Driven: VW Tiguan. Τρέχει σε άσφαλτο, χώμα, Android, iOS και best-sellerism.

Ο κόσμος αγοράζει SUV. Και φαίνεται να μη χορταίνει. Οδηγούμε, στην πρώτη δημοσιογραφική παρουσίαση επί ελληνικού εδάφους, το αυτοκίνητο που ”ευθύνεται” για αυτό. Στους δρόμους της Μάνης και του best-sellerism.  Λέγεται Tiguan 2ης γενιάς.

 Τι λέει το 4Drivers: το διαφημιστικό motto ”τρέχει σε άσφαλτο, χώμα, Android και iOS” είναι ενδεικτικό του πολυτάλαντου και με hi-tech βλέψεις νέου Tiguan. Λέει αλήθεια. Εκλογικευμένo, premium και αντιφαλλοκρατικό.

Oh yes: αγαπημένο σασί (βλ. MQB), στιβαρότητα, απουσία κραδασμών ακόμα και σε light off road χρήση που προέβλεπε το road book, προοδευτικές αντιδράσεις υπό πίεση, εσωτερικός δανεισμός τεχνολογιών που συναντάς σε ακριβότερα αυτοκίνητα του ομίλου, χώροι, δυνατότητα έλξης τρέϊλερ μέχρι 2.500 kg.

Sorry, no: Περιορισμένη συμμετοχικότητα, τιμή αγοράς.

Απέναντι: Τα πάντα όλα σε premium SUV. Ενδεικτικό, πάντως, της εμπορικής τροχιάς του Tiguan είναι πως σε ορισμένες αγορές κατάφερε να πουλήσει περισσότερα κομμάτια στο τέλος της καριέρας του παρά στην αρχή της (βλ. 2009). Δείγμα ωριμότητας του styling αλλά και της μεταπωλητικής του δύναμης. 

Bitch, better have my money: από €27.300 για την έκδοση 1.4 TSi με τους 125 ίππους στην έκδοση Active.

Οι αναλυτές προβλέπουν πως μέχρι το τέλος της δεκαετίας 1 στα 5 αυτοκίνητα που θα πωλούνται στην Ευρώπη θα είναι crosssover. 

To γιατί εμπίπτει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, σε πλείστους άσχετους λόγους με την τετρακίνηση, το off-roading ή τις σκονισμένες ”ποδιές”.

Βασικά, πιστεύω πως ο λόγος έχει να κάνει με τη γυναικεία επιβολή στις ανδρικές προτιμήσεις.

Ακόμα κι όταν αγοράζουΜΕ τα αυτοκίνητα ΜΑΣ με δικά ΜΑΣ χρήματα. Δεν θα επεκταθώ. Η γόβα-στιλέτο είναι αμείλικτη.

Πηγαίνοντας για Μάνη, που λέτε, στην υπέροχα άδεια εθνική μιας καθημερινής το Tiguan είχε αυτήν την ιδιαίτερη εσάνς που αποπνέει το master plan της VW: απομόνωση από εξωτερικούς θορύβους, μια καμπίνα ε-ξαι-ρε-τι-κά φτιαγμένη με μαλακά υλικά, διαχρονική σχεδίαση, έναν κινητήρα μόλις 1.4 lt που ως ο σκαπανέας του downsizing στην κατηγορία πριν κάμποσα χρόνια ξέρει να κινεί με ένα ιδιαίτερα smooth τρόπο τον όγκο και μια σχεδόν καταναγκαστική ηρεμία.

Οι άνθρωποι έχουν κάνει διδακτορικό στο πώς να καταστρώνουν το προϊόν σε μια ”βεντάλια” αγοραστών που ποικίλει από το νεανικό ζευγαράκι, την οξιζεναρισμένη συνταξιούχο της Ελβετίας και τον pater familias που ΄χει να βολέψει ένα κάρο συμπράγκαλα (520 lt χώρου αποσκευών.) μέχρι το life style σύμβολο μετακίνησης χωρίς στρες και υπερβολές.

Η γκάμα διαθέτει όλες τις πιθανές εκδοχές της τράπουλας: βενζίνη, πετρέλαιο, κίνηση μπροστά (που είναι και το ψωμοτύρι εν Ελλάδι), τετρακίνητη με το νέο 4Motion Active Control (συνδυάζεται με απόσταση 200 mm από το έδαφος – 10 mm περισσότερα από την FWD), χειροκίνητο κιβώτιο έξι σχέσεων, εννοείται και DSG, ισχύ από 115 (αναμένεται ο μικρός diesel των 1.6 lt) έως 240 ίππους και γενικά κάθε δυνατό συνδυασμό.

Το προϊόν δείχνει πιστό στο δόγμα της σχεδιαστικής εξέλιξης. Αρέσει και -το κυριότερο- θα συνεχίσει να αρέσει χωρίς να επαναστατεί δίχως λόγο για τα επόμενα χρόνια της ζωής του.

