Η ιστορία του αρχίζει την 21η Απριλίου του 1968. Τότε ήταν που ο Valentino Balboni, ένας νεαρός ιταλός, από μια μικροαστική οικογένεια και με όρεξη για δουλειά, χτύπησε την πόρτα του Ferrucio Lamborghini.
Μόλις πέντε χρόνια πριν το “αφεντικό” είχε ξεκινήσει να στήσει την εταιρία, πιο πολύ από μια βαθιά προσωπική βαθιά προς τον Enzo Ferrari που τον είχε προσβάλλει κάποτε λέγοντας του “τι ξέρεις εσύ από αυτοκίνητα, άντε τράβα στα τρακτέρ σου”.
Η εκδίκηση είναι πολύ δυνατό καύσιμο και έτσι ξεκίνησε τόσο η ιστορία των θρυλικών Lamborghini όσο και η ευτυχής συγκυρία για τον Valentino Balboni. Mην φανταστείτε πως τότε, στην περιοχή της Emiglia Romana βασίλευαν τεχνοκράτες και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Ο Valentino ήθελε να πιάσει δουλειά σαν βοηθός μηχανικού και πολύ απλά ο άνθρωπος που τον προσέλαβε ήταν ο ίδιος ο Ferrucio και όχι κάποιος μαρκετίστας. Και αυτό είναι σημαντικό.
Γιατί στα σαράντα ένα επόμενα χρόνια, ο Valentino όχι μόνο θα γινόταν ένα πρόσωπο εμπιστοσύνης του αφεντικού αλλά και, τελικά, ο επικεφαλής test driver της εταιρίας.
Ο Balboni στα χρόνια που πέρασαν απέκτησε σχεδόν μυθική μορφή ανάμεσα στους θερμόαιμους της αυτοκίνησης. Ο άνθρωπος αυτός, που μετά από τέσσερεις δεκαετίες αποσύρθηκε από την θέση του chief test driver, είναι ένα ζωντανό σύμβολο για την μάρκα.
Για πολλούς λόγους. Ο πρώτος και προφανής είναι πως αν μας αρέσει ο ζωώδης χαρακτήρας αυτής της ιταλικής exotixa ένα ποσοστό το οφείλει στον Balboni. Δεν μπορείς να έχεις αυτή τη θέση και να μην είσαι ένας “ενθουσιώδης” οδηγός. Και αυτός ο γενειοφόρος τύπος με το χαλαρό χαμόγελο είναι ένας εξαιρετικός οδηγός που είχε την ικανότητα να μεταφέρει στους μηχανικούς τι έπρεπε να κάνουν το αυτοκίνητο ακόμα πιο συναρπαστικό.
Ένας δεύτερος λόγος είναι το ότι ο Balboni έχει γράψει τη δική του ιστορία έχοντας οδηγήσει πάνω από το 80% των αυτοκινήτων που έχουν περάσει την πόρτα του εργοστασίου στη Santa Agata. Δεν εννοώ το 80% των αυτοκινήτων που έχουν βγει ως μοντέλα αλλά των μεμονωμένων κομματιών που έχουν ποτέ παραχθεί.
To παραπάνω σημαίνει: πως αν είστε κάτοχος μιας Lamborghini υπάρχει αυτό το σοβαρό ποσοστό να έχει κάτσει στη θέση του οδηγού ο Valentino σε ένα τελικό test drive προτού δοθεί το τελικό ΟΚ για την παράδοση στον πελάτη.
Έχει οδηγήσει τα πάντα. Από πρωτότυπα μοντέλα, από “μουλάρια” που έπαιζαν το ρόλο των αυτοκινήτων εξέλιξης μέχρι τα έτοιμα προς delivery. Ό,τι κινείται με σήμα τον ταύρο. Και εννοείται τον ανταγωνισμό επίσης. Το savoir fair ανάμεσα στις εταιρίες αυτοκινήτου επιβάλλει όταν η Lamborghini, για παράδειγμα, θέλει να οδηγήσει μια Ferrari, να δανείζεται ένα αυτοκίνητο της από το Μαρανέλο.
Φυσικά το ίδιο ισχύει και αντιστρόφως. Πώς αλλιώς μπορείς να βελτιώσεις ένα αυτοκίνητο αν δεν δεις από πρώτο χέρι τι κάνει ο ανταγωνιστής σου; Και επειδή εδώ δεν μιλάμε για supermini αλλά για supercars, αν δεν ίσχυαν αυτοί οι αμοιβαίοι καλοί τρόποι θα έπρεπε τα εργοστάσια να πηγαίνουν να αγοράζουν κάθε και τρεις και λίγο ό,τι βγαίνει από τους απέναντι.
Κοντολογίς: ο Balboni μια ζωή έκανε την πιο ωραία δουλειά στον κόσμο. Οδηγούσε τις Lambo, τα Φεραρόνια, τα Πορσικά, τα Pagani. Έκαιγε λάστιχο και πληρωνόταν γι αυτό.
Και ο τρίτος και τελευταίος λόγος έχει να κάνει με τα ”σαράντα χρόνια –φούρναρης”. Στον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας δεν συνηθίζεται να υπάρχει κάποιος σε μια εταιρία και μόνο, με έναν αποκλειστικό ρόλο.
Αν κάτσεις μαζί του θα σου διηγηθεί και μια ιστορία. Θα σου μιλήσει με γλαφυρό τρόπο για την πανέμορφη Miura, το αυτοκίνητο που ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα από τα περιοδικά σαν το πιο σέξι στον κόσμο, για την δύστροπη αλλά απολαυστική αν μπορούσες να την κουμαντάρεις Countach, για την αντρίλα που εκπέμπουν οι Diablo και Murcielago. Θυμάμαι ακόμα τη μέρα που περάσαμε μαζί, με τον Balboni στο δεξί κάθισμα μιας Lamborghini Murcielago LP640 και μένα ευτυχή οδηγό του τέρατος, στα στροφιλίκια που με πήγε. Τι μέρα…
Κάποτε, με τη Lamborghini LP640 στην ιταλική εξοχή. Ήταν τότε που τα supercars της εταιρείας ήταν δύστροπα και χωρίς τη γερμανική εποπτεία. Στην πράξη, η LP έδειχνε τον όγκο της και έπρεπε να τη σεβαστείς. Το προσκύνημα, πάντως, στο Μουσείο της εταιρείας ήταν επιβεβλημένο
Σύμφωνα με τη θεωρία της εξέλιξης ο Balboni είναι ο lambo sapiens. Συναισθηματικά δεμένος με την εταιρία και η τελευταία οργανικά συνδεδεμένη μαζί του. Ένας άνθρωπος που έχει πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα. Και που σε μεγάλο βαθμό τον έχει εξημερώσει.
Για να τον τιμήσει η Lamborghini παρουσίασε μια ειδική έκδοση που φέρει την υπογραφή του, τη “Lamborghini Gallardo LP550-2 Valentino Balboni”. Ναι, το όνομα είναι μακρόσυρτο σαν τα βασιλικά. Αλλά και ο Valentino ήταν ο πρίγκιπας της Sant’Agata.
Photo: Επ. Κουτσούκης
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.