H τελευταία πισωκίνητη Σειρά 1 είχε χαρακτήρα, μέτριους χώρους και έναν diesel ικανό να κυνηγά τα Rallye στο Δομοκό. Αυτή ήταν η εμπειρία με το 118D. Μαζί με την απάντηση στο εάν, τελικά, η BMW έκανε την κίνηση τη σωστή εγκαταλείποντας το «ηθικό πλεονέκτημα» της μετάδοσης στον άξονα το σωστό
Η Σειρά 1 στη δεύτερη γενιά της, αυτήν με κωδικό F20. Πόσος κόσμος εκτίμησε τη RWD διάταξη;
Το «δεκαέξι βου« που φαινόταν καμιά διακοσαριά μέτρα μακριά φαινόταν πως τον ήξερε τον Δομοκό. «Ανοιγόταν» σωστά, ελάχιστα φρένα, ταμάμ αυτοκίνητο για το βουνό και με ικανό οδηγό
Τι διαδρομή! Αν υπάρχει ένας επιπλέον λόγος να αφήσεις πίσω την Αθήνα και να ανέβεις προς κεντρική Ελλάδα, είναι αυτός ο δρόμος.
Τι «δρόμος»; Δρομάρα. Ειδικά από τότε που φάρδυνε και μπορείς να προσπερνάς τις φορτωμένες νταλίκες.
Ο ουρανός έχει γκριζάρει και οι άκρες του δρόμου είναι γεμάτες από άσπρα μπαμπάκια που ανεμίζουν καθώς φεύγουν απ’ τα Scania και τα Man καθώς αυτά ανηφορίζουν στο δικό τους αργόσυρτο ρυθμό.
Έχω ήδη περάσει μια ψιλοάδεια Εθνική όπου η συγκεκριμένη Σειρά 1, δίλιτρη (μην μπερδεύεστε με το ”118D”) τακτοποίησε με χαμηλή κατανάλωση.
Κάποια 4.7 λτ/100 χλμ/ώ. αν είσαι εγκρατής και -ντρέπομαι που το γράφω- με αυτόματο πιλότο σταθερό στα 120. Ο «αυτόματος» είναι ο πιο ξενέρωτος και geriatric τρόπος για να μετακινείσαι. Μια μικρή πρόγευση της αυτόνομης οδήγησης που μας ετοιμάζουν;
Υψόμετρο, καθαρός αέρας, χωριό και δρομάρες ελεύθερες. Αντίο, Αθήνα
Αμ έλα που αυτές τις εποχές τα χιλιόμετρα δε βγαίνουν flat-out.
Μη σας πει κανείς πως οι δοκιμές των δημοσιογραφικών συνηθίζεται να γίνονται με άφθονους ανεφοδιασμούς. Αληθινό ψέμμα.
Ακόμα και Σάββατο δεν υπήρχαν πουθενά μπλόκα και έμεναν μόνο τα σταθερά ραντάρ στα γνωστά μπεζ κουτιά στην πρώτη, μεγάλη κατηφόρα του Δομοκού. Λέγεται πως δε λειτουργούν αλλά κράτα και μια πισινή
Το «ηθικό πλεονέκτημα» της πισωκίνητης Σειράς 1
Το εξαιρετικό, για καθημερινή χρήση, αυτόματο κιβώτιο 8 σχέσεων αλλάζει με ένα σχεδόν κρεμώδη τρόπο τις σχέσεις.
Αν θες, όμως, να «παίξεις»με το πρώην μοναδικό πισωκίνητο στην κατηγορία, θα ανακαλύψεις πως μπορείς μεν να κινείσαι αρκετά γρήγορα, το πολυπόθητο δε «παντιλικάκι» εξατμίζεται γρήγορα. Ο λόγος έχει να κάνει με το ότι εκεί που είσαι με τέρμα γκάζι, η χαρτογράφηση επιβάλλει ανέβασμα σχέσης και έτσι η δύναμη εκτονώνεται
Διευκρινίζω: ο όρος «παντιλικάκι» δεν έχει πρόθεση να υποτιμήσει την τέχνη.
Έχει όμως σχέση με τη φιλοσοφική αναζήτηση τού κατά πόσον πραγματικά αξιοποιείται η πίσω κίνηση σε ένα αυτοκίνητο που προφανώς δεν έχει τη δύναμη ενός Μ3 ή, έστω, ενός 240i για να αξιοποιήσει τη συγκεκριμένη διάταξη.
