Διακριτικό, ταχύτατο, ψαγμένο και ακριβό. Με 231 ίππους, ντροπιάζει τα δήθεν GTi, απειλεί τα ταχύτερα hot hatch αλλά δεν έχει εμπορική καριέρα. Γιατί;
Tι λέει το 4Drivers: Ίσως τα πιο εκρηκτικά -κάτω από 4 μέτρα- της αγοράς για ένα αυτοκίνητο που αν και ιδιαίτερα ικανό έως προκλητικά γρήγορο, δεν έχει αντλήσει την αίγλη απ’ την επιτυχία του μεγαλύτερου αδελφού του. Λέγεται S3
Οh yes: κινητήρας (2.0 TFSI), τετρακίνηση, χαρακτήρας, επιδόσεις (0-100 σε 5.8”, τελική 250 km/h), 37.7 kgm ροπής, απενεργοποιούμενο ESP, supercar killer
Sorry, no: χώροι, τιμή
Απέναντι: MINI JCW
Bitch, better have my money: από €36.250
Ένα καραμπινάτο κίτρινο, με κωδικό χρώματος ”Vegas” αν ενδιαφέρεστε, έκανε το δικό του κοντράστ στον αττικό ουρανό. Βγάζει μάτι και αξίζει.
Λεπτομέρειες, όπως το κόκκινο σιρίτι στα μπροστινά Xenon Plus, τα γνωστά (από το S3) alloy καπάκια στους καθρέφτες, πανέμορφους τροχούς και έτοιμο για υποσχέσεις το S1, μας ξάφνιασε ευχάριστα.
Αντί προλόγων. Το S1 ”σκάβει”.
Aν αναρωτιέστε πως ένα supermini μπορεί να εκτελέσει με συνοπτικές διαδικασίες το 99% των αυτοκινήτων στους μνημονιακούς ελληνικούς δρόμους όπου τα Πορσικά (έστω και μη RUFιασμένα) σπανίζουν διαβάζετε το άρθρο το σωστό.
Γιατί με τον δίλιτρο TFSI των 231 ίππων, 37.7 kgm ροπής, thank God με χειροκίνητο εξάρι και μόνιμη τετρακίνηση μπορείς να ζήσεις μια αίσθηση καθημερινού WRC.
Η λέξη κλειδί λέγεται ”διαστάσεις”. Με μήκος δυο δάχτυλα λιγότερο από 4 μέτρα, μεταξόνιο στα 2.469 μέτρα, σε ένα body που τυπικά (και μόνο…) παραμένει στο κλασικό segmentation των υπερμίνι εκσφενδονίζεται, χώνεται, στρίβει, φρενάρει και τελικά χάνεται στον ορίζοντα με ένα ξεχασμένο χωροταξικά τρόπο. Δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι περιττό πάνω του. Ούτε και paddles. Ούτε ως έξτρα.
Το χειροκίνητο έχει ένα ελάχιστο αντίτιμο στο 0-100 όπου με το launch control ενός αυτόματου της Audi θα πλησίαζε τιμές στα επίπεδα των 5.5 δευτερολέπτων αλλά και πάλι είναι η τετρακίνηση που δεν αφήνει το S1 να σπινάρει μέχρι την αιωνιότητα αλλά να βάλει τη δύναμη κάτω και να εκσφενδονιστεί.
Κατεβαίνοντας αλλεπάλληλα ελαφρά κατηφοριά εσάκια, παρά το υπερσίγουρο πάτημα, χρειάζεται να επιστρατεύσεις μερικά γραμμάρια θάρρους. Κι αυτό γιατί με τον γιγαντισμό που συνοδεύει τα τελευταία χρόνια την αυτοκίνηση το μυαλό έχει ξεμάθει από την ιδέα της ρουκέτας τσέπης
Αν θέλουμε να φανούμε υποχόνδριοι, σε συνθήκες έντονης πίεσης και την ώρα που ρυθμίζεις μικρομετρικά το γκάζι για το ιδανικό μικρό ελάφρωμα του πίσω μέρους (το οποίο σε επίπεδο ανάρτησης φορά πολλαπλούς συνδέσμους με τέσσερα σημεία στήριξης και ”προίκα” απ΄το S3 κι όχι τον ημιάκαμπτο άξονα των μικρότερων εκδόσεων του S1), το σύστημα διεύθυνσης θα θέλαμε να έχει πιο ευκρινή απόκριση.
Σε κλειστά κομμάτια το S1 θα διώξει ελεγχόμενα αλλά και γρήγορα την ουρά του ενώ δεν δείχνει άτσαλο ακόμα και σε ανώμαλο οδόστρωμα. Το μυστικό για να εκμεταλλευτείς το σχεδόν σατανικό τρόπο που έχει να εξαφανίζεται ακόμα και σε στροφιλίκι, είναι να κάνεις λίγο υπομονή μέχρι το apex και μετά βυθίζοντας το γκάζι στην παχιά μοκέτα να αφήσεις πίσω σου δυνατότερες κατασκευές.
Κατά τ’ άλλα η κύλιση, παρότι προφανώς σφιχτή, δεν ενοχλεί τον συνειδητοποιημένο οδηγό, το body control είναι άψογο, δεν εμφανίζεται άβολη νευρικότητα και ο ήχος είναι ευχάριστος χωρίς ίχνη βαρβατίλας.
Και βέβαια -κλασικά για Audi (κατά την ταπεινή άποψη του 4D οι πιο μασίφ με αίσθηση χρηματοκιβώτιου καμπίνες της αγοράς)- το εσωτερικό παραμένει ένα δείγμα τευτονικής ”μονομπλόκ” αρτιότητας και σπορ λεπτομερειών.
Α, και με τελική, Θεέ και Κύριε, στα 250 km/h μάλλον είναι και ένα από τα ταχύτερα ”supermini” στον πλανήτη. Θα το δούμε σπάνια στους ελληνικούς δρόμους. Κι ίσως καλύτερα για τον εγωισμό μας…
info: audi.gr / Photo: 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.