2o Xέρι: To Ford Focus RS Mk1 που έδειξε το δρόμο

Ένα hot hatch που ξεχώρισε στη γενιά του, το Ford Focus RS Mk1, ήταν το αυτοκίνητο με το οποίο έζησε ένας αναγνώστης του 4Drivers. Αυτή ήταν η εμπειρία από τη συμβίωση μαζί του

Αυτή είναι η ιστορία για τον μπλε έρωτά του γραμμένη απ’ τον ίδιο, τον ”Bill Taul”. Εξαιρετικά αφιερωμένη σε όσους αγαπούν ακόμη το Ford Focus RS Mk1

Πάντα από πολύ μικρός, θυμάμαι, λάτρευα κάθε τετράτροχο. Το κληρονόμησα από τον πατέρα μου που του άρεσε η ταχύτητα. Yπήρξε κάτοχος αρκετών γρήγορων αυτοκινήτων σε μια εποχή που στην Ελλάδα τα καλά αμάξια ήταν μετρημένα στα δάχτυλα

Έτσι, λοιπόν, μία Κυριακή του Αυγούστου, γυρίζοντας από Χαλκιδική, βρέθηκα συνοδηγός σε ένα Ford Focus RS Mk1. Δηλαδή 1ης γενιάς.

Ναι, το μπλε,το συλλεκτικό, του McRae που λέμε. Ως γνωστόν, ο Μέγας Σκωτσέζος βοήθησε στην εξέλιξη και το στήσιμο.

Είχε, θυμάμαι, πολλή κίνηση ο δρόμος και πήραμε μια καβάτζα, στροφοδιαδρομή.

Εκεί, αμέσως ο κάτοχος του -εξαιρετικό «χέρι», χρόνια στις πίστες με κάρτ και «φορμουλάκιας»- με έκανε να καταλάβω ποιο έπρεπε να είναι το επόμενο αμάξι μου.

Ήδη, το επόμενο πρωί, έψαχνα για το δικό μου Focus RS. Με τα πολλά, αγόρασα ένα. Και κάπου εκεί ξεκίνησε ο γολγοθάς. Με την καλή έννοια.

Πώς ήταν η οδηγική εμπειρία με το Mk1

Το αμάξι απο στήσιμο ήταν πράγματι εξαιρετικό. Λες και υπήρχε η ψυχή του Colin κάπου μέσα του.

Τέλειο τιμόνι με τρομερή αίσθηση. Στόχευες το δρόμο και το μπλοκέ της Quaife, σε συνδυασμό με τις Sachs racing «μαμίσιες» αναρτήσεις, σε τοποθετούσαν με μεγάλη ακρίβεια εκεί ακριβώς που ήθελες.

Ταυτόχρονα, η καρότσα σε προειδοποιούσε για το πώς έπρεπε να του φερθείς. Αν, πάλι, το παράκανες, τα τετραπίστονα της Brembo λειτουργούσαν σαν άγκυρες.

Στο εσωτερικό τα ημιαγωνιστικά μπάκετ της Sparco σε βίδωναν μέσα τους. Το εξαιρετικά κοντό σασμάν σε ωθούσε για αστραπιαίες αλλαγές. Μην ψάξεις άδικα για ESP και βοηθήματα πέρα απ’ το αυτονόητο ΑBS. Δεν υπάρχουν.

Μπλε παντού. Με αγωνιστικές καταβολές, μάλλον υψηλή θέση οδήγησης και δέρμα-αλκαντάρα. Είναι ωραία εδώ μέσα. Ακόμα και για τους πίσω

Γενικά, το RS επιτάχυνε γρήγορα, έστριβε στο θεό και φρέναρε εξαιρετικά. Το Ford Focus RS Mk1 είχε φτιαχτεί για να στρίβει. Kαι εν έτει 2002 αυτό το στοιχείο το κατέτασσε στην αφρόκρεμα της κατηγορίας.

Το Focus RS και ο Γολγοθάς

Είχα την κακιά συνήθεια να βελτιώνω ό,τι κι αν είχα στα χέρια μου. Κάπως έτσι άλλαξα σιγά-σιγά σχεδόν όλα τα περιφερειακά του κινητήρα. Και κάπου εκεί ξεκινά ο γολγοθάς.

Το RS με άφησε τουλάχιστον δέκα φορές στο δρόμο.

Τη μία τρυπούσαν τα κολλάρα από τις θερμοκρασιές, που ήταν και το μεγάλο μειοενέκτημα του αυτοκινήτου (σ.σ. πρόβλημα που είχαμε παρατηρήσει ως 4Drivers ακόμα και στο RS Mk2, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης στη νότια Γαλλία).

