Αυτό ήταν το άλλοτε πιο αναγνωρίσιμο αυτοκίνητο της ελληνικής τηλεόρασης, ο General Lee. Στρατηγέ μας, υποβάλλουμε τα σέβη μας
Εντάξει, βοηθούσε και η Miss Daisy
Ενδεχομένως, αν μπορούσαμε να παραβλέψουμε (πράγμα αδύνατο) τα κάλλη της Cathrine Bach, να μιλούσαμε και για τον πρωταγωνιστή των περίφημων Dukes
Τελικά, όμως, μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία, μαρτυρά ότι το Dodge Charger, δεν ήταν απλά και μόνο μία tv persona.
Στην Ελλάδα, πιθανότατα, θα αγνοούσαμε την ύπαρξη του μοντέλου, εάν δεν πρωταγωνιστούσε –ντυμένο στα πολεμικά χρώματα της Συνομοσπονδίας του Νότου- ως «General Lee», σε μία από τις καλύτερες σειρές των αρχών της δεκαετίας του ’80.
Ίσως το γεγονός ότι ουδέποτε τα αμερικάνικα muscle cars εισήχθησαν μαζικά στη χώρα μας, ίσως η προτίμηση σε κλασικές ευρωπαϊκές επιλογές, να έπαιξαν το ρόλο τους.
Ακόμα και άνθρωποι που παρακολουθούσαν τους τηλεοπτικούς Dukes, αγνοούσαν, επί σειρά ετών, το μοντέλο του αυτοκινήτου.
Γνώριζαν μόνο τον «Στρατηγό Λι», με τ’ άλματα, τα περίτεχνα μπαντιλίκια και τις καταδιώξεις που εξέθεταν, μονίμως, τον γκαφατζή σερίφη Rosco P. Coltrane!
Για τους Αμερικανούς, όμως, το Dodge Charger ήταν ένας πραγματικός θρύλος της αυτοκίνησης, περίπου μια δεκαετία, πριν την παρουσία του μοντέλου στη μικρή οθόνη.
Η ιδέα γεννήθηκε το 1964 και το 1965, παρουσιάστηκε το πρωτότυπο Charger Coupe, με την προοπτική ν’ αναδείξει έναν πιο δυναμικό χαρακτήρα για την Dodge, η οποία έπρεπε, συν τοις άλλοις, να ανταγωνιστεί, τόσο την Plymouth, όσο και την Ford
Μ’ ένα εξεζητημένο design, που λόγω του μάκρους του οπίσθιου τμήματος, παρέπεμπε περισσότερο σε… πουλί και λιγότερο σε muscle car, το πρώτο Charger Coupe, είχε απήχηση στην αμερικανική αγορά, θυμίζοντας κάτι απ’ το θρυλικό Coronet Coupe των ‘50s, ενώ δεν έλειπαν και οι επιδόσεις απ’ τον κινητήρα των 7.0 λίτρων, γνωστό και ως 426 Hemi.
Ουσιαστικά, όμως, το Charger θα γνώριζε την περίοδο της δόξας του, μέσα στην επόμενη τριετία και ειδικότερα απ’ το 1968, όταν λανσαρίστηκε η δεύτερη, απόλυτα διαφοροποιημένη και πολύ πιο «μάχιμη», σε σχέση με την πρώτη, γενιά του.
O General Lee ήταν ο πρωταγωνιστής και οι ηθοποιοί οι κομπάρσοι (εκτός από την Miss Daisy). Τόσο απλά
Ολίγη ιστορία
Παρεμπιπτόντως, ο “General Lee”, ήταν ένα Charger του 1969, κι αυτό μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Ήδη, απ’ τις αρχές του εν λόγω έτους, το μοντέλο εφοδιαζόταν με πέντε κινητήρες. Ξεκινώντας από το «βασικό» 5.2 V8 και καταλήγοντας στον 7.0 V8 426 Hemi και τον 7.2 V8 440 Magnum, η γκάμα κάλυπτε όλα τα γούστα και ιδίως, τα πιο απαιτητικά.
Οι 425 ίπποι του Hemi και οι 375 ίπποι του Magnum, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Είναι οι κινητήρες που εξόπλισαν την ειδική –και ανάρπαστη αγοραστικά- έκδοση R/T (Road/Track), με τα δέρματα, τα βινύλια, τις ρίγες (ανάλογα με την επιλογή του αγοραστή) και τις 23άρες «πολεμικές» ζάντες
Η 2η και πλέον δημοφιλής γενιά του Dodge Charger, βασιζόταν, όπως και το πρωτότυπο μοντέλο, στην B platform της Chrysler. Σ’ αυτή συνέχισε να παράγεται το αυτοκίνητο, έως και το 1974, καθώς από τον επόμενο χρόνο και μέχρι το τέλος παραγωγής (1978), χρησιμοποιήθηκε η πλατφόρμα του Chrysler Cordoba.
Η ειδοποιός και πολύ πιο ελκυστική, σε σχέση με το αρχικό πλάνο, διαφορά, είχε να κάνει με τον ανασχεδιασμό του αυτοκινήτου. Σ’ αυτό, δηλαδή, που οι άνθρωποι της Dodge αποκαλούσαν Coke Bottle Styling. Στην ουσία, αναδείκνυε ένα πιο σπορ χαρακτήρα, με την «κρυφά» φωτιστικά σώματα στην τεράστια, διαχωρισμένη, γρίλια, να κλέβουν την παράσταση.
Πιο muscle, από ποτέ, το Charger έγινε συνώνυμο της αμερικάνικης κουλτούρας εκείνη την εποχή, κυριαρχώντας –με τις ειδικές αγωνιστικές εκδόσεις, 500 και Daytona (με απόδοση που έφτανε) και τους 625 ίππους- τόσο στο NASCAR, όσα και σε άλλα μεγάλα εγχώρια events
Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, όμως, το Charger, με τη βοήθεια των Dukes, κυριάρχησε στις αναμνήσεις μιας ολόκληρης γενιάς.
Mε την ευκαιρία και ένα «επετειακό» βίντεο για το πώς γεννήθηκε ο General Lee στη μικρή οθόνη.
Tell me more
- Οι πηγές για το πόσα Dodge Charger χρησιμοποιήθηκαν για τις ανάγκες της σειράς διίστανται, καθώς άλλοι κάνουν λόγο για 256 και άλλοι για 321 αυτοκίνητα.
- Λέγεται, επίσης, ότι τουλάχιστον ένα αυτοκίνητο, ανά επεισόδιο, καταστρεφόταν ολοσχερώς, γεγονός, που σε συνδυασμό με τη σταδιακή πτώση της θεαματικότητας, υποχρέωσε τους παραγωγούς, στην τελευταία σεζόν (1985), να χρησιμοποιήσουν ρέπλικες και μινιατούρες.
- Πέρα από τη σημαία του Νότου και το 01, στις πόρτες (που, όπως θα θυμάστε, δεν άνοιγαν, σχεδόν ποτέ, από τον Bo και τον Luke, οι οποίοι προτιμούσαν τα παράθυρα), χαρακτηριστικός έχει μείνει και ο ήχος της κόρνας, από τις 12 πρώτες νότες του ύμνου των Νοτίων, “Dixie”.
Photo: Google
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
