To πιο σπορτίφ σασί στην κλάση των SUV περνάει από τον υβριδικό διάδρομο. Πόσο αλλάζει;
Τι λέει το 4Drivers: Πληθωρικό σε εμφάνιση, τεχνολογία, οικολογική διάθεση. Πρέπει να κάνεις τα μαθηματικά για να δεις αν η χρήση σου συμψηφίζει το επιπλέον υβριδικό κόστος.
Oh yes: εξαιρετικό πλαίσιο, μασίφ αίσθηση, εν δυνάμει χαμηλή κατανάλωση, ολιστική ποιότητα. Κι όμως, είναι μόνο δίλιτρο (313 PS, 450 Nm, 0-100 σε 6.8”, 210 km/h)
Sorry, no: το επιπλέον βάρος του hybrid (2.305 kg στο σύνολο) ”κλέβει” κάτι από τη διαύγεια του σασί όπως και από την αντοχή των φρένων σε συνθήκες πιεστικής οδήγησης. Κόστος μεταχειρισμένου supercar
Απέναντι: Audi Q5 Hybrid quattro, Volvo XC90 T8
Bitch, better have my money: €89.332
Στο υπερβατικό, για τα ελληνικά δεδομένα, ποσό που μπορείς (;) να δώσεις για τη συγκεκρμένη Χ5 πρέπει να ξέρεις ακριβώς αν είναι αυτό που ζητάς.
Αναφέρομαι, προφανώς, σε ένα μη petrolhead κοινό. Για την ακρίβεια, αναφέρομαι στο κοινό που πληρεί συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Όπως:
Α. Να ζει σε πιο flat χωροταξικά χώρες, όχι γεμάτες ανηφόρες, στροφιλίκια και γενικώς ανέβα-κατέβα διαδρομές. Εκεί, δηλαδή, που θα μπορείςμ σε ένα σχετικά ρεαλιστικό βαθμόμ να αξιοποιήσεις τον ηλεκτροκίνητο χαρακτήρα της xDrive40e. Μια Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, κάτι επίπεδο.
Β. Να είναι υψηλόβαθμο στέλεχος εταιρείας που κόπτεται για χαμηλές καταναλώσεις, ασφαλιστικές εκπτώσεις λόγω χαμηλών ρύπων (μόλις 77g/CO2…), περιτυλιγμένες σε ένα τόσο premium πακέτο που πείθεις τον πελάτη σου εξ αποστάσεως ότι για να έχεις ένα τέτοιο εταιρικό αυτοκίνητο, η Α.Ε. από ”πίσω” έχει απόθεμα. Και με τα ”αποθέματα” δεν παίζουν.
Γ. Να σε ενδιαφέρει ένα ακόμα φτηνότερο πήγαινε-έλα στις διεκπεραιώσεις εντός πόλης με εύρος κάποια 40 χιλιόμετρα. Αυτή είναι η αμιγώς ηλεκτρική αυτονομία. Κάνει το school delivery πιο οικονομικό.
Δ. Να υποστηρίζεις ιδεολογικά και σε επίπεδο βάθους τσέπης τη λογική ενός hi-tech eco friendly (συγγνώμη για τα αρχαιοελληνικά) αυτοκινήτου. Αντί, ας πούμε, της αντίστοιχης diesel έκδοσης.
Δυστυχώς για μένα δεν ανήκω σε καμία από τις προαναφερόμενες κατηγορίες και έτσι παραλαμβάνοντας την xDrive40e (όχι, δεν είναι τετράλιτρη όπως υπονοεί, αλλά δίλιτρη) αποφάσισα να της φερθώ όπως ένας petrolhead με δωρεάν γεμάτο ρεζερβουάρ.
Παρένθεση: το τελευταίο είναι αναγκαία συνθήκη για να δεις σε ένα σχετικό βάθος χρόνου μερικών ημερών ένα αυτοκίνητο δοκιμής χωρίς το άγχος του ”λαμπακίου”.
Η BMW Hellas, παρά τους χαλεπούς καιρούς και το αυξημένο κόστος συντήρησης ενός ακριβού στόλου, συνεχίζει να παραδίδει σε εμάς τους δημοσιογράφους τα αυτοκίνητά της με γεμάτο το ρεζερβουάρ.
Δεν συμβαίνει με όλες τις εταιρείες και στα ”πηγαδάκια” του χώρου υπάρχει αρκετό άγχος για το πώς θα ”βγάλεις” τη δοκιμή με το φόβο μην πατήσεις πιο βαθιά το γκάζι.
Θεωρώ υποχρέωσή μου, λοιπόν, τόσο προς την BMW εν προκειμένω όσο και στις λοιπές εταιρείες με ανάλογη πολιτική να πω ένα ”ευχαριστούμε”. Κάνει τη δουλειά μας ευκολότερη και πιο ξεάγχωτη. Κλείνει η παρένθεση.
Πώς είναι, λοιπόν, στο δρόμο; Και πόσο καταναλώνει ρεαλιστικά;
Επί του πρώτου, μια γενική απάντηση είναι πως εμπεριέχει όλες σχεδόν τις χάρες ενός απλά και χωρίς καμίας διάθεσης υπερβολής εξαιρετικού δείγματος που έχει η Χ5 ως βάση.
Με το που πατάς το κουμπί εκκίνησης μπαίνει σε λειτουργία το Auto eDrive που σημαίνει πως δεν ακούς τίποτα. Σε πρώτη φάση, όσο είσαι φρόνιμο αγόρι, δεν υπερβαίνεις τα σχεδόν 70 km/h και διατηρείς το φορτίο γκαζιού όσο πατάει η γάτα.
Βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον κάψουλας, αποξενωμένος από μνημόνια, αξιολογήσεις, αστικής βαβούρας και άλλων ταπεινών ελληνικών. Αν σ’ αρέσει το ζεν εντός καμπίνας, αυτή εδώ είναι η SUV εκδοχή της.
Δεν μπόρεσα, ωστόσο, να αντέξω και πολύ τη βουδιστική αταραξία και πάτησα πιο βαθιά το γκάζι. Τότε, το καύσιμο μπαίνει στο θάλαμο, το υπέρβαρυ μασίφ των 2.305 kg αρχίζει να επιταχύνει με ρυθμό που ανταγωνίζεται την τρίλιτρη ”πετρέλαιο” και επί της ουσίας να οδηγείς.
Το εύρος ροπής, λόγω του υβριδικού χαρακτήρα, είναι εντυπωσιακά μεγάλο και από τις 1.250 rpm ως τις 4.800 rpm αισθάνεσαι το σπρώξιμο της πλάτης στο κάθισμα.
Η διαχείριση των καμπών, όσο αυτές είναι ανοιχτές είναι μια πανεύκολη και πειστική απόδειξη ότι η επιστήμη της Βαυαρίας κάνει θαύματα.
Πώς την οδηγείς ιδανικά; Με ελαφρύ φορτίο γκαζιού, πρακτικά ατέλειωτο grip και αυτή τη χαρακτηριστική ψυχολογική υπεροπλία όταν οδηγείς τέτοια, ”δαρβινικά” εξελιγμένα, τανκ.
Στα κλειστά κομμάτια ή στα κατηφορικά μειώνεις ρυθμό αν έχεις σώας τας φρένας.
Τόσο γιατί σε παρατεταμένο, πραγματικά γρήγορο ρυθμό (σε μια χώρα που οι ζέστες έπιασαν νωρίς) αρχίζεις να χάνεις μέτρα όταν ”ανεβαίνεις” στο μεσαίο πεντάλ όσο και γιατί συνειδητοποιείς, ακόμα και ως petrolhead, πως το οδηγείς μάλλον καταχρηστικά.
Αναφέρομαι σε πραγματικά πιεστική χρήση, κάτι που η συντριπτική πλειοψηφία των εν δυνάμει αγοραστών δεν θα μπει ως διαδικασία σκέψης. Να ανταγωνίζεσαι τα GTi…;
Τότε είναι που ένα παρατηρητικό database στον εγκέφαλό σου θα εντοπίσει πως μερικές ανωμαλίες εντός apex διαταράσσουν ένα κάτι τις το ζεν της κύλισης ή πως η ηλεκτρική κρεμαγιέρα χάνει ένα μέρος της ακρίβειας της ή πως πρέπει να μειώσεις ρυθμό γιατί υπάρχει μια τάση να ανοίξει η τροχιά, ιερόσυλε.
Σταματάω και τα φρένα μοσχομυρίζουν. Ξεκινώ για να τα κρυώσω.
”It’s the weight, stupid”, ψιθυρίζω για να επανέλθω στη φυσιολογική χρήση της.
Που λέει το εξής απλό: δεν θα πίστευες πως εδώ μέσα υπάρχει ένας τετρακύλινδρος μόλις δύο λίτρων που είναι ικανός να διαχειριστεί το μέγεθος. Και ο οποίος μπορεί αφενός να επιταχύνει σε μόλις 6.8”, να έχει τελική 210 km/h και να μπορεί, συνδυαστικά με τον ηλεκτροκινητήρα, να κατεβάζει κατανάλωση θεαματικά.
Πόσο θεαματικά; Η BMW λέει για μικτή στα 3.3 lt/100 km. Εγώ δεν είδα επουδενί κάτι τέτοιο. Και, προφανώς, δεν το αναμένω από ΚΑΝΕΝΑ αυτοκίνητο ανάλογου μεγέθους. Πόσο καίει, λοιπόν; Με σκόπιμα οικονομική χρήση και έξυπνη διαχείριση γκαζιού και ελεύθερων λωρίδων στο δρόμο, μπορείς να δεις γύρω στα 9.0 lt/100 km.
Μια ρεαλιστική τιμή είναι 12 lt/100 με πραγματικά σβέλτη οδήγηση. Και ξέρετε κάτι; Είναι μια χαρά για 2.305 kg στη ζυγαριά, τροχούς μενίρ και ελληνική χωροταξία.
Αν θα την έπαιρνα; Μα πώς; Κατ’ αρχήν, δεν πληρώ καμιά από τις προϋποθέσεις (βλ. αρχή του κειμένου Α-Δ).
Αν όμως είχα τη δυνατότητα να διαλέξω θα προτιμούσα την ελαφρύτερη diesel που βγάζει πιο όμορφα το ταξίδι, υποθέτω και με μικρότερη κατανάλωση ενώ έχει πιο ”οργανική” αίσθηση.
Συμπέρασμα
Ένα ακόμα δείγμα της τεχνολογικής ”βεντάλιας” των Βαυαρών που στρώνει το δρόμο για την επόμενη μέρα.
Σ’ αυτήν που οι μειωμένοι ρύποι είναι το στοίχημα χωρίς να χάνεις κάτι από το γοητευτικό πακέτο της BMWδολογίας.
Εκτός αν είσαι σκληροπυρηνικός petrolhead χωρίς ίχνος οικολογικής συνείδησης.
Kατά προτίμηση, Λουξεμβουργιανός.
Info: bmw.gr / Photo: 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
