Αυτοκίνητα που συμπαθήσαμε: Audi S4 vs BMW 335i

Κόψτε μου τη φλέβα και θα ματώσω BMW. Παραφράζοντας την ατάκα του Gordon Murray (ο οποίος την είπε κάποτε για τη Lotus), μια δυνατή coupé ήταν η BMW που ονειρευόμασταν από τα χρόνια της εφηβικής φαγούρας. Όμως ξαφνικά, μόλις είχε έρθει μια τετράπορτη, supercharged τετρακούνα που με έκανε να αναρωτιέμαι: Αudi S4 ή BMW 335i; 

Από τα χρόνια της χούντας είχε να περάσει τουρμπίνα το κατώφλι των βαυαρών αλλά «έγραψαν» οι άνθρωποι. Τον Οκτώβριο του ’06 ήταν όταν για πρώτη φορά γνωριστήκαμε, για λογαριασμό του ελληνικού Top Gear, με τη BMW 335i, το αυτοκίνητο που, παρά τους όρκους πίστης της BMW στους «ατμοσφαιρικούς» κινητήρες, εισήγαγε την τουρμπίνα.

Γράφαμε τότε για μια  «κάψουλα ωριμότητας, το αυτοκίνητο που αποκαθιστά τις σχέσεις με την ιστορία της κλασικής 2002 -θυμάσαι;- και αξίζει και το τελευταίο του ευρώ», ενώ συστήναμε να «μην μπερδευτείτε στο λαβύρινθο του Active Steering και τον αχανή εξοπλισμό. Δύο, τρία έξτρα και ζήστε με την κυρία».  

H 335i ήταν το πιο σωστά στοχευμένο μοντέλο στη γκάμα της 3άρας. Ειδικά σε coupé. Σε σεντάν μάλλον ήταν too much να την πάρεις σε 335i. 

Η λέξη που έπρεπε να θυμάσαι λεγόταν «ροπή». Το νέο μοτέρ αντικαθιστούσε  το αγαπημένο μας bi-turbo και το είχαμε δει για πρώτη φορά στην 5GT – ναι, αυτή που μοιάζει σαν να στριμώχτηκε στην καισαρική.

Σε επίπεδο αίσθησης η μοτερική εξέλιξη της 335i ήταν πιο smooth από το προηγούμενο (που είχε καταργηθει από τη γκάμα για λόγους μείωσης καυσαερίων και μικρότερης κατανάλωση), αλλά, από την άλλη, δεν ήταν τόσο εκρηκτική και ο ήχος από την εξαγωγή ήταν πιο φιλτραρισμένος. Ξενέρωσα λίγο, αλλά η μέση κατανάλωση στο 12,6 λίτρα/100 χλμ., μια τιμή που ήταν απόλυτα ανεκτή για τις επιδόσεις

Στην άλλη πλευρά της γερμανικής αντιπαράθεσης, ήταν η τετρακίνητη εκδοχή του A4 με ένα διαφορετικό μοτέρ για την Audi. Ήταν η πρώτη φορά που σε ένα Audi έμπαινε μηχανικός υπερσυμπιεστής

Δεν είχε την αγριάδα του παλιού, αγαπημένου σου RS4 αλλά έβγαζε σχεδόν 30 ίππους περισσότερους και 4,1 επιπλέον kgm ροπής -παρότι λίγο πιο ψηλά (από τις 2.900 σ.α.λ.)- σε σχέση με τη BMW.

Στο Audi ήταν επίσης αισθητά πιο καταιγιστικός ο τρόπος που σκαρφάλωνε το μοτέρ στο στροφόμετρο.

Ναι, όμως άλλη χάρη είχε πίσω κίνηση. Και μπορεί η τότε γενιά, η Ε92, να μην έριχνε γκόμενα από χιλιόμετρο όπως η Ε46, αλλά είχε class και διασκέδαση από στον πίσω άξονα. Κάπως έτσι, στο μυαλό μου η BMW ήταν πιο «σπορ» αυτοκίνητο από ένα αντίστοιχο Audi. Σε εισαγωγικά η λέξη σπορ…

Σύμφωνοι, λοιπόν. Η BMW ήταν πιο fun για κάποιον που έχει συνδέσει τη ζωή του με την πίσω κίνηση. Αυτό είναι ευνόητο. Όμως, αυτό το S4 δεν είχε καμία σχέση με τα Audi που ήξερες κάποτε, που ένιωθες τη μουσούδα μπροστά και το βαρετά αδρανές πίσω μέρος.

