Η σπάνια Ferrari 250 Testa Rossa των €45 εκατομμυρίων

μια Ferrari 250 testa rossa του 1957 ανηκει στην κατηγορια των πιο ακριβων αυτοκινητων που έχουν ποτέ αλλαξει χερια

Ήταν αυτή που βλέπετε. Όπως βγήκε από τα σπλάχνα της Ferrari, το 1957. Χωρίς την παραμικρή αναπαλαίωση. Ο ορισμός του ορίτζιναλ κλασικού. Διαβάστε την ιστορία της Ferrari 250 Testa Rossa όπως την έγραψε κάποτε ένας άνθρωπος με πάθος για τα κλασικά

Η 250 Testa Rossa και η μεταγενέστερη 250 GTO αποτελούν μαζί τα «βαριά χαρτιά» της φίρμας από το Maranello.

Ο λόγος είναι η θριαμβευτική τους ιστορία, αλλά και η λατρεία των Ferraristi που αναγνωρίζουν την προσφορά των δύο αγωνιστικών στην καταξίωση και κυρίως στο σεβασμό που ενέπνεε στους αντιπάλους τους, μετά τα κατορθώματα τους στις πίστες του κόσμου, το όνομα Ferrari.

Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Η αλλαγή των κανονισμών ασφαλείας, με στόχο μικρότερες τελικές ταχύτητες στους αγώνες έπειτα από απανωτά δυστυχήματα, έφερε την επιβολή του ορίου των 3 λίτρων στους κινητήρες, το 1958.

Όταν όλα αυτά ήταν ακόμα φήμες, η Ferrari χρησιμοποίησε στα πρωτότυπα 250 TR του ‘57 μοτέρ V6 και μια μικρή έκδοση V12 με τέσσερις εκκεντροφόρους επικεφαλής (δυο δηλαδή ανά κεφαλή) σε σασί από Ferrari 500 TRC και 290 MM που τελικά, λόγω μέτριων αποτελεσμάτων, δεν θεωρήθηκαν αξιόλογα σύνολα για τη νέα χρονιά.

Ωστόσο, η δυναμική του πρωτότυπου ήταν εμφανής, απλώς ήθελε τη σωστή χημεία για να δέσει σε κάτι πολύ ανταγωνιστικό.

Μέσα λοιπόν στο 1958, με τους νέους κανόνες σε ισχύ, η Ferrari κατασκεύασε για αυτήν δυο αγωνιστικά για το πρωτάθλημα και 19 για πελάτες οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν ήδη στην κατοχή τους την προηγούμενη 500 TRC και περίμεναν την αντικαταστάτρια Ferrari 250 ”Testa Rossa”.

Το όνομα δόθηκε λόγω των βαμμένων σε κόκκινο χρώμα κυλινδροκεφαλών, κάτι που προϋπήρχε βέβαια, αλλά στο οποίο δόθηκε έμφαση, συγκεκριμένα σ’ αυτό το μοντέλο.

Ο κινητήρας (Tipo 128LM) σοφά επιλέχτηκε από την 250 GT Berlinetta μετά την επιτυχία στο “Tour de France” και βελτιώθηκε με χειρουργική ακρίβεια από τον Gioacchino Colombo. Δωδεκακύλινδρος, σε σχήμα V 60 μοιρών, είχε χωρητικότητα 2,953 κ.ε., και, με την επιπλέον βοήθεια 6 διπλών Webber 38DCN, μέγιστη απόδοση 300 PS στις 7200 σ.α.λ. προσφέροντας αξιοπιστία και έναν από τους χαρακτηριστικότερους “στακάτους” ήχους στην ιστορία.

Ιδιαίτερη αναφορά όμως πρέπει να γίνει στον άνθρωπο που το σχεδίασε και το κατασκεύασε, καθώς χωρίς αυτόν τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα ήταν άξια αναφοράς. Sergio Scaglietti ήταν το όνομα του δημιουργού και εμπνευστή της ιδέας ενός ανορθόδοξου αεροδυναμικά σχήματος που θύμιζε F1 με καλυμμένους τους τροχούς.

Αυτό το ιδιόμορφο σχήμα είναι γνωστό με την ονομασία “Pontoon Fender” και βοήθησε σημαντικά στην ψύξη των φρένων, όπου έπασχε γενικά η Ferrari. Ο ίδιος δε ο Scaglietti αποκάλεσε την ιδέα του πρωτοποριακή και ότι ήταν μελέτη πάνω στα αγωνιστικά της F1.

Η 250 “Testa Rossa” δεν ήταν τεχνολογικό θαύμα αφού χρησιμοποιούσε ακόμα ταμπούρα για φρένα, «παλαιάς κοπής» κινητήρα και ογκωδέστερο γενικά σώμα από τους ανταγωνιστές της. Και αναφέρομαι στην πανίσχυρη Maserati 450S και στην Aston Martin DBR1, που ήταν η μόνη που δεν την άφησε να κερδίσει στα 1000 km του Nürburgring – αν και σ’ αυτό έβαλαν το χεράκι τους και οι Γερμανοί διοργανωτές…

Το μυστικό της επιτυχίας της ήταν η απροσδόκητη ανθεκτικότητα και αξιοπιστία που πρόσφερε αυτό το στιβαρό σύνολο, κάτι όχι σύνηθες για αγωνιστικό Ferrari

Το palmarès των επιτυχιών ήταν ατελείωτο, με σημαντικότερες τις διαδοχικές νίκες στο Le Mans, στις 12 ώρες του Sebring, στο Targa Florio και, το σπουδαιότερο, κερδίζοντας το παγκόσμιο πρωτάθλημα κατασκευαστών.

Μεγάλος είναι και ο κατάλογος των κορυφαίων οδηγών που έχουν γευτεί χαρές και συγκινήσεις οδηγώντας την: Luigi Musso, Olivier Gendebien, Jean Behra, Pedro Rodriguez, Wolfgang von Trips, Lucien Bianchi, Joachim Bonnier, Paul Frère, Willy Mairesse, Dan Gurney, Carroll Shelby, Masten Gregory, Mike Hawthorn, Peter Collins και ο παγκόσμιος πρωταθλητής Phil Hill.

Προς τιμήν της μεγάλης της προσφοράς, το όνομα Testarossa δόθηκε το 1984 στο νέο supercar της φίρμας, σχεδιασμένο από τον Diego Ottina για λογαριασμό του οίκου Pininfarina.

Προκαλεί δέος το να αγγίζεις κάτι τόσο ιερό και ταυτόχρονα ακριβό, μιας και η τιμή της σε πλειστηριασμό, το 2011, είχε ξεπεράσει τα €11 εκατομμύρια.

Αργότερα, το 2014, πουλήθηκε και η εικονιζόμενη Ferrari Testa Rossa μέσω του βρετανικού οίκου πώλησης υπεραυτοκινήτων και κλασικών, Tom Hartley, έναντι του φημολογούμενου ποσού ύψους €45 εκατομμυρίων, σύμφωνα με το έγκυρο Classic Driver.

Δείτε παρακάτω το video μου με τη Ferrari 250 Testa Rossa. Για περισσότερες φωτογραφίες επισκεφτείτε εδώ.