Βελτιώνοντας το Mitsubishi Evo 9. Η εξομολόγηση

Ένας ιδιοκτήτης Mitsubishi Evo 9 περιγράφει την προσωπική του ιστορία απόλαυσης πολλών οκτανίων και ακόμα περισσότερων ευρώ. Ο «κουμπαράς» κι αυτός

Ο τελευταίος των τετρακίνητων ιαπωνικών «Μοϊκανών», το Mitsubishi Evo 9, σε καλά χέρια. Αυτό ήταν το true story του Στ. Νταντάμη

Ένας γνωστός μου, εθισμένος ολοκληρωτικά στις βελτιώσεις, είχε χαρακτηρίσει το Evo ως «αυτοκίνητο-κουμπαρά». Απ’ τα χέρια του είχαν περάσει διάφορα σοβαρά μηχανήματα

Μεταξύ άλλων, θυμάμαι τα Honda S2000, Mazda RX-8, BMW M3 (E92) αλλά και το επίμαχο της συζήτησης: ένα Mitsubishi Evo 9 και μάλιστα στη σπάνια έκδοση RS.

Όταν μου είχε αναφέρει τον παραπάνω χαρακτηρισμό, θεώρησα πως κάτι θα ‘ξερε. Πλέον, ξέρω κι εγώ.

Το δικό μου τιμολόγιο

Τo δικό μου Evo, το «εννιάρι», το κράτησα «μαμά» για κάποια τρία χρόνια.

Αλλά δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος επί γης, ιδιοκτήτης ενός Evo ανεξαρτήτως γενιάς, που να μην έχει αμαρτήσει. Δηλαδή να μην έχει επέμβει με τον έναν ή άλλον τρόπο. Το Mitsubishi Evo ανήκει στις περιπτώσεις που δεν σε αφήνουν να αγιάσεις

Ακολούθησε η κλασική οδός. Βελτίωση σε εισαγωγή, εξάτμιση (με καταλύτη, γιατί έχουμε και οικογένεια) και επαναπρογραμματισμός.

Το αυτοκίνητο, πλέον, μπορεί να δουλέψει σε τρία στάδια ισχύος, κατ’ επιλογήν. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερα πουσαρισμένο. Τα βασικά…

Από 280 hp για καθημερινή χρήση, μέχρι 380 hp και περίπου 450 Νm για πιο πολεμικές καταστάσεις. Υπολογίστε περίπου €5,000 και ήχο τρελά αναβαθμισμένο με manager την HKS. Όλα με τιμές τετραετίας.

Έχω βάλει και μερικά διακριτικά -θέλω να ελπίζω- όργανα πίεσης και θερμοκρασίας. Υπολογίστε κάποια €800.

Σετ ελαστικών; Δεν τα μετράω καν.

Συνολικό κοστολόγιο δεν θα βγάλω. Ασ΄το καλύτερα. Αν θες καν’ το εσύ στο τέλος. Εγώ παθαίνω εφίδρωση

Να προσθέσουμε δε εδώ πως το δικό μου είναι ένα, μάλλον βρεφικού επιπέδου, βελτιωμένο Mitsubishi Evo σε σχέση με τη μέση «φτερούγα» που κυκλοφορεί. Ή κυκλοφορούσε επί ΠΑΣΟΚ.

Η χαρακτηριστική «φτερούγα» σημάδεψε μία ολόκληρη γενιά τετρακίνητου εθισμού

Ιστορίες συμπλέκτη

Επίσης, αφού ο ιάπωνας μάσησε για πλάκα δύο εργοστασιακά σετ συμπλέκτη αξίας +€2,000, τελικά πείστηκα ότι χρειαζόμουν ένα δίδισκο Carbonetics ισάξιου κόστους αλλά μεγαλύτερης αντοχής. Ελπίζω, δηλαδή.

Είναι αλήθεια πως τα ντοπαρισμένα Evo πάσχουν στον τομέα της μετάδοσης. Οι δίδισκοι βελτιώνουν την κατάσταση αλλά χάνεις την πολιτισμένη λειτουργία.

Σύμφωνοι, υπάρχουν και τρίδισκοι συμπλέκτες που αντέχουν βουνά ροπής. Όμως είναι καλό να ξέρεις πως θα σεβαστούν τη γάμπα σου λιγότερο απ’ ό,τι οι Σιου τον Κάστερ στη Mάχη του Λιτλ Μπίγκχορν

Βαθιά στα σωθικά

Ο σιδερένιος κινητήρας με κωδικό ”4G63” είναι γερό σκαρί.

Χωρίς να τον κάνεις σφυρήλατο, θα σου δώσει μέχρι +420 ίππους με ασφάλεια. Αν δεν είσαι «κάφτης«.