Κατά την ταπεινότατη και αχρείαστη γνώμη μου, είναι σοφά σχεδιασμένο με βάση το master plan του πώς εξελίσσονται οι φόρμες. 

Είναι μέρος του συλλογικού ασυνείδητου το πώς τα λεγόμενα πιο ”ψυχρά” σχήματα μπορεί να μην κάνουν το οπτικό ”μπαμ” αλλά δεν ”ξεφουσκώνουν” απότομα. 

Η νεότερη ντιζαϊνίστικη ιστορία της VW, της σχολής Golf τους δικαιώνει. Όπως και τους πελάτες τους όταν έλθει η ώρα του αποχωρισμού και της μεταπώλησης.

Οι technofreaks -όλοι είμαστε πια, δεν είναι μομφή- θα βρουν βολική την ασύρματη φόρτιση του κινητού τηλεφώνου τους, τον αυτόματο πιλότο με χρήση ραντάρ, την no-hands χρήση του τιμονιού για κάποιες σύντομες αποστάσεις, όπως διαπίστωσα στο δρόμο για Τρίπολη, και το γνωστό ”κόλπο” που βάζεις το πόδι κάτω από τον αισθητήρα του πίσω προφυλακτήρα για να κλείσει μόνο του το πορτμπαγκάζ. Άντρα, κουβάλα.

Υπάρχουν τρεις διαθέσιμες εκδόσεις Active, Advance και Exclusive. Ήδη από τη βασική έκδοση περιλαμβάνονται 7 αερόσακκοι, οθόνη αφής 7 ιντσών, σύστημα διατήρησης λωρίδας

Πώς είναι οδηγικά; Ο τυπικός οδηγός ενός Golf δύσκολα θα εντοπίσει διαφορές. Καταπίνει ανωμαλίες, είναι απόλυτα γραμμικό, με λίγες πληροφορίες γιατί το κοινό δεν θέλει περισσότερα άγχη.

Σε λίγα χρόνια, όταν η αυτόνομη οδήγηση γίνει παγκόσμιος κανόνας θα εκτιμούμε πολύ τη συμμετοχικότητα ενός Tiguan. Και, ίσως, αυτό το modus vivendi να είναι ο πρόδρομος για αυτό που έρχεται παύλα ήρθε.

Γιατί με τέσσερις ”νοματαίους” παύλα συναδέλφους στο δρόμο για το Οίτυλο και σε ψιλοσβέλτους ρυθμούς, το σασί και η γενικότερη φιλοσοφία δημιουργεί αυτό το χαρακτηριστικό περιβάλλον ασφάλειας που ξέρουμε.

Απόλυτα προοδευτικές αντιδράσεις, πλήρης ακαμψία, με τη πλατφόρμα MQB να διαπρέπει ως ένα υπόδειγμα μασίφ αίσθησης. Ναι, με περιορισμένο fun λόγω (και) υψηλότερου κέντρου βάρους.

Ακόμα, δηλαδή, κι αν δεν φρενάρεις με τους τροχούς ίσιους και παρά το βάρος των επιβαινόντων θα αισθανθείς μια μικρή τάση ολίσθησης που έρχονται να διορθώσουν τα πανσυμπαντικά ηλεκτρονικά, οι κατανεμητές και όλο το προστατευτικό πλέγμα που θέλει και εκτιμά το παγκοσμιοποιημένο κοινό ενός SUV. Οι άλλοι, οι ημίτρελοι σπανίως παίρνουν crossover.

Εδώ μιλά η λογική.

Αν ζούσε ο Ουμπέρτο Έκο μπορεί να μας διαφώτιζε στο γιατί το διαφημιστικό σποτ δείχνει τη σύζυγο (η Jane, ντε…) να στέλνει τον σύζυγο ως άλλο delivery boy. Πρώτα αυτή, ε;

Για του λόγου το αληθές….

Συμπέρασμα  

Με κινητήρες κατά 25 % πιο οικονομικούς, νέες online υπηρεσίες (όπως αυτόματη ενημέρωση σε περίπτωση ατυχήματος, δυνατότητα σύνδεσης κάθε συσκευής tablet με το σύστημα infotainment του αυτοκινήτου κ.α.) και το γνωστό premium περιβάλλον της VW, το Tiguan δεύτερης γενιάς διεκδικεί το succes story Mk2.

Νομίζω πως για το target group στο οποίο απευθύνεται έχει ακριβώς αυτά που χρειάζονται. Πλήρη γκάμα, υπέροχη καμπίνα, strees free αίσθηση.

Αρκεί να μην παρασυρθεί κανείς με ακριβότερες εκδόσεις όπου ανταγωνίζεται άλλες όχθες του γερμανικού ανταγωνισμού. 

Info: volkswagen.gr / Photo: Kosmocar A.E.