Άλλωστε για αυτό στην Ευρώπη τα περιοδικά αυτοκινήτου έκραζαν το handling των Audi – με τόση πρόσφυση στην άσφαλτο του εξωτερικού, πώς να «γυρίσει» λίγο πίσω και να διασκεδάσεις; Στην Ελλάδα όμως ακόμα και ένα πιο ουδέτερο πλαίσιο ζωντανεύει.

 To Audi S4 του συγκριτικού δεν είχε το βαρύ V8 του προηγούμενου S4, αλλά δύο κυλίνδρους λιγότερο, δεν έβγαζε ήχο τύπου Corvette (αν και οι βελόνες των οργάνων τερμάτιζαν όταν το έβαζες μπροστά όπως στην αμερικανιά) και αν το προκαλούσες δεν έλεγε όχι. Και όχι κατ’ ανάγκην με τη φόρα όπως μπορούσε και με ένα S3 αλλά με το γκάζι. Το διαφορικό που λέγεται Sport Differential ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά σ΄ αυτό το S4

To Audi S4 δεν έκανε, ωστόσο, παντιλίκια. Αλλά, αν γλιστρούσε, έβγαζες το ESP, το τοποθετούσες και πατούσες αποφασιστικά το γκάζι, είχε ένα μαγικό τρόπο να σου δίνει μία ικανοποιητική γωνία υπερστροφής και ταυτόχρονα να ξεκολλάει από την καμπή με ένα τρόπο καλού αγωνιστικού.

Ο τρόπος, ωστόσο, με τον οποίο λειτουργούσε το διαφορικό δεν ήταν πάντα εύκολα προβλέψιμος στο όριο και συχνά βοηθούσε αν έστριβες λίγο παραπάνω το τιμόνι προς το εσωτερικό της στροφής, πατώντας βαθιά το γκάζι για να το βοηθάς να «γυρνά» πιο εύκολα. «Κολλούσες» με το S4, που θύμιζε supercar σε οικογενειακό αμπαλάζ.

Με τη 335i απολαμβάνες το fun σε πιο λογικές, ωστόσο, ταχύτητες. Όσο για την πάλη μεταξύ «παλιού» vs «καινούργιου» είναι φυσιολογικό 3 χρόνια εξέλιξης που χώριζαν τις δύο κατασκευές να φαίνονταν κάπου. 

Πού φαίνονταν, δηλαδή; Να, στη λεγόμενη παραμετροποίηση – που ήταν ακόμα νέος όρος στα specs ενός αυτοκινήτου.

Αν παράγγελνες το Audi με το σύστημα Audi Drive Select Individual, πρακτικά είχες ένα κάρο επιλογές για απόκριση γκαζιού, κιβωτίου, διαφορικού, αίσθησης τιμονιού και απόσβεσης ανάρτησης.

Καλώς ή κακώς, στα premium σεντάν ή coupé η παραμετροποίηση μέσω των ηλεκτρονικών φαινόταν πως αποτελούσε μια τάση που θα κυριαρχούσε στην αυτοκίνηση και η Audi είχε δει το έργο από νωρίς. Σου άφηνε το χώρο να προσαρμόσεις το αυτοκίνητο στο δρόμο ή στο στιλ που θέλεις να οδηγήσεις. Η BMW, απ’ την άλλη, ήταν πιο μονοσήμαντη, αλλά και πιο ριλαξαρισμένη αν δεν ήθελες να κυνηγιέσαι πρωί βράδυ

Αν μπεις από το ένα αυτοκίνητο στο άλλο, θα νιώσεις αυτή την απολαυστική απόσβεση της BMW, που τα run flat ελαστικά την προδίδουν μόνο σε κάποια εγκάρσια με χαμηλές ταχύτητες.

Το S4 είναι πιο σφιχτό, ενώ γενικότερα η σχολή της Audi σού βγάζει αυτή τη μασίφ αίσθηση. Η BMW είναι επίσης εξαιρετικά ομοιογενής με μια αίσθηση αρχοντιάς στα επιμέρους χειριστήρια με εξαίρεση το τιμόνι που είναι παραπάνω από όσο χρειάζεται βαρύ στους επιτόπιους ελιγμούς και δεν έχει τη ζωντάνια που διαθέτει το dynamic steering της Audi στη σπορ ρύθμιση.

Σε συνέχεια της κουβέντας μας πάντως για το ποιο αυτοκίνητο σου κάνει πιο σπορ η απάντηση έρχεται από το Ingolstadt.

– Πες το μου αυτό, τώρα.

– Αμ’ έλα που θα σ’ το πω.

