Ζώντας με το Honda S2000 Mk1. Πώς είναι και τι άλλαξα

Ένας αναγνώστης του 4Drivers μοιράζεται την εμπειρία ιδιοκτησίας του προσωπικού του Honda S2000 Mk1. Έχοντάς το πλέον για αρκετά χρόνια, μπορεί να συνεισφέρει σε μία αξιολόγηση, χωρίς υπερβολές και αγιογραφίες, με τα υπέρ και κατά. Το λόγο έχει ο Δημήτρης

Το Honda S2000 Mk1 συνεχίζει να μαγνητίζει το βλέμμα έστω και αν έχουν περάσει δύο και πλέον δεκαετίες από τότε που πρωτοπαρουσιάστηκε. Η Honda ήταν «μπροστά»

Το Honda S2000 Mk1 το απέκτησα το 2015. Mεταχειρισμένο. Ο σκοπός μου ήταν να αντικαταστήσω το MX-5 2ης γενιάς με το οποίο είχα ζήσει επίσης σχεδόν δέκα χρόνια. Ήθελα να έχω ένα αυτοκίνητο παρόμοιας λογικής και αίσθησης με το Mazda που να είναι πιο challenging οδηγικά και πιο γρήγορο

Ομολογουμένως τότε είχα το άγχος του ότι «αν δε το πάρεις τώρα, σε δέκα με δεκαπέντε χρόνια οι τιμές θα είναι στο Θεό, γιατί λογικά θα γίνει κλασικό JDM κάποια στιγμή», κάτι που τείνει να επιβεβαιωθεί.

Kατά τη γνώμη μου, είναι ένα αυτοκίνητο απαιτητικό αλλά σε καμία περίπτωση δύστροπο.

Το Honda S2000 1ης γενιάς επιβραβεύει τον οδηγό που έχει ικανότητες και γνώσεις με μία απόλυτα γραμμική, θα έλεγα «1:1», συμπεριφορά μέχρι το όριό του

Η ζωή μου με το Honda S2000 4Drivers photo

Αντιθέτως, για όποιον οδηγεί με αφέλεια ή κάνει σοβαρά λάθη, το S2000 γίνεται αργό σε απόλυτο ρυθμό και εν δυνάμει επικίνδυνο

Στον Ταΰγετο με 8 υπέροχα driver’s cars. Just drive

Τα υπέρ και κατά του Honda S2000 Mk1

Σε εργοστασιακή μορφή τα θετικά του αυτοκινήτου αυτού ξεκινούν από τον τρομερό συνδυασμό μοτέρ-κιβωτίου.

Οι απόλυτες τιμές, στην εποχή των τούρμπο και διπλοσύμπλεκτων, δεν εντυπωσιάζουν.

Ουσιαστικά, γρήγορο είναι μόνο μεταξύ 7.000 rpm και 9.000 rpm. «Χαμηλά» θυμίζει ΜΧ-5. Όμως στην πράξη ο παραπάνω συνδυασμός μεταφέρει μία σπάνια αίσθηση, σχεδόν αγωνιστική.

Ταυτόχρονα διαθέτει εξαιρετικό ζύγισμα.

Η ικανότητα περιστροφής του σχεδόν παραπέμπει σε κεντρομήχανο αλλά με αξιοπρεπώς φορτισμένο μπροστινό άξονα στις εισόδους στροφών σε σχέση με mid-engined κατασκευές.

Ο συνδυασμός επιτρέπει να κινείσαι οριακά, με το τιμόνι ουσιαστικά γύρω από την ευθεία και μηδενική υποστροφή.

Η αίσθηση από τα χειριστήρια για σημερινά δεδομένα είναι εξαιρετική. Όμως για την εποχή και κατηγορία του, το τιμόνι ηταν μέτριο σε πληροφόρηση (ως ηλεκτρικά υποβοηθούμενο) αλλά «ξυράφι» ως αμεσότητα μπροστινού

Στα μεγάλα αρνητικά του S2000 συγκαταλέγονται τα μέτρια σε αντοχή φρένα του αυτοκινήτου. Kυρίως λόγω μη αεριζόμενων πίσω δίσκων και των σχετικά μικρών/λεπτών δίσκων μπροστά. Επίσης, με υψηλά τριψήφια νούμερα στο ψηφιακό κοντέρ ο συνδυασμός ιδιαίτερης γεωμετρίας που επέλεξε η Honda στην πίσω ανάρτηση αλλά και το αεροδυναμικό lift του πίσω μέρους καθιστούν το S2000 σαφώς πιο ασταθές από τους σύγχρονους «αντιπάλους»

Δυστυχώς η Honda στο προϋπολογισμό του Honda S2000 Mk1 δεν μπόρεσε να χωρέσει ούτε τετραπίστονες δαγκάνες αλουμινίου ούτε και εξαρτήματα από το ίδιο υλικό σε ανάρτηση ή πλαίσιο όπως είχαν Mazda MX-5 (μετά το NC), Mazda RX-8, BMW Z4 ή Porsche Boxster.

Σε επίπεδο αξιοπιστίας, παρόλο που σε γενικές γραμμές ισχύει η φήμη του άθραυστου «ιάπωνα», υπάρχουν τρωτά σημεία στο μοτέρ 1ης γενιάς που θέλουν σχετική φροντίδα.

Όπως και στη μετάδοση όταν γίνεται κακή χρήση αυτής.

Honda S2000. Τι πρέπει να ξέρεις στο μεταχειρισμένο

Τι άλλαξα στο δικό μου Honda S2000

Θα έλεγα πως το προσωπικό μου S2K, αυτό που βλέπετε στις φωτό, είναι μάλλον μία διχασμένη προσωπικότητα. Δε φταίει αυτό, put the blame στον ιδιοκτήτη του.

Κι αυτό γιατί αδυνατεί να αποφασίσει αν προτιμά την ιδανική ισορροπία, οδηγικά και αισθητικά, ενός απολύτως ορίτζιναλ S2000 ή την αγωνιστική, τύπου Best Motoring, εμπειρία ενός βελτιωμένου.

Στην πράξη αυτό μεταφράζεται σε κάποιες μόνιμες βελτιώσεις.

Για παράδειγμα, στο συγκεκριμένο το κοντύτερο βήμα, η ανάρτηση της Öhlins, τα πίσω αεριζόμενα φρένα, η εισαγωγή της Mugen και ένας άγραφος εγκέφαλος.

Παράλληλα υπάρχουν και κάποια “on demand” βελτιωτικά, όπως ένα δεύτερο πορτμπαγκάζ με ανθρακονημάτινη αεροτομή, ελαφρείς τροχοί με semi, μπάκετ της Recaro και μία πιο ελαφριά εξάτμιση. Ε, τα παραπάνω μπαίνουν ή βγαίνουν αναλόγως χρήσης και διάθεσης. Είναι το «διχασμένο» που λέγαμε