Ακούγεται περίεργο, ίσως ολίγον προκλητικόν, να λες ότι τέτοια εποχή, μέσα σε τρεις μέρες διέσχισες δέκα νομούς της χώρας. Το Matrix είναι εδώ
Να βγαίνεις για να κάνεις ταξίδι εργασίας, απ΄ αυτά που κάνεις είκοσι χρόνια τώρα, και να νοιώθεις σα ψάρι έξω απ’ το νερό. Λες και μπαίνεις σε εικονική πραγματικότητα
Ο εγκλεισμός, η απουσία της αγαπημένης μας οδήγησης, μαζί με τη μονοτονία των καθημερινών οθονών, έχει κάνει τις αισθήσεις να τεμπελιάσουν. Ίσως και την ψυχική μας υγεία να δοκιμάζεται
Αυτή η εποχή, όπως και η πολύχρωμη άνοιξη, είναι η πιο όμορφη για να ταξιδέψεις οδηγώντας στην ελληνική φύση. Ανάμεσα στο γκρι του ουρανού και τις πορτοκαλοκαφεκίτρινες αποχρώσεις των φυλλοβόλων. Οι θερμοκρασίες ιδανικές για την σωστή ψύξη του κινητήρα.
Το ταξίδι ξεκινά. Ηλιόλουστα και με 18 βαθμούς. Μπροστά μου η γέφυρα του Ρίου-Αντιρρίου. Νοιώθω λες και είμαι σε ηλεκτρονικό και ξεκινάω την πίστα.
Οι ρυθμοί μου, ασυνήθιστα αργοί, τουριστικοί
Νοιώθω τα «μάγουλα» στο κάθισμα του Megane 1.5dci GT-Line να με καταπιέζουν. Θέλω πιο πολυθρονάτη οδήγηση. Ποιος βιάζεται;
Μέχρι την Άρτα όπου έκανα την πρώτη μου διανυκτέρευση, πρέπει να συνάντησα 5-6 αυτοκίνητα και καμιά 20αριά νταλίκες στην Ιόνια οδό. Υπήρχαν ατελείωτες ευθείες, στις οποίες έλεγα πως θα σταματήσω μες τη μέση να «βγω έξω να χορέψω ένα ζεϊμπέκικο» από την μοναξιά.
Το ξύπνημα της επόμενης πιο απαιτητικής από οδήγηση και -ολίγον-βροχερής ημέρας, με βρίσκει να ταξιδεύω προς Ιωάννινα. Οι θερμοκρασίες έχουν πέσει αισθητά. Εδώ θες μπουφάν χειμωνιάτικο.
Αναχωρώ μετά από λίγες ώρες για να ταξιδέψω Λάρισα με μια ενδιάμεση στάση σε τόπο μαγικό. Η Εγνατία είναι στα καλύτερά της με την ομίχλη και τη φύση τριγύρω να κάνει τις κόρες των ματιών μου να διαστέλλονται
Μα τι είναι αυτά που βλέπω να κινούνται μπροστά μου στα διόδια; Εκχιονιστικά; Πολλά τα ερεθίσματα. Και γίνονται ακόμα περισσότερα όταν θα ανοίξω την πόρτα για να βγω Μέτσοβο. Χωρίς τη βουή των τουριστών και με την απαλή βροχή να κάνει τα χρώματα μοναδικά
Οι φωτογραφίες γεμίζουν την μνήμη του κινητού
Το κρύο τσακίζει πλέον, ακόμα και μεσημέρι έχει 7 βαθμούς. Οι αισθήσεις ξεμουδιάζουν. Ζεις. Την επόμενη βδομάδα προβλέπονται χιόνια.
Συνεχίζω προς Λάρισα, μέσω Καλαμπάκας, Τρικάλων. Η φύση συνεχίζει να οργιάζει. Tι να πει κανείς για το δέος της θέας των βράχων των Μετεώρων;
Τελευταία μέρα του ταξιδιού. Επιστροφή μέσω Μπράλου προς Πάτρα με μικρή στάση Λαμία. Ο καιρός συνεχίζει αυτή την ήπια βροχή με τον γκρι ουρανό. Όσες φορές κι αν κάνω αυτή την διαδρομή, δε θα τη βαρεθώ ποτέ. Φύση και οδήγηση στα καλύτερά τους. Πόσο μάλλον τώρα, σε συνθήκες ερημικού Matrix
Στο «52» η θερμοκρασία χτυπάει 7 βαθμούς και ήδη έχω αρχίσει να νοιώθω μια θλίψη. Το ταξίδι μαζεύει.
Ευτυχώς η θέα του Κορινθιακού μετά την Ιτέα πάντα με κάνει να αγαλλιάζω. Στο βάθος αρχίζει και φαίνεται η γέφυρα.
Η πανάθλια περιμετρική της Ναυπάκτου με οδηγεί σιγά-σιγά στα διόδια της γέφυρας. Ο ήλιος ξαναφάνηκε και η θερμοκρασία έφτασε τους 18. Φίλε πρέπει να πληρώσεις πολλά παραπάνω για αυτά που έζησες.
Το όνειρο τελείωσε. Game Over. Το Matrix της άδειας εθνικής είναι αλλόκοτο, περίεργο, spooky.
Καλώς ήρθες στην έρημο του πραγματικού. Το επόμενο ταξίδι αργεί.
Photo: Β. Μαραγκός / 4Drivers.gr
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.