Δοκιμή: Οδηγώντας το συναισθηματικό Peugeot 308 1.2 των 130 PS

Post date:

Author:

Category:

To Peugeot 308 είναι ένα διαφορετικό αυτοκίνητο σε μία κατηγορία που επιβάλλει τη λογική των προϋπολογισμών. Απευθύνεται σε πολύ κόσμο αλλά δεν είναι μαζικό. Αυτές είναι οι εντυπώσεις οδηγώντας τη βενζινοκίνητη έκδοση με το 8άρι αυτόματο

Δοκιμή: Οδηγώντας το συναισθηματικό Peugeot 308 1.2 130 PS

Αυτή είναι η πιο σοβαρή προσπάθεια της Peugeot να κατοχυρωθεί στα λεγόμενα premium μικρομεσαία. Ξεκάθαρα. Και φαίνεται

Τι λέει το 4DΣύγχρονο γαλλικό πακέτο που τα βάζει με το γερμανικό κατεστημένο. Δείχνει ευφάνταστο και πρωτότυπο σχεδιαστικά. Σφαιρικά ενδιαφέρον
Μας αρέσειΑπόδοση κινητήρα, κιβώτιο, προοδευτικός και εύκολος έλεγχος. Το κόκπιτ είναι εξαιρετικό σχεδιαστικά με μία εξαίρεση...
Όχι και τόσο... Την περίεργα τοποθετημένη κολώνα του τιμονιού. Μη γραμμική λειτουργία της ανάρτησης στο όριο
Τιμή€29.800 (€26.500 με χειροκίνητο 6άρι)

Έπεσε πολλή φαντασία στα σχεδιαστήρια, μαστίγιο στην ποιότητα συναρμολόγησης και γενναιοοδωρία από την εξουσία (αυτούς που αποφασίζουν εντός του γκρουπ της PSA) για να βγει ένα προϊόν που, επιτέλους, «κάθεται» επάξια απέναντι σε ένα Golf που επί δεκαετίες είναι το case study της κατηγορίας στα μάτια των marketeers

Δε συνηθίζω να γράφω πολλά για την περιγραφή του αισθητικού.

Ως γνωστόν, είναι υποκειμενικό και όσοι έχουν ματάκια βλέπουν. Δε χρειάζονται περιγραφή σ’ αυτό που αποτυπώνει ο αμφιβληστροειδής τους.

Μπορώ να γράψω, όμως, ότι σε επίπεδο σχεδίασης το ταμπλό είναι από τα πιο εντυπωσιακά στην κατηγορία. Μπορεί και το πιο.

Δοκιμή: Οδηγώντας το συναισθηματικό Peugeot 308 1.2 130 PS

Ωραίες γωνίες, τρισδιάστατα φορμάτ, μια φάσα με γκρι επένδυση τύπου τζιν, οθόνη που ενσωματώνεται ωραία και δεν εξέχει σαν γκουμούτσα, συντομεύσεις για κάποιες λειτουργίες, μια σωστή μείξη μεταξύ ψηφιακού περιβάλλοντος και φυσικών μπουτόν, ωραίοι αεραγωγοί κατά πλάτος του ταμπλό και, γενικώς, πραγματικά ένα ωραίο κόκπιτ. Ποιο είναι το θέμα του; Μα, φυσικά, όπως γράφω χρόνια τώρα, η γεωμετρία της κολώνας του τιμονιού. Αλλά ας τα πάρουμε ένα-ένα και συνοπτικά



Θέση οδήγησης

Ως κάθισμα είναι άψογο.

Φαρδύ, με χαμηλή έδρα, σωστή πλευρική στήριξη αλλά και ένα συνδυασμό ανθεκτικού υφάσματος με όμορφες δερμάτινες φάσες.

Ξεκούραστο και στιβαρό ταυτοχρόνως.

