Fast Test: Alfa Romeo 2000 Spider Veloce. Αισθησιασμός εν κινήσει

Αυτό το Alfa Romeo 2000 Spider Veloce που βλέπετε ήταν σε γκαράζ για χρόνια. Βγήκε πρόσφατα και είδε το φως το ηλιόλουστον, το Αττικόν. Μαζί του και οι οδηγικές εντυπώσεις για ένα ιταλικό που παραμένει γοητευτικό. Ακριβώς μισό αιώνα μετά

Σχεδίαση Pininfarina, καμπύλες, ήχος, σαγήνη χωρίς προστατευτικά. Μαζί και μία υπενθύμιση πως για να πας πραγματικά γρήγορα με ένα τέτοιο θα έπρεπε να οπλίζεσαι με θάρρος. Αθάνατο Spider

Για λόγους που εκφεύγουν του προφανούς είναι άδικο να μεταχειριστείς ή να συγκρίνεις ένα roadster της δεκαετίας του ’70 με ό,τι ξέρεις από το σήμερα. Στο Alfa Romeo 2000 Spider Veloce εισέρχεσαι με σεβασμό, σα να μπαίνεις σε ένα μουσειακό χώρο. Μαζί με ό,τι τον συνοδεύει

Όπως, για παράδειγμα, τον ελαφρύ τρόπο που κλείνει η πόρτα. Ή τα λεπτά χειριστήρια και τους μοχλοδιακόπτες στην κολώνα του τιμονιού.

Αλλά και το στροφόμετρο που τρεμοπαίζει στη βάση του (εντάξει, θα φτιαχτεί). Όπως και να μην ξεχάσουμε τη σύγχρονη απορία του «μα πού, διάολε, να ακουμπήσω το κινητό μου».

Δε θα το λεπτολογήσω σε αδόκιμες λεπτομέρειες γιατί θα ‘ναι σα να κλέβεις εκκλησία.

Το Spider, ως γνήσιo Alfa Romeo των ’70s, εξέφραζε όλο το στυλ, την ανεμελιά, την οδηγοκεντρικότητα (όπως ήταν τότε αντιληπτή) και γενικώς το vivere pericolosamente της εποχής. Ποια κινητά; Ποιο ESP; Ποιο ABS; Ποιο EBD; Ποιος αερόσακος; Ποια μασαζοκαλσόν στο καθίσματα;

Οι άνθρωποι που αγαπούσαν την οδήγηση και την ελευθερία που σου παρείχε ένα μηχάνημα οδήγησης και εκλεπτυσμένου γούστου, ζούσαν περισσότερο τη στιγμή και λιγότερο το φόβο μη τη χάσουν

Την εποχή εκείνη, άλλωστε, είχε προϋπάρξει η γενικότερη σκηνή των ανέμελων roadsters ή κουπέ με άποψη. Τα MG-B, Midget, Spitfire, τα Morgan, τα Caterham, τα E-Type, τα Elan, τα Jensen-Healey και ένας πακτωλός από βρετανικές, κυρίως, κατασκευές.

Η Alfa Romeo είχε μπει στο παιχνίδι με ένα συνολικά γοητευτικό πακέτο.

Σχεδιαστικά δε βαριέσαι να το κοιτάς ακόμη και σήμερα. Μηχανολογικά; Πολύ «μπροστά», με αλουμίνιο στα σωθικά και ένα 5άρι σαζμάν που ακόμα και σήμερα σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιο άλλο αγκαλιάζει την παλάμη σου (μετά συγχωρήσεως…) με τόση θαλπωρή όσο αυτή η μαύρη μπίλια

Κάθεσαι χαμηλά

Χωρίς πολλές-πολλές ρυθμίσεις, σχετικά στενό αλλά βολεύεσαι θες δε θες. Και, βέβαια, κάθεσαι λοξά. Μακριά τα χέρια, κοντά τα πόδια και off-set λόγω του αριστερού θόλου.

Μπροστά σου το σήμα κατατεθέν, αυτό το υπέροχο χωστό ξύλινο τριάκτινο τιμόνι. Λεπτό σε διάμετρο στεφάνης, όχι κανένας «πύθωνας» που νοθεύει την αίσθηση στα ακροδάχτυλά σου.

Ο αλουμινένιος (τόσο σε μπλοκ όσο και σε κεφαλή) δίλιτρος (1.962 κ.εκ.) με τους 2ΕΕΚ και τα οριζόντια τοποθετημένα διπλά 40άρια καρμπιρατέρ της Dellorto ηχούν τόσο, μα τόσο μηχανικά.

Στην παραγωγή υπήρχαν, εναλλακτικά, και τα αντίστοιχα της Solex.

Αν σας αρέσει ο ήχος των κλασικών Alfa και των καρμπιρατέρ της DELLoRTo, κατηγορήστε τους κυρίους. Από γενιά σε γενιά 90 χρόνια «φουρνάρηδες»

Απόδοση 132 ίππων στις 5.500 σ.α.λ. και ροπή 176 Nm επιταχύνουν σβέλτα το πανέμορφο Spider. Στις χαμηλές rpm ρετάρει. Λίγος συγχρονισμός με το σχετικά απότομο συμπλέκτη και πάνω από τις 3.000 σ.α.λ. ξυπνά. Το συγκεκριμένο Alfa Romeo 2000 Spider Veloce «κοιμόταν» για καιρό και κάποιοι καλοί άνθρωποι είπαν να του δώσουν τη στοργή και προδέρμ που χρειάζεται

Με ένα ελεγχόμενο διαφορικό της ZF και ποσοστό εμπλοκής 25% κάνεις και τις μικρές σου αλητείες με την ουρά να γλιστράει και το τιμόνι με τα επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια να παραμένει αρκετά ακριβές αλλά και με το σχετικό τζόγο

• Οδηγώντας την Alfa Romeo 1750 GT Veloce στο Καλαμάτα-Σπάρτη

Ανεβάζοντας ρυθμό

Ανεβάζεις κάποια χιλιόμετρα και νιώθεις τη ζωντάνια της ασφάλτου, της εποχής, της εγρήγορσης.

