Focus RS vs Type-R. Τετρακίνητο vs προσθιοκίνητο. Μάχη στο μυαλό μας

Τα δύο κορυφαία hatchback μοιάζουν σε πολλά. Αλλά είναι και τόσο διαφορετικά στην πράξη. Διάλεξε στρατόπεδο. Focus RS vs Type-R στην αντιπαράθεση που μας έμεινε

Το επίπεδο των δυνατών hatchback έχει ξεφύγει. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τόσες προτάσεις με ισχύ και δυνατότητες που μέχρι πριν λίγα χρόνια ανήκαν σε υπεραυτοκίνητα

Το νέο Type-R, για παράδειγμα.

Το να έχεις στο γκαράζ σου ένα δίλιτρο αυτοκίνητο που να γυρνάει την πίστα του Nürburgring σε μόλις 7:43.8 και να μη κοστίζει (τουλάχιστον στο εξωτερικό) τα ζωτικά σου όργανα σε φάση δότη, είναι μια ενδεικτική στιγμή τού πού έχει φτάσει η αυτοκίνηση.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια, μια Porsche Carrera S χρειαζόταν κάτι τι περισσότερο από 8 λεπτά για την προαναφερόμενη πίστα. Είκοσι σχεδόν δευτερόλεπτα λιγότερα από ένα καθημερινό hatchback (που βγαίνει και σε 1000άρι ως βασική έκδοση) “φωτογραφίζει” τις δυνατότητες τέτοιων περιπτώσεων.

Ναι, η Honda το ”κυνηγάει” το γυρολόγιο. Οδηγήσαμε για λίγους γύρους το Type-R στην πίστα των Μεγάρων αλλά ήταν αρκετοί για να γευτούμε το ξεκάθαρο χοντίστικο DNA. Το Type-R είναι ένα πισταδόρικο αυτοκίνητο.

Έτσι, για μια πρώιμη αντιπαράθεση, το Ford Focus RS δεν είναι τέτοιο. Γέρνει περισσότερο στις καμπές, έχει λιγότερο άμεσο “μπροστινό” στο turn-in, δείχνει πιο βαρύ. Και είναι. Κάποια +200 kg είναι σημαντική διαφορά στη ζυγαριά.

Ναι, είναι πιο δυνατό ως ισχύ με απόδοση 350 ίππων έναντι 320 του Type-R αλλά, και πάλι, η αναλογία κιλών ανά ίππο τείνει υπέρ του Honda (4,3 vs 4,5 kg/hp, αντίστοιχα).

Το οποίο Honda, όπως φυσικά γνωρίζει σύσσωμος ο πλανήτης των βενζινοαίματων, αρκείται στην μπροστινή κίνηση ενώ το Focus RS είναι τετρακίνητο.

Focus RS vs Type-R

Πέρα από τις μικρές διαφορές σε ισχύ ή στον τιμοκατάλογο, η δομική διαφορά μεταξύ τους βρίσκεται στη μετάδοση. 4WD ή FWD; Τετρακίνητο (και μάλιστα με μια από τις πιο έξυπνες εφαρμογές του Haldex) ή προσθιοκίνητο;

Αφήνοντας απ΄έξω απ΄τη συζήτηση απόψεις και γούστα για το αισθητικόν του πράγματος (το Honda διχάζει ενώ το Ford είναι βατό επιθετικά), η ουσία του ερωτήματος αναγκάζεται να στραφεί για απάντηση στο τι εισπράττεις οδηγώντας δύο από τα πιο σημαντικά αυτοκίνητα των τελευταίων ετών.

Συνοπτικά, για οικονομία λέξεων και δικού σας scrolling, τα υπέρ και κατά των δύο αυτοκινήτων θα μπορούσαν να συνοψιστούν στα παρακάτω. Ρίξτε μια γρήγορη ματιά και επανερχόμαστε.