Τη σωστή απόσταση από ποδοστήρια διαταράσσει αυτή η περίεργη (τουλάχιστον) διάταξη του τιμονιού σε σχέση με τον πίνακα οργάνων

Δύσκολα έως αδύνατον να βρεις την τέλεια θέση που θα σου επιτρέπει να ρυθμίσεις τηλεσκοπικά την κολώνα ώστε και να βλέπεις τις ενδείξεις και, ταυτόχρονα, να νιώθεις ότι δεν βάζεις το τιμόνι σχεδόν στα μπούτια σου.

Μαζί και ένα επίπεδο τιμόνι και όχι απλώς flat bottomed.

Απορώ πώς κατάφεραν μια τόσο τέλεια διαμόρφωση ταμπλό και τόσο ενδελεχές ντιζάιν σε αυτοκίνητο της κατηγορίας να την αναγκάσουν να συμβιβαστεί με μια τόσο περιοριστική διάταξη στο πιο βασικό χειριστήριο ενός αυτοκινήτου, το τιμόνι.

Ο κινητήρας

Πρόκειται για το γνωστό 1.2 βενζίνη, με τους 130 ίππους.

Το μοτέρ είναι γνωστό από το στόλο της PSA και, μετά από μια εβδομάδα ζώντας μαζί του, οι εντυπώσεις είναι πολύ θετικές.

Το τρικύλινδρο μοτέρ είναι ροπάτο από χαμηλά. Συγκεκριμένα, από τις 1.750 σ.α.λ. έχεις 230 Nm στη διάθεσή σου και συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται αν βρίσκεσαι στη diesel παραλλαγή του 308

Δοκιμή: Οδηγώντας το συναισθηματικό Peugeot 308 1.2 130 PS

Πολιτισμένος, σβέλτος και αρκετά οικονομικός (η μέση κατανάλωση που είδα ήταν τα 8,1 λτ/100 χλμ). Μόνο στις πολύ υψηλές στροφές περιστροφής ακούς, κάπου στο βάθος, το τρικύλινδρο «θρώισμα» αλλά κι αυτό πολύ διακριτικά.

Το κιβώτιο και οι χαρτογραφίσεις

Το αυτοκίνητο της δοκιμής, σε αυτό το ”Blue Vertigo” που βλέπετε, ήταν εξοπλισμένο με το ΕΑΤ8, το αυτόματο κιβώτιο 8 σχέσεων.

Παρέα με το λιλιπούτειο επιλογέα στη βάση της κονσόλας. Ο τελευταίος θέλει μια μικρή εξοικείωση, ειδικά στα μικρά μπροστά-πίσω όταν, για παράδειγμα, παρκάρεις, αλλά συνηθίζεται.

Η κλιμάκωση είναι πυκνή, δε μένεις ποτέ ξεκρέμαστος ενώ η όλη λειτουργία είναι κρεμώδης και πολιτισμένη

Ίσως περισσότερο κι απ’ όσο θα ‘θελα, ειδικά στο πρόγραμμα Sport.

Εκεί, δηλαδή, που θα περίμενα ένα αισθητό «σκαλοπάτι» αιχμηρότητας.

Ναι, σύμφωνοι, σε σχέση με το Eco δείχνει σαφώς πιο επιθετικό, όχι όμως στο βαθμό που να αισθάνεσαι ότι όλο το αυτοκίνητο (σε γκάζι, τιμόνι, κιβώτιο) αποκτά έναν αισθητά διαφορετικό χαρακτήρα.


Αεροδρόμιο Ελληνικό

Το λεγόμενο ”NVH”

Ο μεγαλύτερος, μπορεί και ο τρισμέγιστος, παράγοντας που οι αυτοκινητοβιομηχανίες ρίχνουν μεγάλο μέρος του budget είναι αυτός. Tο Noise, Vibe & Harshness.

Κάθε ένα από τα τρία συνιστά διαφορετικό πεδίο, αλλά δεν είναι του παρόντος. Στο θέμα μας, το Peugeot 308 απλώς διαπρέπει.