Με ένα τέτοιο δε χρειάζεσαι τρελές ταχύτητες για να αισθανθείς μέρος του κινηματικού ρετρό.

Διορθώνεις αντανακλαστικά, τα λάστιχα δεν είναι στην καλύτερή τους και δε θες να χρεωθείς με ένα απότομο «έβγα» της πριγκίπισσας απ΄το Μιλάνο.

Η αίσθηση μειωμένης ακαμψίας είναι απτή. Η ανάρτηση (λοξοοί βραχίονες μπροστά, πίσω άξονας Ντε Ντιόν, υστερούντες βραχίονες και αντιστρεπτικές μπροστά / πίσω), σε συνδυασμό με το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης (μέσα σε αλουμινένιο καβούκι, παρακαλώ), αναλαμβάνεις το έργο να διατηρήσεις με μικροδιορθώσεις την τροχιά σου. Με σημερινά δεδομένα το πλαίσιο είναι μαλακό και νιώθεις τις ζαμφόρ να κοντράρουν τις κλίσεις

Εγκυκλοπαιδικά, υπεύθυνος για την παραγωγή του αμαξώματος ήταν ο οίκος Pininfarina, στο Τορίνο.

Από εκεί μεταφερόταν και ολοκληρωνόταν η διαδικασία στο βορρά. Ήδη από το 1971 η Alfa Romeo είχε αντικαταστήσει την έκδοση 1750 με το δίλιτρο μοτέρ. Ωστόσο στο ίδιο σασί έβγαινε σε 1300 και 1600 ως Spider Junior.

Ιταλικά tips

Ακολουθείς τη συμβουλή της Alfa να ζεσταίνεις τον κινητήρα πριν ξεκινήσεις.

Χρησιμοποιείς το χειροκίνητο τσοκ και αφήνεις τον τετρακύλινδρο να «γυρνά» από τις 1.000 έως 1.500 σ.α.λ. μέχρι ο δείκτης θερμοκρασίας να ανέβει.

Αυτό βοηθά στο να ζεσταθεί και το κιβώτιο ταχυτήτων, κάτι πολύ απαραίτητο για τη 2η ταχύτητα αφού αντιστέκεται όταν είναι κρύο.

Μάλιστα, στα πρώτα κρύα χιλιόμετρα μερικοί πήγαιναν κατευθείαν από την 1η σε 3η για να αποφύγουν τη φθορά του συγχρονιζέ της 2η σχέσης.

Όλα εξηγούνται και τίποτα δεν είναι τυχαίο

Όπως το βλέπω το θέμα, το Spider, όπως και πολλά ιταλικά της εποχής, ήταν βιομηχανικό τέκνο μιας γενικότερης εθνικής κουλτούρας.

Δε θα μπορούσε να υπάρχει Disco Volante, δε θα μπορούσε να υπάρχει Miura, δε γινόταν να υπάρχει όλη η συγκεκριμένη κουλτούρα αν δεν είχαν προηγηθεί, ακόμα και αιώνες προγενέστερα, τα ιταλικά fresco, η Καπέλα Σιστίνα, ο Τζαν Λορέντσο Μπερνίνι ή ο Τζουζέπε Σαμαρτίνο. Ήταν όλα μέρος μιας εκλεπτυσμένης πολιτισμικής και αισθητικής κληρονομιάς. Η Alfa ήταν μέρος αυτής της εξελικτικής αλυσίδας

Επιστρέφουμε στη βάση μας

Μαζί με ένα υποδόριο χαμόγελο. Πόσο πιο εύκολα ήταν τότε τα πράγματα;

Πόσο πιο ολιγαρκή, πόσο λιγότερο προστατευμένα.

Δεν είναι δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Ήταν 1974, Χούντα εδώ, Μιλάνο εκεί. Ανόθευτο Alfa, ζωντανό, με πρόχειρα πλαστικά, ένα κάθισμα που δεν έχει εκατό ρυθμίσεις και λιγότερες κεκτημένες χωρίς πεντακόσιες προστασίες.

Θα το γράψω, δεν μπορώ να αντισταθώ: έχω την πεποίθηση πως ο μέρος όρος οδηγών τότε ήταν περισσότερο υποψιασμένος από τον σημερινό που επαφίεται και μετακινείται αυτιστικά χωρίς καμία αίσθηση

Οι συγκρίσεις είναι άτοπες γιατί έχουν αλλάξει όλα.

Φαίνεται και στα αυτοκίνητα που πολλά εξ αυτών είναι αιώνες πιο ασφαλή, πιο ποιοτικά, πιο άνετα και λειτουργικά. Αλλά και κάποια απ’ αυτά αιώνες πιο βαρετά από μία κυρία που μόλις έκλεισε τα πενήντα της.

*Ευχαριστούμε τον κ. Λ.Μ. για την εμπιστοσύνη

Photo: 4Drivers

• Μέσα στην Alfa Romeo GTAm του Γιώργου Μοσχού