Δοκιμή: Οδηγώντας το MX-5 2.0 το γλυκό

Η δοκιμή του Mazda MX-5 2.0 στην έκδοση Homura Dras. Πιο αναλυτικά, δύσκολα. Μέχρι και μεζούρες πήραμε για να μετρήσουμε απόσταση από το firewall. Πληροφορίες εντός

Το MX-5 2.0 ND Homura είναι η πιο καλή έκδοση του soft top, αυτή με τα τετραπίστονα της Brembο, τους σφυρήλατους τροχούς της BBS, τα Recaro και τα αμορτισέρ της Bilstein. Συνταγή πιο γλυκιά κι από γαλακτομπούρεκο

Αυτό που βλέπετε δεν είναι το ND3, που αναμένεται στην Ελλάδα. Είναι το ΝD2. Το δεύτερο face lift, δηλαδή

Σε σχέση με το δίλιτρο ND2 που επίσης οδήγησα πριν μερικούς μήνες, η διαφορά έγκειται στο συγκεκριμένο πακέτο που προαναφέρθηκε. 

Και, όπως ήταν αναμενόμενο, όντως κάνει διαφορά.

Το πρώτο είναι η απόσβεση η οποία, σε συνδυασμό με τους συγκεκριμένους τροχούς και τα Bridgestone S001, προσφέρει σαφώς περισσότερη ακρίβεια.

Επίσης, θα έλεγα λιγότερο body roll (σημείο που, με τις δικές μου προτιμήσεις, έπασχε και το «απλό» δίλιτρο) καθώς και μια ωραία, ισορροπημένη κύλιση που είναι σφιχτή και όχι λιγότερο ικανή για τις δυνατότητές του σασί. 

Καθώς έχω γράψει αρκετά πράγματα για τη συγκεκριμένη γενιά του αυτοκινήτου, θα το πάω περιεκτικά και βήμα-βήμα για να έχετε μία εικόνα της έκδοσης Homura. 

Η σχεδίαση του Mazda MX-5 ND παραμένει «φρέσκια» και επίκαιρη. Επιτέλους, ένα μαζεμένο σε διαστάσεις αυτοκίνητο, κόντρα σε γαργαντούες της αυτοκίνησης

Θέση οδήγησης

Τα καθίσματα της Recaro έχουν τρία πλεονεκτήματα.

Πρώτον, κατεβάζουν κάποια πολύ χρήσιμα εκατοστά τη θέση οδήγησης. Όχι ότι είναι υψηλή ούτως ή άλλως, αλλά γίνεται ακόμα καλύτερη και νιώθεις ακόμα περισσότερο ενσωματωμένος σε ένα ήδη μικρό κόκπιτ. 

Βέβαια, για να είμαι απόλυτα ακριβής, ίσως η διαφορά να έγκειται στο πώς υποχωρεί το αφρώδες. Το διευκρινίζω καθώς αναγνώστης μπήκε, ο αθεόφοβος, σε έκθεση της Mazda με το μέτρο στο χέρι. Βρήκε πως το «απλό» κάθισμα είναι πιο χαμηλό.

Δεύτερον, προσφέρουν αισθητά καλύτερη πλευρική στήριξη, χωρίς ταυτόχρονα να γίνονται κουραστικά. 

Και, τρίτον (ειδικά για τον/ τη συνοδηγό, σε περίπτωση που είναι υψηλόσωμος/η), προσφέρουν ένα μικρό «αέρα» από το ταμπλό το οποίο συχνά περιορίζει τον ήδη περιορισμένο ζωτικό χώρο για τα πόδια. 

Προσθέστε το ότι ο συνεπιβάτης σας βρίσκεται σε μια άβολη θέση των ποδιών λόγω της προεξοχής του τούνελ στην πλευρά του, και έχετε μια εικόνα για την ελαφρά μεν, αισθητή δε, χωροταξική βελτίωση. 

Κατά τα άλλα, ισχύουν τα γνωστά: ωραία, σχεδόν κάθετα τοποθετημένο τιμόνι, άψογη διάταξη πεντάλ που ευνοεί το «μύτη-τακούνι» και χειριστήρια στις άκρες των δακτύλων σου. Το φοράς και φεύγεις – αν όμως δεν είσαι πολύ ψηλός, πάνω από τα 1.90εκ.

Κινητήρας (που είναι και το ζητούμενο)

Όπως έχω ξαναγράψει, το δίλιτρο έχει σαφές προβάδισμα από το 1.5 στο ND2 με τους 184 ίππους. Όχι με τους 165 του δίλιτρου ND1.

Στο ND1, στην 1η γενιά, οι μεταξύ τους διαφορές δεν είναι μεγάλες και καλύπτονται εύκολα στην πράξη με το υψηλότερο στροφάρισμα του 1.5 καθώς και με το κατά τι χαμηλότερο βάρος του

Όμως, στο ND2 η δίλιτρη μονάδα απέκτησε το νεύρο, την επιπλέον δύναμη και ακόμα 1000 στροφές περιστροφής στο όριό της που, σε συνδυασμό με ενισχυμένα σωθικά, την καθιστούν ένα εξαιρετικό μοτέρ – τουλάχιστον πάντα μιλώντας για «ατμόσφαιρα». 