Τόσο άψογα μιξάρει την ποιότητα κύλισης, με την ακουστική μόνωση και την έλλειψη της όποιας τραχύητας που χτυπάει πρωτάθλημα.

Δε σε κουράζει ποτέ, δε φτάνουν ενοχλητικές «φωνές» στην καμπίνα, ξεχάστε κάτι περίεργα άναρχα ηχητικά με τριγμούς και εντόσθια από Peugeot του παρελθόντος.

Βρίσκεσαι σε ένα κόκπιτ που γουστάρεις να είσαι μέσα (είπαμε, εξαίρεση το τιμόνι), που σου βγαίνει να γράψεις χιλιόμετρα, που διαχειρίζεται απροβλημάτιστα ακόμα και τα μεγάλα εγκάρσια, που σου ευνοεί την ευκολία χρήσης. Χωρίς όμως επουδενί να σου αφήνει μία απλοϊκή ή συνηθισμένη αίσθηση. Ιμαλάια στο NVH. Κορυφή

Δοκιμή: Οδηγώντας το συναισθηματικό Peugeot 308 1.2 130 PS

Στρίβοντας

Φαρδύ (+44 χιλ. από την προηγούμενη γενιά), με μεγάλο μεταξόνιο στα 2.675 χιλ (+55 από τη 2η γενιά), με σταθερό πάτημα και μεγάλα περιθώρια πρόσφυσης.

Πρόκειται για ένα στιβαρό πλαίσιο που δείχνει ξεκάθαρα πως «σηκώνει» σαφώς περισσότερη ισχύ.

Η αρχική φάση στην καμπή γίνεται άμεσα, με μία ζωντανή, ακαριαία σχεδόν αλλαγή κατεύθυνσης. Θυμίζει κάτι (ως αμεσότητα πάντα, όχι ως αίσθηση) κάτι από Alfa Romeo. Βοηθάει σ’ αυτό και το ιδιαίτερα μικρής διαμέτρου, σχεδόν καρτίστικης, τιμόνι. Οι κλίσεις είναι λογικές και απόλυτα προοδευτικές. Το Peugeot 308 είναι τόσο φιλικό και εύκολο που, ακόμα και ο νέος οδηγός, θα βρει τον τρόπο του να στρίψει προοδευτικά και με ταχύτητα

Σε πιο επιθετικούς ρυθμούς

Η πίσω ανάρτηση δείχνει σα να μεταφράζει σε ριπλέι ό,τι συμβαίνει.

Συμπιέζεται, προειδοποιεί, βοηθάει στον έλεγχο.

Όχι με την αντίστοιχη αμεσότητα του μπροστινού, αφού νιώθεις ότι λειτουργεί σε δύο συχνότητες: μία γραμμική σε γρήγορους ρυθμούς και μία άλλη, πιο νωχελική και λιγότερο ακριβή σε πολύ γρήγορους.

Τα ηλεκτρονικά είναι εδώ σε διακριτικό ρόλο, ακόμα και αν πιέσεις υπέρμετρα. Ωστόσο, αν το κρίνεις αυστηρά, δεν εμπνέει την απόλυτη, «μία προς μία», γραμμικότητα, δείχνοντας πως, ενώ παραμένει σε σωστή τροχιά, κάθεται κάπως άβολα σε φάση συμπίεσης. Ταυτόχρονα η ηλεκτρική κρεμαγιέρα δείχνει σα να ψάχνει να βρει το ιδανικό ποσοστό υποβοήθησης, κάτι που σου κλέβει μέρος του ενθουσιασμού σου. Σε κάθε άλλη περίπτωση, το 308 είναι εξαιρετικά στρωτό και πανεύκολο στο χειρισμό του



Η γκατζετολογία

Δε θα γράψω πολλά γιατί τη βαριέμαι τη συγκεκριμένη ενότητα.

