Οι πέντε βαυαρές πριγκίπισσες. Ανταπόκριση από Λονδίνο

Ένας αναγνώστης, Έλληνας και μόνιμος κάτοικος εξωτερικού, γράφει για τις BMW που τον γοήτευσαν χριστουγεννιάτικα

Κλασικά αθλητικές BMW. Ομορφιά χωρίς ημερομηνία λήξης. Συμβαίνει τώρα στο Λονδίνο

Οι Γερμανοί κατασκευαστές δεν είναι οι αγαπημένοι μου

Όμως μπροστά σε αυτές τις πέντε καλλονές υποκλίθηκα.

Γιορτινές μέρες και βολτάροντας με προσοχή (λόγω ιού) στο κεντρικό Λονδίνο πέρασα μπροστά από την έκθεση που τις φιλοξενεί.

Την έκθεση την ήξερα, είναι χρόνια εκεί. Ποτέ όμως δεν έτυχε να δω τέτοια «κομμάτια» μέσα.

Αγνοώντας χρονολογική σειρά και ιστορική αξία, πήγα απευθείας στην 3.0 CSL. Ένα πανέμορφο homologation special που παρήχθη σε μόνο 1265 κομμάτια.

Μπροστά μου είχα ένα από αυτά, σε άψογη κατάσταση παρά τα σχεδόν 50 χρόνια που κουβαλούσε στην πλάτη. Η «απλή» 2800 CS είναι ένα πολύ κομψό κουπέ. Στην κορυφαία της έκδοση με τα έντονα αεροδυναμικά βοηθήματα, ακόμη και σταματημένη φωνάζει «πίστα»

Πίσω της, μια σταρ του σινεμά

Έχουν περάσει 22 ολόκληρα χρόνια από τότε που εμφανίστηκε στις σκοτεινές αίθουσες ως το αυτοκίνητο του 007, η Z8.

Ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο εκείνης της ταινίας.

Και όμως, θα πίστευες πως αυτή η σιλουέτα είναι κάποιου πρωτοτύπου που θα παρουσιαστεί μελλοντικά.

Ακόμα πιο πίσω το ομορφότερο μεγάλο κουπέ που φτιάχτηκε ποτέ, κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Η M6, η πρώτη, η ορίτζιναλ, αυτή με τον κωδικό ”Ε24”. Η διάδοχος της σειράς CS δεν ήταν παρά η κουπέ έκδοση της τότε 7άρας. Αυτοκίνητο που δύσκολα βλέπεις στους δρόμους και που πλέον έχει αποκτήσει συλλεκτική αξία με 5.855 αντίτυπα να έχουν κατασκευαστεί συνολικά

Σοβαρά, τώρα. Πόσοι παρακολουθούν WRC;

Όσο για τη γηραιότερη της παρέας;

Είναι μια BMW Fraser Nash.

Η Fraser Nash ήταν ο επίσημος εισαγωγέας των βαυαρών στη Μεγάλη Βρετανία έως το ξέσπασμα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η συνεργασία των δυο πλευρών είχε προχωρήσει ως τη μερική μεταποίηση των μοντέλων που έφταναν στην Αγγλία και την πώλησή τους με το σύνθετο όνομα.

Δε θεωρώ εαυτόν παρελθοντολάγνο αλλά, καλώς ή κακώς, η πρόσφατη σχετικά BMW 1 M Coupe (2011) με άφησε σχεδόν αδιάφορο, παρά το επιθετικό προφίλ της.

Δυστυχώς, το ευγενέστατο προσωπικό της έκθεσης είχε ελάχιστες πληροφορίες για τις πέντε καλλονές.

Είναι ιδιοκτησίας της επίσημης αντιπροσωπείας στην Αγγλία, δεν διατίθενται προς πώληση (φαντάζομαι πόσοι συλλέκτες λύσσαξαν βλέποντάς τες) και κανείς δεν γνώριζε για πόσο θα μείνουν σε αυτή την έκθεση ή πού θα μεταφερθούν μετά. Δυστυχώς δεν μπόρεσαν ούτε να τις ανοίξουν ώστε να βγάλω κάποιες ακόμη φωτογραφίες

Μακάρι ο χώρος να ήταν μεγαλύτερος καθώς υπάρχουν αρκετά διαμάντια που θα ταίριαζαν στη μικρή αυτή συλλογή.

Μια BMW Μ5 πρώτης γενιάς; Μία 2002 ti; Ή άγνωστο supercar, η M1. Ευτυχώς τα όνειρα είναι δωρεάν. Καλές γιορτές!