Αν του αλλάξεις εντόσθια, όπως λένε ”sky is the limit”. Προχωράς στην κολαστήριο του tuning. Bolt-on turbo kits, εκκεντροφόροι και άλλα καλούδια. Είναι όλα όσα απογειώνουν στροφάρισμα και ιπποδύναμη αλλά προσγειώνουν απότομα τον τραπεζικό σου λογαριασμό. Εσύ αποφασίζεις

Είσαι ακόμη εδώ; ΟΚ, Συνεχίζουμε περί θέσης οδήγησης, ανάρτησης, αξιοπιστίας

Η θέση οδήγησης στο Mitsubishi Evo 9 δεν είναι η ιδανική. Κάθεσαι ψηλά, η ρύθμιση του τιμονιού δεν σου αφήνει μεγάλες επιλογές αλλά υπάρχει μια αίσθηση μηχαονολογικής αγνότητας. Για τον αφοσιωμένο οδηγό μετράει.

Η «μαμά»-ανάρτηση δουλέυει άριστα στον δρόμο. Για πίστα είναι μαλακή. Εκεί αναλαμβάνουν κάτι Öhlins που σου παίρνουν το μυαλό.

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις με after market parts που κοστίζουν πρισσότερα από κάποια €40,000. Τα πάντα μπορούν να βελτιωθούν, αν έχεις μία καλή βάση. Εννοείται.

Για να μην αποθαρρύνω κάποιον υποψήφιο αγοραστή, καθώςτα νούμερα ξεφεύγουν, ξεκαθαρίζω: όλα τα λεφτά τα ξόδεψα λόγω δικής μου μούρλας. Το αμάξι δεν έχει ζητήσει ούτε βίδα, ούτε ένα μιλιγκράμ λάδι πέραν των επρογραμματισμένων service. Εξαιρετικά αξιόπιστο. Σκύλος

Δεν σου λείπει δύναμη, μπορείς να το κρατήσεις «μαμά» και να το στρίβεις τέζα όλη μέρα. Δεν υποστηρίζω, βέβαια, ότι είναι φθηνό.

Τα είπαμε πιο πάνω. Σετ συμπλέκτη μαμά €2,000, τακάκια εργοστασιακά €950. Η απάντηση για τα πανάκριβα αυτά ανταλλακτικά βρίσκεται στα after market. Θα βρεις και στα περίπτερα.

Το αυτοκίνητο που καίει και σταματημένο

Εκεί που δεν βρίσκεις λύση είναι στην κατανάλωση. Μπεκρής κανονικός με εθισμό στα οκτάνια.

Κάτω από 13 lt/100 km δεν βλέπεις. Ποτέ. Για minimum μιλάμε. Για maximum δεν λέμε τίποτα. Σου κόβεται η μιλιά.

Το δε Mitsubishi Evo σού κάνει και μια αρρωστημένη πλάκα. Λόγω κάποιας ιδιομορφίας του ντεπόζιτου, φαντάζομαι. Ταξιδεύεις, φτάνεις στον προορισμό σου. Δείκτης χαμηλά. Σβήνεις. Μετά από λίγο ξανανάβεις. Δείκτης χαμηλότερα! Καίει και σβησμένο

Το δικό μου true story

Προσωπικά τα συγχωρώ όλα σε ένα Mitsubishi Evo.

Το αμάξι είναι απίστευτο στο στροφιλίκι. Πάει όσο γρήγορα μπορείς. Εσύ! Αυτό μπορεί και πιο γρήγορα. Αρκεί να κρατιέσαι πάνω απ’ τις 3,000 rpm για να μη «λαγκάρει».

Στον συνηθισμένο ελληνικό δρόμο «σαπούνι« δε χαζεύει πουθενά. Γλιστρά όσο χρειάζεται για να «τοποθετηθεί» και εκτοξεύεται. Ούτε ESP ούτε ηλεκτρονικά ψευδομπλοκέ. Εσύ, το άμεσο Momo και τα τρία διαφορικά.

Δεν σε κερδίζει όμως μόνο με την ταχύτητά του. Και ένα τραίνο TGV γρήγορο είναι. To Evo σε κερδίζει με την αίσθησή του. Του μιλάς και σε ακούει. Θες με τα τέσσερα; Mε τα τέσσερα. Θες παντιλίκι; Αυτό θα πάρεις. Όσα δώσεις θα τα εισπράξεις πολλαπλάσια σε απόλαυση. Και πιστεύω ακράδαντα πως σε κάνει καλύτερο οδηγό

Όμως τέρμα η αγιογραφία. Εν έτει 2024 το Evo είναι, σχεδόν, ύβρις. Δυσβάσταχτο λόγω κόστους χρήσης και δίλιτρου μοτέρ. Απαγορευτικό για πολλούς

Όλα δεκτά.

Για μένα όμως, εκτός απ’ την τρέλα μου, ήταν και οικογενειακό μου. Το έπαιρνε η Μαριάννα (αν και μου γκρίνιαζε για τον απότομο δίδισκο) με τα πιτσιρίκια και πήγαιναν παντού. Εντάξει, έχουν πια και ένα άλλο, «κανονικό» αυτοκίνητο για αυτές τις δουλειές.

Και κάπως έτσι ο κουμπαράς ξεκουράζεται. Για την επόμενη πολεμική βόλτα.

Photo: 4Drivers