Συνοπτικά λοιπόν, έχει το ένα από τα πιο ενοχλητικά συστήματα διατήρησης λωρίδας. Θα μπορούσε να έχει μόνο ηχητική προειδοποίηση. Θα μπορούσε να σου μεταφέρει ένα ελαφρύ κραδασμό στη στεφάνη. Άντε και θα μπορούσε να σου ασκεί μια ελαφρά πίεση προς τη σωστή πλευρά της λωρίδας (πώς λέμε της ιστορίας…).

Μόνο που κάνει ό,τι πιο ενοχλητικό: σου επαναφέρει βίαια το τιμόνι. Όχι διακριτικά, βίαια.

Σε σημείο που αν οδηγείς, ας πούμε, χαλαρά με το ένα χέρι, μπορεί και να ξαφνιαστείς.

Μάθημα, λοιπόν: το απενεργοποιείς πάραυτα με το που μπαίνεις.

Κατά τα άλλα; Έχει τα πάντα.

Συστήματα υποβοήθησης, έναν αρκετά γρήγορο επεξεργαστή στην οθόνη, τις χρήσιμες συντομεύσεις με φυσικά μπουτόν, διακριτικό φωτισμό με οκτώ αποχρώσεις, επιλογές εμφάνισης στον πίνακα οργάνων. Δεν είναι το πιο εύκολο λειτουργικό αλλά μαθαίνεται σε βάση ιδιοκτησίας. Σε μια εβδομάδα που το είχα στη διάθεσή μου δε σπατάλησα περισσότερο χρόνο εμβάθυνσης σε μενού και υπομενού

Οι επιδόσεις

Για τρικύλινδρο, με μόλις 1.2 λίτρα; Νομίζω τα 9,7 δ/λ. για τα πρώτα 0-100 χλμ. και η τελική των 217 χλμ/ώ. είναι αξιοπρεπέστατες τιμές.

Συνδυάζονται, όπως είπαμε, από ροπή διαθέσιμη σε μεγάλο φάσμα του στροφόμετρου και πυκνή κλιμάκωση ώστε να έχεις πάντα σβέλτο γκάζι on demand.

Τέλος, τα paddles του κιβωτίου δίνουν αυτό το επιπλέον έξτρα, αν θες να κυνηγήσεις κάτι στη ροή σου

Συμπέρασμα

Πρόκειται για ένα συναισθηματικό αυτοκίνητο σε μια κατηγορία που επιβάλλει τη λογική των προϋπολογισμών. Απευθύνεται σε πολύ κόσμο αλλά δεν είναι μαζικό. 

Αφορά μια κατηγορία που γίνεται εμπορικός χαμός αλλά δεν αρκείται σε μια αυστηρή προσέγγιση. Και ενώ είναι μελετημένο με πολλή σκέψη, ειδικά στη σχεδίασή του, καταφέρνει να δημιουργεί μία συναισθηματική σύνδεση στη χρήση του. Σ’ αρέσει να το βλέπεις, χαίρεσαι να γράφεις χιλιόμετρα, είναι πρακτικό αλλά όχι διεκπεραιωτικό.

Μου άρεσε, το συμπάθησα, το συστήνω. Μαζί με την επιβεβαίωση πως τίποτα δεν είναι τέλειο σ’ αυτήν τη ζωή. Ξέρετε τι εννοώ…

Database
Κινητήρας1.2 lt, βενζινοκίνητος, τρικύλινδρος, άμεσος ψεκασμός, turbo
Ισχύς130 PS
Ροπή230 Nm
ΜετάδοσηΣτον εμπρόσθιο άξονα
ΚιβώτιοΑυτόματο 8 σχέσεων
Επιτάχυνση0-100 km/h σε 9,7''
Τελική ταχύτητα217 km/h
Μέση κατανάλωση8,1 lt/100 km
Βάρος1.333 kg
Τιμή€29.800 (€26.500 με χειροκίνητο 6 σχέσεων)

Ino: peugeot.gr / Photo: 4Drivers


Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.

Διαβάστε μας (και) στο Protagon

Διαβάστε μας (και) στο Autotypos

Ίσως να σ’ αρέσει