Fast Test: Η ηρωική μου βραδιά με το McLaren 570GT

Ένα βράδυ (σύμφωνοι, και ένα πρωινό αλλά το «βράδυ» ακούγεται πιο εξωτικό) με το επίσης εξωτικό McLaren 570GT. Δεν κυκλοφορούν και πολλά τέτοια στην Ελλάδα. Άραγε έχουν βγει καλά αυτά που κάνουν 0-200 σε 9,8 δ/λ.;

Νύχτα και ανεφοδιασμός στη Λ. Βάρης-Κορωπίου με τo McLaren 570GT. Σε στοκ μορφή, αριθμητικά τόση είναι και η ισχύς από τον V8 των 4.0 λίτρων με τα δύο τούρμπο. Όμως εν προκειμένω, είναι λίγο παραπάνω, γύρω στα 700 PS. Όμως το θέμα δεν είναι εκεί. Είναι η φιλοσοφία των μαζεμένων σε διαστάσεις McLaren. Και είναι αυτή που θέλουμε να δούμε απόψε

Πώς αντιμετωπίζεις το McLaren 570GT; Προφανώς δεν υπάρχει εισαγωγική ούτε επίσημη υποστήριξη στην Ελλάδα. Επίσης δεν το βλέπεις συχνά, όπως αν καθίσεις για καμιά ώρα σε ακριβά προάστια της πόλης και δεις τα Porsche να περνούν συχνά. Θα έλεγα κι άλλα εξωτικά, από Ιταλία μεριά

Είναι βράδυ και έχω το OK από τον ιδιοκτήτη του συγκεκριμένου να κάνω ό,τι θέλω.

Τον ευχαριστώ.

Βγαίνω αργά, καθημερινή, σε διαδρομή γνωστή. Πρώτα όμως ανεφοδιασμός. Κάπου στη Λ. Βάρης – Κορωπίου.

Το γαλάζιο McLaren 570GT ανοίγει διάπλατα τις πόρτες του και με καλωσορίζει. Tο ίδιο κάνει και για να βγω από το κόκπιτ για να το ταΐσω με το ζωτικό υγρό καύσιμο.

Αυτό το εντυπωσιακά θεατρικό στυλ ανοίγματος των θυρών, που γενικά έχει κατοχυρωθεί ως “Lambo style” (σ.σ. το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που ήταν εξοπλισμένο με τις ”scissor doors” ήταν το Lamborghini Countαch), είναι πολύ βολικό στο μπες-βγες

Ναι μεν τεντώνεσαι για να πιάσεις την πόρτα και να την κατεβάσεις αλλά δεν υπάρχει αυτή η δυσκολία τού να σκύψεις και να πρέπει να χωθείς μέσα στο κόκπιτ. Μπαινοβγαίνεις «αέρα» μέσα στην ανθρακονημάτινη «μπανιέρα» για δύο. Παρά το ότι είσαι τόσο χαμηλά, μπορείς να μπεις, να καθίσεις και να βγεις πολύ εύκολα λαμβάνοντας υπόψιν τα 1,85 εκατοστά και 92 κιλά μου. Φαντάσου, είμαι πιο βαρύς από το MonoCell ΙΙ που ζυγίζει λιγότερα από 80 κιλά

Η πρώτη αίσθηση στο κόκπιτ

Μόλις βρεθείς στη θέση του οδηγού, η περιφερειακή ορατότητα είναι απλώς εκπληκτική. Κάποιες 180 μοίρες με απρόσκοπτη θέα επί των πάντων.

Οι καθρέπτες είναι τοποθετημένοι ελαφρώς ψηλότερα από τη θέση του κεφαλιού σου και, ειδικά στο GT, το πίσω παρμπρίζ επιτρέπει αξιοπρεπή πίσω όψη.

Το εσωτερικό του McLaren 570GT είναι μάλλον απλό σχεδιαστικά και λειτουργικό.

Γύρω σου στοιχεία από ανθρακόνημα και δέρμα, ενώ παρατηρείς ικανοποιητική ποιότητα για την κατηγορία και το κόστος. Μάλλον όμως ένα κλικ κατώτερη από Στουτγάρδη μεριά

Το τιμόνι έχει το κατάλληλο μέγεθος ενώ δεν είναι υπερβολικά παχύ σε διάμετρο στεφάνης. Το δε σύστημα IRIS είναι αποτελεσματικό, αν είστε αρκετά υπομονετικοί για να εξιχνιάσετε μενού και υπομενού

Ως γνωστόν, το McLaren 570GT είναι η έκδοση δρόμου. Ελαφρώς πιο μαλακό από το 570s, με ελαφρώς λιγότερο άμεση κρεμαγιέρα, γυάλινη πανοραμική οροφή και πίσω γυάλινο «καπάκι» που σου επιτρέπει να προσθέσεις μερικές μικρές αποσκευές

Υποστηρίζεται από περισσότερη ηχομόνωση στο εσωτερικό και συνοδεύεται από ελαστικά δρόμου που προσθέτουν λιγότερο θόρυβο και κραδασμούς στην καμπίνα κατά την κύλισή του.