Πολεμικό εσωτερικό με κεκλιμένη κονσόλα, πιο χαζευτικό στο μάτι, αλλά και πιο επιθετική αύρα όταν έχεις κέφια. Στο τελευταίο βοηθούσε και το 7τάχυτο S-tronic με τα υπέροχα paddles από νίκελ.

Κλικάρουν εξαιρετικά, αλλάζουν τόσο smooth που δεν θα κατάφερνε ούτε το πιο απαλό αριστερό πόδι και το μόνο παράπονο είναι ότι θα ήθελα πιο ευδιάκριτη ένδειξη της σχέσης στο ταμπλό γιατί αν κάθεσαι χαμηλά δυσκολεύεσαι να δεις με τι ταχύτητα είσαι στο κιβώτιο. 

Ως γνωστόν, αυτόματο είχε και η BMW, όπως η συγκεκριμένη της φωτογράφισης. Είναι όμως πιο «τουριστικό». Για αυτό και τη 335i, κανονικά, την παίρνεις με χειροκίνητο. Τη M3 την παίρνεις με DCT. Και τις άλλες 3άρες πάρ’ τες όπως σε φωτίσει. Αυτόματες πάντως τις πουλάς πιο εύκολα. Θαρρώ όμως πως η 335i ήταν ο ελλείπων κρίκος ανάμεσα στον πολιτισμό των 3 series και στην αλητεία της Μ. Και είναι αλλιώς να «κατεβάζεις» αποσταθεροποιώντας. 

Επίσης, για την ιστορία, οδηγώντας το Audi S4 είχε συμβεί και κάτι το οποίο δεν μας είχε ξανατύχει. Σε μια βραδινή βόλτα με κάτι φίλους, νομίσαμε ότι βλέπαμε στιγμιότυπο από το Le Mans: μετά από μερικά δυνατά φρεναρίσματα, οι μπροστινοί δίσκοι είχαν γίνει πορτοκαλί από την τριβή

Η αίσθηση στο πεντάλ ήταν ακριβής και η απόσταση ακινητοποίησης ήταν μια χαρά, αλλά η αντοχή στην καταπόνηση δεν ήταν πάντα ιδανική. Ήθελε λίγο ψάξιμο το θέμα, γιατί παρόμοιο περιστατικό δεν μας είχε ξανατύχει με Audi.

Επίσης, σε έντονους ρυθμούς η κατανάλωση ανέβαινε αρκετά. Ο υπερσυμπιεστής έδινε εξαιρετική απόκριση, νεύρο και η Audi έλεγε πως σε σχέση με το προηγούμενο S4 κατανάλωνες κατά 27% λιγότερο καύσιμο αλλά η μέση τιμή  (μαζί με συνθήκες φωτογράφισης) είχε φτάσει τα 15,8 λίτρα/100 χλμ.

Να  σημειώσουμε ακόμη, πως παρότι σε φάση εκκίνησης το S4 ήταν χαρτογραφημένο να μην «ανεβάζει» πάνω από τις 3.800 σ.α.λ., ενώ η BMW δεν έχει κόφτη στροφών, το S4 έβαζε τη δύναμη κάτω και επιτάχυνε σε 5,1” στα 0-100.

 Η BMW σε άφηνε να πειραματιστείς περισσότερο με το στροφόμετρο αλλά έμενε πιο πίσω με 5,7” (η προηγούμενη bi-turbo έγραφε 5,5”), ενώ η τελική και στα δύο ήταν ηλεκτρονικά περιορισμένη στα 250. 

Το συμπέρασμα; Με τη BMW είχες περισσότερο fun αν ήξερες να το αξιοποιήσεις αλλά δύσκολα θα κρατιόσουν μπροστά από ένα Audi με αποφασισμένο οδηγό στο τιμόνι

Συνολικά καλύτερο αυτοκίνητο; Επί του προσωπικού, ήταν το S4. Εξπρές που συνδύαζε πολυτέλεια και τρομερή αποτελεσματικότητα.

Πήγαινες «αέρα», ενέπνεε περισσότερη εμπιστοσύνη, σου έκανε περισσότερο όπλο και ένιωθες πιο κοντά με την επόμενη μέρα των κιβωτίων όταν άλλαζες με το «σκαμπιλωτό» κιβώτιο – όρος που συνηθίζεται στην περιοχή της Λακωνίας για τα κιβώτια με paddles…

Η τετράπορτη, supercharged τετρακούνα μόλις είχε αλλάξει το προσωπικό μου status quo. 

Photo: Γιώργος Κούτος  / Top Gear