Διοξείδια, αλλαγές πλάνων και μεγάλα πρόστιμα για όσους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις πράσινες ντιρεκτίβες. Αυτοί είναι οι δύσκολοι καιροί για τους πρίγκιπες της αυτοκίνησης
Tο 2021 είναι άλλη μία ωρολογιακή βόμβα για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων που καλούνται σε αναδιαμόρφωση στρατηγικών προκειμένου να μειώσουν, όσο τα δυνατόν, τα πρόστιμα που προβλέπονται από τις κοινοτικές οδηγίες
Στις αρχές του χρόνου, πριν σκάσει ο κορωνοϊός, σε μία γρήγορη συζήτηση με τον κ. Τάκη Θεοχαράκη, τον Αντιπρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Nissan στην Ελλάδα, είχαν λεχθεί μερικά ιδιαίτερα ενδιαφέροντα για το παρόν και το άμεσο μέλλον της αγοράς αυτοκινήτου.
Όπως, για παράδειγμα, ότι «οδηγούμαστε σε μία αυτοκίνηση πολλών συμβιβασμών». Έστω κι αν γίνεται πιο έξυπνη, πιο πράσινη ή πιο παγκοσμιοποιημένη.
Ο κ. Θεοχαράκης αναφέρθηκε στα γιγαντιαία πρόστιμα που περιμένουν τους κατασκευαστές το 2021, αν δεν καταφέρουν να κατεβάσουν ακόμα περισσότερο τους ρύπους τους.
Για παράδειγμα, λέγονται κάποια 9 δις για τη VW που, μετά το Dieselgate οδεύει σταθερά στον πλήρη εξηλεκτρισμό της γκάμας.
Κυνηγώντας τα 95 γραμμάρια
Ταυτόχρονα υπάρχει και η τάση στο πώς σιγά-σιγά θα περιοριστούν κάποια μικρά μοντέλα. Μπορείτε, για παράδειγμα, να δείτε ποια μικρά αυτοκίνητα τρώνε τον πέλεκυ και κόβονται από την παραγωγή στο σύνδεσμο, στο τέλος του άρθρου.
Για να έχετε μία γενική εικόνα, οι μαζικοί κατασκευαστές καλούνται, κάθε τρεις και λίγο, να μειώνουν το μέσο όρο εκπομπής ρύπων στα αυτοκίνητα της γκάμας τους.
Αυτό σημαίνει πως μπορούν να έχουν (και) μοντέλα που υπερβαίνουν το μέσο όρο (δεν είναι εύκολο να έχεις υψηλές επιδόσεις σε σπορ εκδόσεις) αλλά ο συνολικός μέσος όρος πρέπει να παραμένει χαμηλός – όσο κάθε φορά ορίζεται.
Ενημερωτικά, από το 2020, η μπάρα-αγχόνη έχει «κάτσει» στα 95 γραμμάρια ανά νέο αυτοκίνητο. Αν το ακούγαμε πριν μερικά χρόνια θα γελάγαμε με τον οπτιμισμό που εκφράζει η παραπάνω τιμή.
Η ωμή αλήθεια είναι ότι η αυτοκινητοβιομηχανία έχει δεχθεί -και συνεχίζει να δέχεται- βαρύ το μαστίγιο της περιβαλλοντικής πολιτικής, των Πρασίνων και της ιδέας του τέλους των Μηχανών Εσωτερικής Καύσης. Πάει μακριά η κουβέντα αλλά δε θα σας κουράσω με λεπτομέρειες.
Πάντως, το θέμα δεν είναι απλώς μεγάλο. Είναι τεράστιο. Κι αυτό γιατί η πίεση που ασκείται στους κατασκευαστές από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι συχνά ασφυκτική. Θα πρέπει δηλαδή μία τεράστια αλυσίδα Έρευνας & Εξέλιξης, προμηθευτών εξαρτημάτων, εμπορικών πλάνων και μίας γιγαντιαίας γνωσιακής βάσης, όλα συνεχώς να αναπροσαρμόζονται. Ή να τροποποιούνται. Ή, ακόμα πιο ζόρικα, να ακυρώνονται.
Κάπως έτσι διαβάσατε αυτές τις μέρες στο Protagon για την αλλαγή σχεδίων της Mitsubishi στην ευρωπαϊκή αγορά.
Κάπως έτσι, επίσης, κολοσσοί, όπως η Ford, αποφασίζουν να «κόψουν» αυτοκίνητα που όλοι όσοι αγαπάμε την οδήγηση περιμέναμε.
Για παράδειγμα, δεν πρόκειται να υπάρξει νέο Focus RS. Έστω κι αν είχαν δαπανηθεί εκατομμύρια ευρώ για την εξέλιξή του. Game over.
Υψηλές πωλήσεις. Ευλογία ή κατάρα;
Το μείζον πρόβλημα είναι οι εκπομπές καυσαερίων. Κατά το κοινώς λεγόμενον, «αν βγαίνουν οι ρύποι» στο κομπιουτεράκι. Η σούμα είναι δύσκολη και οικονομικά αμείλικτη.
«Μα», θα αναρωτηθείτε εύλογα, «αν αυτά τα μοντέλα πουλήσουν αρκετά, πάλι κερδισμένοι δεν θα ‘ναι οι κατασκευαστές;»
Η απάντηση είναι όχι. Δεν θα είναι κερδισμένοι. Γιατί αφ ης στιγμής κάποια μοντέλα διαταράσσουν την κρίσιμη προσθαφαίρεση, τα πρόστιμα είναι βαριά. Πόσο;
Για την ακρίβεια, ήδη απ΄το 2019, οι κατασκευαστές οφείλουν να πληρώνουν πρόστιμο ύψους €95 για κάθε αυτοκίνητο που πουλάνε. Ναι, σωστά διαβάσατε. Για ΚΑΘΕ αυτοκίνητο που πουλάνε. Πολλαπλασιάστε το επί χιλιάδες πωλήσεις και μπορεί να γίνει αντιληπτό το πώς καταλήγουν οι πωλήσεις να είναι κατάρα παρά ευλογία
Το πώς η κάθε εταιρεία καλείται να διαχειριστεί το μείζον θέμα -διοξείδια, πρόστιμα, πωλήσεις και συμπαρομαρτούντα (σ.σ. παραδόξως το «συμπαρομαρτούντα» έχει μυστυριωδώς την ικανότητα να προσδίδει κύρος σ΄αυτό που γράφεις), είναι θέμα ενός bigger than life στρατηγικού σχεδιασμού.
Έχεις ηλεκτρικά αυτοκίνητα στη γκάμα σου; Τότε, ναι, έχεις τους οικονομικούς οιωνούς με το μέρος σου.
Η Toyota, για παράδειγμα, που είχε επενδύσει εδώ και χρόνια στο υβριδικό (αλλά άκρως οδηγικά βαρετό) Prius είχε δει από νωρίς το έργο.
Ο δε δαιμόνιος Elon Musk με την Tesla κατάφερε να βάλει μία εταιρεία με μηδενικό ιστορικό βιογραφικό στην αυτοκίνηση στις κορυφές των προτιμήσεων.
Και οι παραδοσιακοί, μεγάλοι κατασκευαστές εξελίσσουν ραγδαία τα ΕV (Electric Vehicles), τα υβριδικά και ό,τι άλλο μπορούν για να συνεχίσουν να κερδίζουν. Με όσο το δυνατόν μικρότερα πρόστιμα. Και αυτό είναι το τελικό ζητούμενο.
* Δείτε την αρχική δημοσίευση στο Protagon
Photo: carmagazine.co.uk
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.