Ford Fiesta vs προηγούμενης γενιάς Renault Clio. Πώς στέκεται ο έμπειρος «Γάλλος» απέναντι στο πιο οδηγοκεντρικό υπερμίνι που και αυτό, πλέον, μετρά τέσσερα χρόνια;
Έχουν περάσει κιόλας εννιά χρόνια απ΄το 2012 που παρουσιάστηκε το Clio Mk4. Δε φαίνεται στα δικά μας, τουλάχιστον, μάτια.
Τα φαρδιά καπούλια τόσο στους μπροστινούς όσο και τους πίσω θόλους αλλά και το επιθετικό μπροστινό, στέκονται ανετότατα ακόμα και σήμερα που έχει παρουσιαστεί ο αντικαταστάτης του
Όπως βλέπουμε το Clio δίπλα-δίπλα στο νεοφερμένο Ford Fiesta δείχνει πιο μυώδες και εξίσου σύγχρονο.
Το Ford είναι πιο λεπτό ως φόρμα και περισσότερο slim στη διαμόρφωση του πλαϊνού μέρους του αμαξώματος.
Το πιο χαρακτηριστικό του σημείο είναι η μάσκα α λα Aston Martin στην οποία έχουν ποντάρει όλες οι τελευταίες γενιές των Ford. Τα δε πίσω φαρδιά φωτιστικά σώματα είναι με διαφορά πιο εντυπωσιακά σε σχέση με αυτά της προηγούμενης γενιάς.
Επί της ουσίας, είναι δύο πραγματικά εξαιρετικά αυτοκίνητα κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου.
Αν υπάρχει μια λέξη που χαρακτηρίζει την οδηγική αίσθηση του Clio είναι η -ίσως αδόκιμη τυπικά αλλά τόσο εκφραστική- «αφρός». Το αυτοκίνητο κυριολεκτικά εξαφανίζει ανωμαλίες και αναταράξεις στο εσωτερικό του
Βοηθούν και τα πολύ καλά καθίσματα τα οποία είναι πιο αναπαυτικά απ΄του Fiesta.
Μάλιστα, το τελευταίο ευνοεί γενικά τους πιο λεπτούς σωματότυπους καθώς τα έντονα «μάγουλα» στην περιοχή της μέσης στηρίζουν μεν, αλλά ενδεχομένως φανούν πιο πιεστικά για κάποιους.
Επίσης, η θέση οδήγησης του Fiesta είναι ένα κλικ πιο ψηλά τοποθετημένη απ’ του Clio.
Το Clio εμφανίζει ίσως περισσότερο grip σε πλευρική επιτάχυνση με πατημένο βαθιά το γκάζι σε κλειστά κομμάτια. Ανάλαφρο, πανεύκολο στα όρια του playstation ακόμα ακόμα και υπό απόλυτη πίεση.
Όχι τόσο αναλυτικό ως αίσθηση αλλά με στρίψιμο που περνάει «αέρα» παντού.
Εκεί, ωστόσο, που το Fiesta αποκαλύπτει τα μηχανολογικά του χαρίσματα είναι στο πόσο καλά, έως σοφιστικέ θα μπορούσε να πει κανείς, είναι δουλεμένη η αίσθηση των χειριστηρίων.
Το τιμόνι είναι σε άλλη κλάση ακρίβειας σε σχέση με το ”παιδικό” του Clio, σε άλλο επίπεδο γραμμικότητας και βάρους υπό κλίση.
Το κιβώτιο είναι αυτό που λένε οι αγγλοσάξωνες στις δοκιμές τους ”oily”, δηλαδή σαν ένα καλωλαδωμένο, άψογα κινηματικά επιλογέα που χαίρεσαι να αλλάζεις σχέσεις.
Τα φρένα, επίσης. Πιο ακριβή απ’ του Clio ως αίσθηση, με πιο σαφή διαδρομή του πεντάλ στα αρχικά μιλιμέτρ διαδρομής του. Τα φρένα του Clio είναι δυνατά και ανθεκτικά, παρότι σημειώνουμε πως στις δύο εκδόσεις βενζίνης (0.9 lt και 1.2 lt) έχει ταμπούρα στον πίσω άξονα.
Η απόσβεση του Fiesta μπορεί να μην έχει την απόλυτη άνεση του Clio, περνά όμως με μεγαλύτερη ακρίβεια τις τάσεις του αυτοκινήτου.
Η τονισμένη διαμόρφωση του πλαϊνού μέρους του αμαξώματος («καπούλια», επί το λαϊκότερον) δίνει αισθητικούς πόντους στο Renault Clio. Το Ford Fiesta είναι πιο διακριτικό και δεν ποντάρει τόσο σε αυτό το στοιχείο. Σε επίπεδο αίσθησης χειριστηρίων το Ford είναι πιο «ανάγλυφο» και λαλίστατο
Για να έχετε μια σαφή και απλή εικόνα, με το Clio στρίβεις με το grip κι όχι τόσο με την αίσθηση. Με το Fiesta στρίβεις με όλες σου τις αισθήσεις απ΄τα χειριστήρια – κι αυτό είναι κάτι που σπανίζει εξαιρετικά στην κλάση
Στο εσωτερικό, κάθεσαι με μεγαλύτερη αίσθηση εσωτερικού πλάτους στο Clio ενώ σε επίπεδο οθονών, τεχνολογιών υποστήριξης και ευκολίας χειρισμού εντολών το SYNC 3 της Ford και η οθόνη α λα tablet είναι δυο γενιές μπροστά.
Επί της ουσίας, όμως, το Clio παρότι είναι μια πενταετία ”πίσω” χρονολογικά δεν έχει κάτι σοβαρό να ζηλέψει απ΄τον ανταγωνισμό.
Ως παράγοντα ΝVH (Noise-Vibes-Harshness) και στιβαρότητας πλαισίου το Fiesta είναι καλύτερο. Γιατί μπορεί ως άνεση απόσβεσης το Clio να είναι ο ”αφρός” που λέγαμε, αλλά όταν περνάς έντονες ανωμαλίες (για παράδειγμα, ράγες τραμ – και όχι Τραμπ) ”ακούγεται” περισσότερο. Σε ίδιες συνθήκες το Fiesta είναι απόλυτα συμπαγές, μονωμένο και θυμίζει κατασκευή μεγαλύτερης κατηγορίας.
Συνεπώς, το Renault αισθητικά δείχνει πιο όμορφο (αν και περί ορέξεως ουδείς λόγος) και είναι πιο άνετο και εξίσου στριφτερό.
Το Fiesta είναι,συνολικά, ένα καλύτερο αυτοκίνητο. Σε τιμόνι, αίσθηση χειριστηρίων, μόνωση ανωμαλιών, συνδεσιμότητες. Θα παίρναμε Fiesta. Όπως και τα οκτώ χρόνια εγγύησής του σε σχέση με τα πέντε της Renault.
Και ξέρετε κάτι; Μάλλον, αντίθετα με την τάση της αγοράς που σε συντριπτικό ποσοστό επιλέγει πεντάθυρο Fiesta θα το κοιτάζαμε σε τρίθυρο. Και, ίσως, έκδοση ST-Line.
Photo: Δ. Θεοχάρης / 4Drivers
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
Διαβάστε μας (και) στο Protagon
Διαβάστε μας (και) στο Autotypos
Ίσως να σ’ αρέσει
