Land Rover μόνο στην πόλη. Σνιφ

Κλασικό, ιδιαίτερο, μόνο και έρημο Land Rover. Το εμβληματικό, σκληροτράχηλο, off-road χλωμιάζει υπό τον αττικό ήλιο. Συμβαίνει τώρα στην πόλη

Ακόμα και τα πιο ανθεκτικά λυγίζουν στην ακινησία. Πόσες ιστορίες περιπέτειας θα είχε να διηγηθεί αυτό το ξεχασμένο Land Rover;

Περνάς, ξαναπερνάς και πάλι ξανά. Και αυτό το Land Rover είναι εκεί. Σταθευμένο δίπλα στο πεζοδρόμιο. Και με την ειδοποίηση του εγκαταλελειμμένου οχήματος από το Τμήμα Εσόδων και Περιουσίας ξεθωριασμένη κι αυτή

Όπως ξεθωριασμένο είναι και το ανοιχτό πράσινο του Land. Το τρώει αργά-αργά ο αττικός ήλιος. Θρυλικό, γνήσιο off-road. Απ΄αυτά που οι Βρετανοί ήξεραν πώς να φτάσουν στα πέρατα της οικουμένης. Εκεί που συχνά δεν έφτανε τίποτα άλλο σε τροχούς.

Ήταν το πνευματικό παιδί του Maurice Wilks, του Βρετανού μηχανολόγου που όχι μόνο ίδρυσε τη Land αλλά και σκέφτηκε και το όλο τετρακίνητο κόνσεπτ. Το πώς, δηλαδή, θα εξελισσόταν ως ένα γνήσιο εκτός δρόμου όχημα. Φυσικά, με επιρροές από το επίσης κλασικό και κλασικότερο Willys. Αυτό που οι περισσότεροι ξέρουμε ως Jeep.

Για την ιστορία, ο Maurice Wilks «έφυγε» νωρίς, στα 59 του χρόνια, το 1963, έχοντας προλάβει να διατελέσει πρόεδρος της Rover Company.

Το ξεχασμένο παιδί του, λοιπόν, δεσπόζει με τον τετράγωνο όγκο του, τα σκονισμένα κρύσταλλα και τα σήματα της Land Rover να υπενθυμίζουν στους νεότερους «ότι τούτο το παλιατζούρι» ήταν ικανό, ντούρασελ και προπομπός για τα εκτός δρόμου οχήματα που ακολούθησαν

Σήμερα ήταν η μέρα που δικαιούνταν κι αυτό τα λίγα λεπτά δημοσιότητάς του. Κάπου ενδιάμεσα στο πρωινό τρεξιματάκι, έπεσαν και οι φωτογραφίες που βλέπετε. Δεν τα φτιάχνουν έτσι πια. Κρίμα και σνιφ.