Αντρικό Shamal. Για το Maserati της τεστοστερόνης

Το Maserati Shamal είχε μπρουτάλ φυσιογνωμία και μίξαρε το χαρακτήρα ενός 2+2 ιταλικού gran turismo με την ωμή αύρα ενός boy racer. Πρέπει να ήταν βαθιά ανώμαλος όποιος δε γοητεύτηκε από δαύτο

Ο μεγάλος (και προσφάτως αποβιώσας) Μαρτσέλο Γκαντίνι δε φοβήθηκε ποτέ τα σχήματα που χτυπάνε στον αμφιβληστροδειφή. Το Shamal είχε όλα τα στοιχεία ενός πολύ ιδιαίτερου coupe. Και έκανε μπαμ από χιλιόμετρα

Εν προκειμένω, στο Shamal «έκοψε» τους θόλους με μια περίεργη τετραγωνισμένη φόρμα, το έντυσε με μια αρρενωπή φυσιογνωμία και δημιούργησε μία τελείως bad ass αλητεία αλλά με τη χάρη και την εγγενή κομψότητα ενός Maserati

Άλλωστε το Maserati Shamal εκείνα τα χρόνια, αρχές των ’90s, όταν περνούσε, ήξερε να κεντρίζει τα βλέμματα. Άλλες φορές με θαυμασμό κι άλλες με απορία για αυτό το τετράγωνο, μυώδες κουπέ με σήμα την τρίαινα.

Αυτοκίνητο με προσωπικότητα

Τα ηλεκτρικά γκρέμλινς δεν έλειπαν.

Όμως μάθαινες να ζεις με τα χούγια τους καθώς ένας επικός V8 bi-turbo 3,2 λίτρων και 325 ίππων (για κάποιους, ο αλουμινένιος του Shamal ήταν αντάξιος του κινητήρα του Ferrari 288 GTO) φρόντιζε για την αντρική εμπειρία στους πίσω τροχούς.

Και, εννοείται, οι δύο τουρμπίνες της IHI ήξεραν να τρομάζουν τον αδαή και να προκαλούν τον γνώστη.

Τι κι αν το διαφορικό ”Ranger” μπορούσε να στείλει όλη τη ροπή σε ένα μόνο τροχό και τη Maserati να ισχυρίζεται πως το νέο σύστημα ανάρτησης (σε συνεργασία με την Koni) και μετάδοσης παρείχε πρόσφυση αντίστοιχη τετρακίνητου; Στην πράξη, ειδικά στην ελληνική άσφαλτο, το Shamal παρέμενε «αντρικό» και απαιτητικό με το γκάζι βαθιά πατημένο στην παχιά μοκέτα

Καταχώριση της Maserati Shamal. ”Almost an unfair advantage”. Σα να κλέβεις εκκλησία ένα πράμα

Ατύχημα: Η Maserati MC20 που έγινε λιώμα στον Κηφισό

Στο εσωτερικό

Στο κόκπιτ του Shamal κυριαρχούσαν οι κλασικά υπέροχες πολυθρόνες της Maserati.

Το δε υποβραχιόνιο, ο γνωστός «τεμπέλης»; Δεν πρέπει ποτέ να σχεδιάστηκε κάτι πιο ιδιαίτερο.

Ντυμένες με έντονες ραφές που θύμιζαν σαλόνι που βγήκε από σκοτεινό μπαρ, μία μάλλον περίεργη θέση οδήγησης κατά τα πρότυπα του ”homo italicus”, το χαρακτηριστικό αναλογικό ρολόι στο κέντρο του ταμπλό και όλη τη δυναμική εσάνς ενός αυτοκινήτου που ήξερε να γοητεύει μέσα από την ιδιαιτερότητά του

Το συγκεκριμένο που βλέπετε, του 1992, με μόλις 46.491 χλμ. από καινούργιο, σε μαύρο Dazing Black έξω και Pelle Nero μέσα, περιμένει, κάπου στην Ολλανδία, τον επόμενο που θα το σεβαστεί.

Αν σας περισσεύουν €89.900, το πιάτο σερβίρεται ωμό με ωρίμανση μερικών δεκαετιών.