Την άλλη τρυπούσε το ψυγείο. Την επόμενη χάλαγε η αντλία νερού. Τη μεθεπόμενη έμενα από δυναμό. Ο δρόμος του tuning δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα – θα πρέπει να το γνωρίζετε

Κάτω απ΄το καπό του Ford Focus RS Mk1. Μην κάνεις υπερβολές. Λίγες επεμβάσεις, αν το έχεις ντε και σώνει το απωθημένο τωνς βελτιώσεων. Ή, ακόμα καλύτερα, κράτα το «μαμά«

Κάπως έτσι δεν άντεξα και πολύ, το έκανα πάλι «μαμά». Αποφάσισα πως δεν είχε κάτι άλλο να δώσει. Το τυράννησα και με τυράννησε. Όμως, αν μου ‘λεγαν να ανέβω ξανά την «ανηφόρα» θα το ‘κανα και πάλι με χαρά γιατί το RS παραμένει μοναδικό.

Κατ´εμέ είναι το καλύτερο προσθιοκίνητο. Συγγνώμη, Clio Williams, Integra Type-R και 205 GTi. Εδώ, η ψυχή του Colin, μετενσαρκωμένη σε αμάξι, σάς νίκησε. Απόψεις.

Τι πρέπει να προσέξεις

Μετά από τα χιλιόμετρα που ζήσαμε λέω να κλείσω με τον προσωπικό μου οδηγό αγοράς. Προς τους υποψήφιους αγοραστές, λοιπόν.

Μην πείτε αναγκαστικά «όχι» σε βελτιώσεις 1ου σταδίου. Ωστόσο κάτι πιο ριζικά βελτιωμένο μπορεί να έχει αμφίβολα σενάρια.

Αναβολή για το νέο Ford Focus RS ή ακύρωση;

Τότε τουλάχιστον που το αγόρασα εγώ, δεν υπήρχε ιδιαίτερη τεχνογνωσία για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο.

Δεν είχαν έρθει πολλά RS στην Ελλάδα. Aν θυμάμαι καλά, λιγότερα από 100 κομμάτια είχε φέρει επισήμως η Ford από τα 4,500 που κατασκευάστηκαν συνολικά.

Από κατανάλωση κινείσαι κάπου στα 8-10 lt /100 km. Βάζεις πάντα 100άρα – ούτως η άλλως 97+ οκτάνια συνιστά και ο κατασκευαστής. Πρακτικά, ένα φουλαρισμένο ντεπόζιτο (55άρι) θα σου βγάλει περίπου 500 χιλιόμετρα.

Τα σέρβις του είναι φυσιολογικά. Μόνο τα τακάκια και οι δισκόπλακες είναι σχετικά ακριβά καθώς είναι της Brembo.

Για μπουζί-λάδια-φίλτρα θες κάπου στα €120 και για τα φρένα γύρω στα €400-500. Μιλώντας πάντα για γνήσια και με τιμές της εποχής που το είχα στην κατοχή μου.

Το μόνο μειονέκτημα του αυτοκινήτου είναι οι θερμοκρασίες του μοτέρ. Κι αυτό γιατί δουλεύει «ψηλά». Αυτό σημαίνει πως το καλοκαίρι θα πρέπει να είσαι λίγο πιο προσεκτικός και να κοιτάς την κρυφή ένδειξη στο καντράν.

Μεταχειρισμένα ανταλλακτικά βρίσκεις με το σταγονόμετρο. Τα περισσότερα ειναι πανάκριβα. Όμως αν ψαχτείς, θα βρείς και σε λογικές τιμές. Είτε από Αγγλία είτε από Ελλάδα.

Συμπέρασμα

Οι 215 ονομαστικοί ίπποι δεν είναι μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή τιμή. Όμως η Garrett GT2560ls τουρμπίνα στέλνει ροπή από τις 2,200 σ.α.λ. και δε θα σε απογοητεύσει.

Το Honda Type-R EP3 που έβρισκες στα ίδια περίπου χρήματα δεν είχε ούτε Quaife torsen διαφορικό, ούτε τετραπίστονα Brembo. Αλλά ούτε έβαλε πάνω του το χέρι του ο θεός-Colin. Άσε που εμφανισιακά είναι παρόμοιο με το Type-S.

Όσο για το Seat Leon Cupra 20VT της αντίστοιχης εποχής δεν έχω να πω τίποτα παρά μόνο πως φτιάχτηκε για ασφαλές, γρήγορο ταξίδι και όχι για ηρωικά στριψίματα.

Αυτά τα ολίγα, λοιπόν. Θα το θυμάμαι.

Με την ευκαιρία, μπορείτε να δείτε την αξιολόγηση του έμπειρου βρετανού δημοσιογράφου, Tiff Needell, οδηγώντας το Ford Focus RS Mk1 (από το χρονικό σημείο 13:00 στο παρακάτω βίντεο).

ΥΓ Για την ιστορία, δε δυσκολεύτηκα να το πουλήσω. Στη συνέχεια, αγόρασα ένα Mitsubishi Evo. Έμεινα μαζί του για δύο υπέροχα αλλά και κοστοβόρα χρόνια. Του οποίου έκλεισε, επίσης, ο κύκλος.