Έχει τη δύναμη που χρειαζόταν, πάει πραγματικά γρήγορα, ειδικά πάνω από τις 4000 rpm, χωρίς να κοπιάσει πουθενά και απολαμβάνεις να αλλάζεις σχέσεις στον κόφτη. 

Αν είναι να πάρετε δίιτρο MX-5 ND, πηγαίνετε κατευθείαν στο ND2

Ενδεικτικό της νέας πνοής που χαρίζει στο αυτοκίνητο είναι ότι μέσα σε λίγες ώρες και, προφανώς, χωρίς να το χρησιμοποιώ συνεχώς, την πρώτη μέρα ήδη είχε φύγει ένα φουλ γεμάτο ρεζερβουάρ. 

Το παντιλίκι προκύπτει πιο εύκολα. Μπορείς, επίσης, να ρολάρεις με μια 4η εύκολα και, αν το εξαντλήσεις, έχεις την αίσθηση ενός πολύ ισορροπημένου, αρκετά δυνατού και αποτελεσματικού στο δρόμο αυτοκινήτου. Τέλος, η κατανάλωση με πολύ πιεσμένη χρήση έφτασε τα 11 lt ενώ με ήπια χρήση κατεβαίνει ξανά στα 8 lt/100 χλμ. Αν πας τελείως αδιάφορα, μπορείς να δεις και κάτω από 6

Κιβώτιο

Με δυο κουβέντες, ένα από τα καλύτερα χειροκίνητα που μπορεί κανείς να αγοράσει αυτή τη στιγμή στον πλανήτη.

Δεν έχω οδηγήσει ακόμα το νέο Type R (FL5), οπότε ίσως προς το παρόν να είναι και το καλύτερο.

Δε θέλω να ακουστώ υπερβολικός, αλλά ίσως να ‘ναι κατά τι πιο κλικαριστό και από αντίστοιχης χειροκίνητης Porsche σε μηχανολογικό feeling και σφιχτό gate. 

• Δοκιμή: Mazda MX-5 1.5 132 PS 100 Years Edition

Φρένα

Έχουν αισθητή διαφορά με τα τετραπίστονα.

Η διαδρομή στο πεντάλ είναι πιο σφιχτή και δεν υπάρχει καθόλου αδράνεια στο αρχικό πάτημα.

Το καλιμπράρισμα του ABS είναι άψογο και μπορείς να φρενάρεις ακριβώς στο όριο της «σκανδάλης» ενεργοποίησής του, ενώ ακόμα και σε βαριά χρήση αποδείχτηκαν πολύ αποτελεσματικά.

Στην πίεση

Εδώ, ως γνωστόν, έχουμε να κάνουμε με ένα αυτοκίνητο που προσφέρει μερικά πολύ βασικά θετικά στοιχεία από οδηγοκεντρική άποψη.

Το πρώτο είναι τα διπλά ψαλίδια της εμπρός ανάρτησης. Προσφέρουν μεγαλύτερη ακρίβεια και μεγάλα περιθώρια επεμβάσεων. 

Το δεύτερο είναι ένα σχετικά κοντό μεταξόνιο που το καθιστούν ευέλικτο και άμεσο. Ίσως όμως και λίγο πιο απότομο, στο σπάσιμο της πρόσφυσης.

Το τρίτο είναι ένα πολύ περιορισμένο βάρος, λίγο πάνω από τα 1000 κιλά. Και, τέταρτο, είναι ένα τέλειο ζύγισμα βάρους με 50:50 κατανομή ανάμεσα στους δύο άξονες. 

Ε, λοιπόν, ο συνδυασμός όλων των παραπάνω προσφέρει μία πολύ ανάλαφρη, με ελάχιστη αδράνεια και πολύ συμμετοχική εμπειρία. 

Είναι κατόρθωμα για τη Mazda το ότι κατάφερε να κάνει το MX-5, 30 χρόνια αφότου πρωτοπαρουσιάστηκε, εξίσου μαζεμένο σε διαστάσεις και εξίσου ελαφρύ. Δεν συναντάς εύκολα με σύγχρονο εξοπλισμό ασφαλείας και εξοπλισμό του 2024 κάτι τέτοιο. Το αποτέλεσμα είναι ότι μπορείς να κουβαλήσεις πολύ υψηλές ταχύτητες πάνω στην καμπή και, ταυτόχρονα, έχεις μηχανολογική σύνδεση με τα δρώμενα

• Γεια σου, μωρό μου. Αποχαιρετώντας το MX-5 NC 1.8 Mk3

Το καλύτερο ND;

Συγκρίνοντάς το με σχεδόν ό,τι άλλο κυκλοφορεί στην κατηγορία, το MX-5 2.0 είναι εξαιρετικά άμεσο και εύκολο στην τοποθέτησή του.