Η απάντηση είναι πως δεν αξιοποιεί όπως θα φανταζόσουν. Επίσης έχω την υποψία ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αγοραστών των 1 Series δεν πήρε καν χαμπάρι τη μετάβαση προς την προσθιοκίνητη νέα γενιά που έκτοτε η BMW επέλεξε να κινηθεί, από το 2019 και εντεύθεν, με τη Σειρά 1 και κωδικό ”F40”
Το RWD είναι αλλιώς. Για λίγους ωστόσο
Άρα ανεβαίνοντας το Δομοκό, το Μπράλο ή και Ωρωπό, μπορείς να συμμετέχεις οδηγικά. Μέχρι κάποιου σημείου.
Σαφώς με περισσότερη συμμετοχικότητα από ό,τι στις προσθιοκίνητες Σειρές 1.
Αν κάνεις μεταφορά βάρους και το δεξί σου πόδι τρυπήσει μοκέτα, θα γευτείς, έστω για λίγο, τη γλυκιά αίσθηση που στο άγνωστο λεξικό των μαζών βρίσκεται στο λήμμα «υπερστροφή». Θα νιώσεις, επίσης, αυτό το άψογο balance μεταξύ εμπρόσθιου και πίσω άξονα που, ναι, το ομολογώ, λείπει ακόμα κι απ’ τα καλύτερα FWD. Αλλά μέχρι εκεί. Το 118D, άλλωστε, είναι ένα προσιτό hatchback για γενική, οικονομική και πολιτισμένη χρήση
Και, βέβαια, έχει, ως συνήθως, αυτή την εξαιρετική απόσβεση απ΄τη Βαυαρία. Ανέκαθεν το «είχαν». Τους πήγαν λίγο «πίσω» οι πρώτες γενιές των RunFlat ελαστικών με τα πολύ σκληρά πλαϊνά αλλά τώρα που η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει εξελιχθεί, μετά δυσκολίας εντοπίζεις ένα συμβιβασμό στην κύλιση
Η Σειρά 1 έπασχε σε χώρους. Το ξέρεις αυτό
Με ένα μεσαίο τούνελ, για τη διάταξη στον πίσω άξονα, θα κάνεις συμβιβασμό στους χώρους.
Εντάξει, ποτέ δεν ήταν το δυνατό «χαρτί» των RWD 1 Series. Αν δεν κουβαλάς πολύ κόσμο, δε σε ενοχλεί.
Ακόμα κι αν δεν κουβαλάς όμως, πιθανότατα θα σε ενοχλήσει πως, ειδικά αν έχεις τη θέση οδήγησης τέρμα χαμηλά, οι αγκώνες σου «βρίσκουν». Ο αριστερός στο αφρώδες υποστήριγμα της πόρτας και ο δεξιός στον υπερμεγέθη «τεμπέλη».
Όμως είχε το flow της πίσω κίνησης
Είμαι της γνώμης πως ακόμα και στο ψυχεδελικό σενάριο που η BMW θα έβγαζε τη Σειρά 1 με μετάδοση σε ένα και μόνο τροχό, θα πούλαγε.
Είναι το brand, η φόρα που δημιουργεί στην αγορά, το ότι, αντικειμενικά, είναι αυτό που λέμε ”premium”. Οπότε ο συνδυασμός είναι πιο ισχυρός για το μέσο κοινό από το πού έχει τη μετάδοση, «μπροστά» ή «πίσω»
Αν έκανε καλά; Εμπορικά, ναι. Το σασί του MINI, που έχει πλέον ως βάση η νέα 1 Series, είναι φθηνότερο και αποτελεσματικό για το κοινό στο οποίο απευθύνεται.
Ιδεολογικά; Η BMW έχασε το μοναδικό και πολυδιαφημιζόμενο, τότε, πλεονέκτημα τού να είναι το μόνο RWD στην κατηγορία.
Όταν επίσης έχεις ένα σχεδόν άδειο Δομοκό μπροστά σου, ξεχνάς τα περί περιορισμένων χώρων. Ειδικά όταν έχεις και ένα μπλε Rallye που πάει καλά.
Πλησίασα, με είδε, πήγα να περάσω απ’ την εξωτερική, δε μ’ άφησε, δεν πειράζει, «αποχαιρετώ» στην επόμενη ανηφορική δεξιά με φορτωμένη 3η και ροπή ντιζελάτη.
Και μετά κατηφόρα
Εκεί όπου είναι ευκαιρία να κρυώσεις φρένα, να περάσεις ήρεμα απ’ το «χάσιμο» που πουλάνε μέλια και άλλα εξωτικά και να δεις τον κάμπο πιάτο.
Δομοκός calling.
Ακόμα και με ένα diesel «λέει». Ειδικά αν πρόκειται για το πιο σπορτίφ hatchback στην κλάση.
Έτσι ήταν η Σειρά 1. Ως αποχαιρετισμός.
Photo: BMW / 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.