Με λίγες κουβέντες, ζεις μαζί του σαν κανονικός άνθρωπος. Δεν ταλαιπωρείσαι, δεν έχεις κανένα απολύτως θέμα να το χρησιμοποιείς συχνά. Μπορεί και κάθε μέρα

Πώς είναι γενικά το McLaren

Tο McLaren 570GT είναι το μικρότερο και πιο «αργό» μοντέλο που παρήγαγε η McLaren τα πρόσφατα χρόνια.

Οδηγώντας το, είτε σε δρόμο είτε σε πίστα, σου μεταδίδει πως είναι ένα εξευγενισμένο τέρας 1.403 κιλών, 570 ίππων και 600 Nm ροπής από έναν 3.8 lt V8, με δύο τούρμπο και ξηρό κάρτερ (dry sump)

Το McLaren 570GΤ μεταδίδει αρκετά αναλογική αίσθηση. Η ανάρτηση είναι διπλά ψαλίδια παντού και adaptive αμορτισέρ

«Βάλ’ το μπρος επιτέλους»

Κάπου ακούγεται μία φωνή που αδημονεί.

Είμαι έτοιμος να θέσω σε ζωή τον διπλοτούρμπινο V8. Φυσιολογικά περιμένεις κάτι που θα κάνει τα σφραγίσματα των δοντιών σου να τρανταχτούν. Όμως δεν συμβαίνει τίποτα τέτοιο

Όλα είναι πολιτισμένα, συγκροτημένα, φυσιολογικά. Ο κινητήρας ξεκινά με ωραίο μπάσο ήχο, αλλά τίποτα δεν εισβάλλει στην καμπίνα για να σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα.

Υπάρχουν τρεις λειτουργίες για την ανάρτηση και τρεις για τη διαχείριση του κινητήρα. Ρυθμίζω την ανάρτηση στο Normal και τη χαρτογράφιση του μοτέρ στο Sport.

Φεύγω από το βενζινάδικο, βγαίνω στην άδεια από κίνηση λεωφόρο και στοχεύω το πρώτο φρεάτιο που βλέπω. Το σημαδεύω στο δόξα πατρί και όλα καλά. Ούτε κραδασμός ούτε νευρική σκληρότητα ούτε κάτι που μπορεί να ενοχλήσει τον ή τη συνοδηγό σου

Το πλαίσιο «διαβάζει» μεν το δρόμο αλλά αισθάνεσαι σχεδόν σα να «αιωρείσαι». Χωρίς να ενοχλείσαι από σαμαράκια, λακούβες ή τον εναλασσόμενο τάπητα. Το McLaren 570GT τσουλά και απορροφά σαν οποιοδήποτε τυπικό γερμανικό οικογενειακό. Τέλος

Στην αρχή χαλαρά

Νιώθω την άσφαλτο ελαφρώς αφιλτράριστη και χαμογελώ. Μεταδίδει μια αίσθηση από το ανάγλυφο.

Τα πρώτα χιλιόμετρα γίνονται χαλαρά.

Το αυτοκίνητο δεν είναι κάθολου τρομακτικό, όπως μπορεί να φαντάζεσαι, σε μέτριο έως σβέλτο ρυθμό.

Είναι πολύ εύκολο στην οδήγηση και αυτό σου δίνει εμπιστοσύνη να πιέσεις.

Το τιμόνι είναι ακριβές, γρήγορο και με πληροφόρηση.

Η McLaren είναι από τις ελάχιστες εταιρείες που διατηρούν ακόμη την υδραυλική κρεμαγιέρα και επ’ αυτού της οφείλουμε ένα ηχηρό χειροκρότημα. Μεταφέρει την αίσθηση με αναλυτικότητα από το δρόμο όπως καμία EPS (Εlectric Power Steering) – βάζω μέσα και αυτές των Porsche και Ferrari

Ανεβάζοντας ρυθμό

Μετά από μερικά χιλιόμετρα εξοικείωσης, μάλλον ήρθε η ώρα να επιλέξω την ανάρτηση στο πρόγραμμα Sport.