Ford Focus RS

Τι λέει το 4Drivers: το πιο fun to drive σκληροπυρηνικό hatchback της αγοράς. Ένα πραγματικό rally car με πινακίδες κυκλοφορίας

Υπέρ: Συμμετοχικότητα, ρυθμίσιμος πίσω άξονας, διαδρομή ανάρτησης, ψαγμένη παραμετροποίηση, drift mode, ισχύς, αίσθηση χειριστηρίων, πληροφοριακό τιμόνι, πρόσφυση σε ολισθηρό τάπητα, προοδευτικές αντιδράσεις στο όριο

Κατά: πιο ψηλά τοποθετημένη θέση οδήγησης απ΄ό,τι θα θέλαμε, κινητήρας που δεν δείχνει (συγκριτικά με το Type R) τόσο εκρηκτικός στις υψηλές rpm, κατανάλωση που υπό πίεση τρομάζει

Honda Civic Type-R

Τι λέει το 4Drivers: το πιο εστιασμένο, σχεδόν φρενήρες προσθιοκίνητο της αγοράς. Εξαιρετική απόκριση κινητήρα και τρομερά αποτελεσματικό στην ακριβή οδήγηση

Υπέρ: Κινητήρας που διψάει για στροφάρισμα, αίσθηση κιβωτίου, θέση οδήγησης, “επίπεδο” (flat) στρίψιμο χωρίς αντιδράσεις στο μπροστινό σύστημα, ποιότητα κύλισης παρά τους τροχούς 20 ιντσών

Κατά: ιδιαίτερα περιορισμένη συμμετοχή του πίσω άξονα ακόμα και με το ESP απενεργοποιημένο, υπερβολική σχεδίαση (για κάποιους), μη απλοποιημένη εργονομία στο εσωτερικό

Όπως ήδη έγινε αντιληπτό, πέρα από τις όποιες λεπτομέρειες που προκύπτουν συγκριτικά και μόνο μεταξύ των δύο αυτοκινήτων, πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές φιλοσοφίες.

Η Ford δεν κυνήγησε το όποιο “διαβατήριο” σε Nürburging. Όπως γράφαμε, δεν το επιδίωξε αυτό ούτε και με τον κορωνίδα της, το Ford GT, το οποίο μάλλον δεν το έχει και τόση ανάγκη ούτε με το Focus RS.

Σαφώς και ένα αυτοκίνητο που είναι κατά τι πιο γρήγορο σε μια δύσκολη πίστα, όπως η “Πράσινη Κόλαση”, θα εγείρει το λογικό συνειρμό πως θα είναι και το πιο γρήγορο από τον μέσο οδηγό σε ένα επαρχιακό δρόμο.

Όπως εντοπίσαμε οδηγώντας το Type R, όσο σοφιστικέ διαχείριση κι αν διαθέτει στον εμπρόσθιο άξονα (dual axis σε συνδυασμό με “φιλικό” μπλοκέ διαφορικό), εξακολουθεί να απαιτεί έναν συγκεντρωμένο οδηγό με ευαίσθητο δεξί πόδι και σωστή διαχείριση της ισχύος.

Ξεκινώντας, για παράδειγμα, σκόπιμα γρήγορα από τα pits της πίστας των Μεγάρων, το Type R σπίναρε έντονα τους τροχούς του και αμέσως υποχώρησε το δεξί πόδι. Σε μια αντίστοιχη περίσταση, το Ford βάζει τη δύναμη κάτω και εκτοξεύεται. Πολλαπλασιάστε το αυτό σε βρεγμένο, τυπικά ελληνικό οδόστρωμα.

Εκεί, πάντως, που το Honda δείχνει τρελά πειστικό είναι στην αρχική φάση εισόδου της στροφής. Ακόμα και με τους 20άριδες τροχούς καταπίνει τα κερμπς, δεν ανοίγει παρά ελάχιστα τροχιά και εμπνέει τόση εμπιστοσύνη, σχεδόν εφαπτόμενη με την άσφαλτο, που δεν θυμόμαστε από προηγούμενη εμπειρία, ακόμα και από το προηγούμενο Megane RS. Το καινούργιο γαλλικό δεν το έχουμε οδηγήσει και επιφυλασσόμεθα εάν και πότε

Αλλά μέχρι αυτή τη στιγμή, ναι, το Type R είναι ο αδιαφιλονίκητος προσθιοκίνητος βασιλιάς. Και αυτό το γράφουμε ανεξαρτήτως των όποιων γυρολογίων.