Η επιπλέον ροπή που προσφέρει το αναβαθμισμένο δίλιτρο μοτέρ του ND2 κάνει τη ζωή πιο εύκολη στο να αξιοποιείται το μπλοκέ διαφορικό και νομίζω πως τούτη είναι η καλύτερη στιγμή αυτής της γενιάς. 

Ίσως και το καλύτερο MX-5 από καταβολής του – και μιλάμε πάντα για τη συγκεκριμένη έκδοση, όχι απλώς το δίλιτρο.

Το επιπλέον βάρος μπροστά σε σχέση με το 1.5

Τι να κάνω; Βγήκα με τις μεζούρες.

Ο λόγος; Κάποιοι ρωτούν αναφορικά με αυτό που γράφτηκε χθες στη σχετική δοκιμή του δίλιτρου MX-5, ότι δηλαδή το 1.5 είναι ελαφρώς καλύτερο στην αρχική φάση της στροφής καθώς υπάρχει η αίσθηση του ακόμα ελαφρότερου «μπροστινού».

Στο συγκεκριμένο νιώθεις κατά τι το επιπλέον βάρος του δίλιτρου μοτέρ (πάντα μιλώντας συγκριτικά με το 1.5) και στην αρχική φάση της καμπής γίνεται αντιληπτό. 

Λοιπόν, μετρημένα και τα δύο: η απόσταση από την τσιμούχα του firewall μέχρι την άκρη του κινητήρα, το δίλιτρο έχει σχεδόν 6 εκ. μεγαλύτερο σε μήκος μοτέρ

Πολλαπλασιάστε το με το ύψος του κινητήρα (ας πούμε, περίπου μισό μέτρο) και όντως υπάρχει λίγο μεγαλύτερη μεταλλική μάζα μπροστά στο 1.5

Με μία αναγκαία διευκρίνιση

Η σχετική διαφορά δεν είναι τόσο αντιληπτή συγκρίνοντας ένα στοκ 1.5 με το δίλιτρο καθώς οι αναρτήσεις του πρώτου είναι μαλακές και επιτρέπουν σχετικές κλίσεις.

Η διαφορά γίνεται αντιληπτή συγκρίνοντας κάποιο στο οποίο έχει προστεθεί μια καλή, αναβαθμισμένη, aftermarket ανάρτηση ώστε να αντισταθμίζεται η ύπαρξη των Bilstein του δίλιτρου.

Σε αυτή την περίπτωση, όντως υπάρχει ένα προβάδισμα του 1.5 λόγω μικρότερης αδράνειας στον μπροστινό άξονα.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, μιλάμε για πολύ μικρές διαφορές καθώς και στις δύο περιπτώσεις η αρχιτεκτονική του ΜΧ-5 ως FMR (front mid-engine, rear-wheel-drive) τοποθετεί τον κινητήρα πίσω από τη νοητή γραμμή του μπροστινού «άξονα». Βαθιά μέσα στο firewall

• MX-5 ND vs MX-5 NC. Οδηγούμε τις διαφορές του θρύλου

Συμπέρασμα

Με το συγκεκριμένο μοτέρ και στη συγκεκριμένη έκδοση με το πακέτο που προαναφέρθηκε, το MX-5 2.0 είναι στην καλύτερη δυνατή εκδοχή του και σαφώς την πιο ενδιαφέρουσα. 

Δεν είναι απλώς ένα momentum car με το οποίο παίρνεις φόρα και κρατάς τα χιλιόμετρα σου πάνω στην καμπή αλλά ένα συνολικά πιο δυνατό, εύκολα προσβάσιμο σε υψηλές ταχύτητες και γνήσιο σπορ αυτοκίνητο.

Ιδανικά; Κατά την ταπεινή μου άποψη, θέλει δύο-τρία πραγματάκια επιπλέον στο θέμα «σασί παύλα ανάρτηση» για να αντισταθμίσει το επιπλέον βάρος του κινητήρα. Μόνο αυτό

Είναι ξεκάθαρο ως προσανατολισμό, δεν έχει τίποτα περιττό, έχει αυτό που συνηθίζω να λέω ως πολυπόθητο «γρέζι» και, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, δε χρειάζεται να πηγαίνεις με εξωφρενικές ταχύτητες για να γευθείς την αίσθηση της οδήγησης και της σύνδεσής σου με το μηχάνημα. 

Όχι, δεν φιλτράρει τα πάντα

Nαι, μπορεί να γίνει κουραστικό στο ταξίδι. Υπάρχει θόρυβος κύλισης.

Όμως το πλεονέκτημα του Mazda MX-5, ανεξαρτήτως έκδοσης, έχει να κάνει με το ότι δεν είναι απαραίτητο να πηγαίνεις με διακοσάρες για να αισθανθείς ζωντανός, όπως συμβαίνει συχνά σήμερα με τον πληθωρισμό της ιπποδύναμης. Αλλά και των κιλών. 

Όπως είχε πει και ο Μεγάλος Τσάπμαν, Light is right. 

Info: mazda.gr / Photo: 4Drivers

• Υποχόνδριο Top 10. Τα μυστικά του Mazda MX-5 ND