Δοκιμάζω με 3η ταχύτητα στο κιβώτιο από τις 2.000 σ.α.λ. και pedal to the metal.

Ο παρατηρητικός ίσως νιώσει μια απειροελάχιστη υστέρηση στα turbo, όμως αμέσως μετά έρχεται το κύμα ροπής των 600 Nm (είπαμε, στο συγκεκριμένο λίγο παραπάνω) και σε χτυπά.

Καθώς οι στροφές του κινητήρα ανεβαίνουν, το McLaren 570GT γίνεται πιο συγκροτημένο, το τιμόνι φαίνεται λίγο πιο σφιχτό και μετά, από τις 6.000 σ.α.λ. προς τις 8.500 σ.α.λ., η εξάτμιση ουρλιάζει πίσω σου. Ο δρόμος στενεύει

Βάλε δύναμη

Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να επισημάνουμε ότι τα φρένα χρειάζονται πολλή εξοικείωση.

Με τα μεγάλα κεραμικά, αν βάλεις τη συνηθισμένη χαμηλή δύναμη πίεσης, δεν έχεις πραγματική αποδόση. Ούτε και πολλή αίσθηση.

Πρέπει πραγματικά να ασκήσεις δύναμη για να νιώσεις ότι συμβαίνουν πράγματα. Είναι λίγο τρομακτικό στην αρχή μέχρι να το συνηθίσεις

Ωστόσο μόλις καταλάβεις τον τρόπο που λειτουργούν τα κεραμικά και η γάμπα σου εξασκηθεί στις «πιέσεις», τα πράγματα αλλάζουν. Αρχίζεις να φρενάρεις όλο και πιο βαθιά πριν την κορυφή της στροφής και αμέσως μετά στρίβεις με τη σιγουριά ότι το McLaren 570GT θα αλλάξει άμεσα κατεύθυνση

Επίθεση στο στροφιλίκι

Όπως θα περίμενες από ένα κεντρομήχανο με μπροστινό ελαστικό 225/35/19 (σ.σ. τα πίσω είναι 285/35/20) αρχικά έχεις αυτήν την αναμενόμενη στιγμιαία τάση υποστροφής.

Είναι μόνο για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου.

Διότι μόλις περάσεις αυτό το λεπτό σημείο ισορροπίας, το σασί έχει «βιδωθεί» και μπορείς να προσαρμόσεις τη γραμμή σου όπως ακριβώς θες. Παρά το ότι εδώ υπάρχει «ανοιχτό» διαφορικό, το McLaren 570GT είναι άψογο για φουλ επιθετική χρήση δρόμου

Στην πίστα θα προτιμούσα ένα μηχανικό LSD για καλύτερη πρόσφυση στις εξόδους των στροφών αλλά για εδώ, σε πατημένες και πιο κλειστές στροφές, είναι πολύ καλό.

Το αυτοκίνητο είναι πραγματικά πολύ γρήγορο. Κάνει τα 0-100 χλμ/ώ. σε 3,4” και τα 0-200 χλμ/ώ. σε μόλις 9,8”. Για την ιστορία, επιβραδύνει από τα 100-0 σε 33 μέτρα. Η δε τελική του είναι -πάντα σε στοκ μορφή- είναι στα 328 χλμ/ώ. Πιο πολλά από το πιστάδικο GT3 RS

Χιλιόμετρο με το χιλιόμετρο αρχίζω να νιώθω μεγαλύτερη σύνδεση με το αυτοκίνητο.

Καταλαβαίνεις τη φιλοσοφία της McLaren. Φέρνεις αναμνήσεις από F1, από τα Grand Prix που έχτισε τη φήμη της, νιώθεις μέρος μιας καθαρά αγωνιστικής κληρονομιάς.

Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι, όμως η Ντόλι έχει αντικατασταθεί από 570 άλογα. Οι καιροί αλλάζουν. Πάνε να με πιάσουν κάτι φιλοσοφικά. Τα ξεπερνώ κλικάροντας το paddle και κατεβάζοντας 2 ταχύτητες με το εξαιρετικά γρήγορο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη 7 σχέσεων. Είμαι ξανά έτοιμος να αντιμετωπίσω την επόμενη στροφή που έρχεται απειλητικά γρήγορα

Το «μικρό» τέκνο της McLaren είναι ένα πραγματικό ποίημα της αυτοκίνησης. Και τώρα ξημέρωσε. Πάμε για πρωινό

Photo: Paladin RSR / TrackSpeed

• Εις το όνομα του θείου του. Ο Μπρούνο Σένα με McLaren Senna

• GT3 RS: Στεροειδές με πινακίδες κυκλοφορίας