Την ίδια στιγμή, μπορεί να εστιάζεις στο γιατί, για μια ακόμη φορά, η Ford επέμεινε στο να μη χαμηλώσει μερικά πολύτιμα εκατοστά τη θέση οδήγησης αλλά αυτό είναι κάτι που συνηθίζει ο εγκέφαλος μετά από μερικά χιλιόμετρα.

Το Foxus RS, αναμένοντας τη νέα γενιά, έχει μείνει στην εμπειρία μας ως ένα εκπληκτικό, ομοιογενές, απολαυστικό αυτοκίνητο που “αναπνέει” με το δρόμο και του αρέσει να οδηγείται σαν μια rally replica

Αν σας αρέσει να μην περιμένετε το apex της στροφής για να βάλετε τη δύναμη “κάτω”, αν σας αρέσει να παίζετε με τα όρια της πρόσφυσης του πίσω άξονα, να “βγαίνετε” πλαγιολισθαίνοντας με τριψήφια νούμερα στο ταχύμετρο κι αν η αίσθηση της ηλεκτρικής κρεμαγιέρας έχει ακόμα σημασία σε μια εποχή που τείνει να την ξεχάσει, τότε το Focus είναι η επιλογή σας.

Τα χειριστήρια του Ford είναι σαν να λιπαίνονται γραμμικά. Τα χειριστήρια του Honda είναι πιο τακάτα πιο ξερά, αγωνιστικά. Το τι εκτιμά κανείς περισσότερο έχει να κάνει με το οδηγικό του database. Όπως και ποιος είναι ο τρόπος που του αρέσκεται να μετακινείται εντός καμπής

Type R

Το Type R είναι γρηγορότερο σε απόλυτα νούμερα και με προσεκτική, ακριβή οδήγηση είναι ένα πολύ ιδιαίτερο, ψαγμένο στα προσθιοκίνητα “σωθικά” του αυτοκίνητο.

Ωστόσο, ακόμα και με απενεργοποιημένο το σύστημα ευστάθειας, το μη “παιχνιδιάρικο” πίσω μέρος συνιστά μια, κατά τι, πιο μονοδιάστατη οδηγική εμπειρία.

Περνάς με τρομερή εμπιστοσύνη στο turn in, δεν ασχολείσαι με το “πίσω”, αλλάζεις με τον άψογο επιλογέα με το στενό gate και, μαζί με τον ήχο που θυμίζει ρομαντικές στιγμές της Honda, μπαίνεις στο προσωπικό σου Need for Speed.

Mε το άλλο, το μπλε οβάλ, είναι αλλιώς. Ναι, δεν έχεις τόση ακόρεστη δίψα στις υψηλές rpm, μάλλον καις περισσότερο καύσιμο και τα 2,3 λίτρα συνιστούν άλλον ένα πονοκέφαλο στο φορομπηχτικό ελληνικό σύστημα.

Focus RS

Όμως, συνολικά, η οδήγηση του Focus είναι πιο πολυδιάστατη. Κάθε φορά επιχειρείς και μια άλλη προσέγγισση, κάνεις το άλμα πίστης και πατάς βαθιά και σταθερά το γκάζι πιο νωρίς, νιώθεις πιο ικανός ως οδηγός σε ένα αυτοκίνητο που ενώ απλοποιεί τη διαδικασία της ελεγχόμενης πλαγιολίσθησης δεν νιώθεις πως όλο αυτό γίνεται κλινικά ή με ένα συνθετικό ψηφιακά τρόπο.

Και τότε, του συγχωρείς τη θέση οδήγησης. Δεν νοιάζεσαι για ανωμαλίες, βρεγμένο, μπορεί και χρόνους (αν και όπως μας είχαν εκμυστηρευθεί στο Driving Academy το RS είχε κάνει ταχύτερους χρόνο από Ferrari 458).

Το Ford είναι το rally car της διπλανής πόρτας. Και το άλλο, το φτερουγάτο, το όπλο των track days. Διαλέγεις στρατόπεδο.