Ζώντας με το Renault Megane 1.5 dCI GT. Τα υπέρ και κατά

Το Renault Megane 1.5 dCI στην πραγματική ζωή. Όχι ως δοκιμή αλλά ως ιδιοκτησία. Ένας αναγνώστης του 4Drivers μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία με τα υπέρ και κατά

Είναι σχεδόν δύο χρόνια τώρα, που με το μπλε (Blue Cosmos Iron) Renault Megane 1.5 dCi GT-Line έχω μαζέψει 62.000 km στο κοντέρ. Πολλά ταξίδια, μετακινήσεις στην πόλη, τα πάντα όλα. Αυτό είναι το συνοπτικό ρεζουμέ από τη συμβίωση μαζί του

Θα μπορούσε να είναι ένα άρθρο-ποταμός. Ξέρετε, όλοι μπορούμε να πούμε πολλά για το πώς είναι το προσωπικό μας αυτοκίνητο στην πραγματική ζωή

Αντ’ αυτού λέω να γράψω, όσο πιο συμπυκνωμένα γίνεται τα υπέρ και κατά του Renault Megane 1.5 dCI. Χωρίς «προφυλακτικό»

Τι μου αρέσει στο Megane

Πρώτα από όλα, μου αρέσει ως φόρμα. Θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο όμορφα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στην κατηγορία. Έχει τύχει γυναίκα, να μου πει ότι το αυτοκίνητο έχει «κωλάρα». Σόρι. Γυναίκα μου το είπε. Και δεν εννοούσε τα κολλάρα. Ακόμα, όμως, και η μπροστινή σχεδίαση «γράφει» αισθητικά. Ή, τουλάχιστον, στα δικά μου μάτια.
Στην εθνική, το Megane ταξιδεύει ακλόνητο με υψηλές μέσες ωριαίες ταχύτητες. Ενημερωτικά στις 3000 rpm το ταχύμετρο δείχνει 170 km/h.
Μ΄ αρέσει η θέση οδήγησης. Είναι σίγουρα το δυνατό χαρτί του, ιδίως σε αυτή την έκδοση με τα βαθειά μπάκετ, τα οποία προσφέρουν κορυφαία πλευρική στήριξη. Μιλάω πάντα για τα δεδομένα της κατηγορίας. Φτάνει να μην είσαι με λίγο παραπανήσια κιλά, γιατί κουράζουν τα «μάγουλα».
Εκτιμώ την αναβάθμιση στη συναρμολόγηση και την αίσθηση του εσωτερικού. Παρά τα 62.000 km δεν ακούω τσικ. Σημαντικό στοιχείο για γαλλικό.
Χαμογελώ κάθε φορά που εισπράττω αμελητέες κλίσεις του Renault Megane 1.5 dCI σε ορεινά περάσματα και γενικότερες καμπές. Οι Γάλλοι «το ‘χουν» με την ανάρτηση
Μ΄αρέσει ότι η συμπεριφορά σε πλευρικούς άνεμους. Το επηρεάζουν ελάχιστα.
Η μέση κατανάλωση όταν δουλεύεις με το Eco. Eύκολα πετυχαίνεις κάτω από 6 lt/100km σε καθημερινή βάση.
Παρά τα αρνητικά σχόλια που γράφονται γενικά, μ’ αρέσει η μεγάλη οθόνη του ινφοτέϊνμεντ. Όταν έχεις ανοιχτή την πλοήγηση (navigation), με τα μεγάλα γραφικά, γίνεται βοηθητικός συνοδηγός για να εκτιμήσεις τη στροφή που έρχεται. Και ως πλοηγός δουλεύει απροβλημάτιστα. Εξαιρετική δουλειά οφείλω να αναγνωρίσω ότι έχουν κάνει και στο κομμάτι των φωνητικών εντολών. Για παράδειγμα, μπορείς να κάνεις κλήση σε κάποιον από τον κατάλογό σου ή να βάλεις τον προορισμό σου,χωρίς να αποσπάσεις τα χέρια σου από το τιμόνι. Με ελληνικά ε;

Διάβασέ το: Διασχίζοντας την Ελλάδα με Renault Megane 1.5dCi GT-Line. Ευκολάκι

Τι δεν μου αρέσει στο Megane

Η έλλειψη θηκών. H Renault δεν μας είχαν συνηθίσει έτσι και είναι πολύ σπαστικό να υπάρχει μόνο μια θέση για κινητό, μπροστά από το λεβιέ. Ο συνοδηγός ας το αφήσει στην τσέπη του. Άλλες δύο θήκες για καφέ πίσω από το χειρόφρενο.
Θεωρώ εργονομικό φάουλ τους διακόπτες για τα παράθυρα στην πλευρά του οδηγού. Είναι άβολοι, πολύ πίσω τοποθετημένοι, και ο αγκώνας σου βρίσκει στο κάθισμα.
Δεν μ’ αρέσει η πολυπλοκότητα του πίνακα οργάνων και οι λίγες πληροφορίες που σου δίνει ανά οθόνη. Γενικά, σου δίνει πολλές πληροφορίες αλλά πρέπει να μετακινηθείς σε πολλές επιλογές.
Τα μπάκετ δεν ενδείκνυνται για να βάλεις μέσα την πεθερά. Αλλά και κάθε είδους ηλικιωμένους. Δεν βγαίνουν με τίποτα. Επίσης θέλει προσοχή όταν μπαίνει για να κάτσει κάποιος πάνω από 1.75 γιατί αν το κάθισμα δεν είναι τέρμα κάτω, θα κοπανήσει το κεφάλι του.
Τι τραβάνε κι αυτοί οι πίσω επιβάτες. Οι διαθέσιμοι χώροι αλλά και η ορατότητα μπροστά (λόγω των καθισμάτων) είναι θεματάκι.
Οδηγικά, το Renault Megane 1.5 dCI μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικό αλλά δεν είναι και τόσο επικοινωνιακό.
Η καταναλώση με το “Sport” mode δύσκολα θα πέσει κάτω από το 6.5 lt/100km αν κινηθείς σβέλτα στην εθνική και πατημένα στα βουνά. Αυτά τα ολίγα.