Η περίπτωση του Honda Jazz 1.5 130 PS. Περίπτωση

Οδηγούμε ξανά την έκδοση Dynamic του Honda Jazz με το ρωμαλέο, «ατμοσφαιρικό» μοτέρ που θυμίζει άλλες εποχές, τις όμορφες λεπτομέρειες με τα κόκκινα σιρίτια και τα «κιλά» χαρακτήρα. Τι ωραίο, έξυπνο αυτοκίνητο. Κρίμα που φτάνει τα €20.250. Εκτός…

Τι λέει το 4Drivers: δισυπόστατος χαρακτήρας με χώρους, έξυπνο packaging και έναν κινητήρα που σε κάνει να θες να στροφάρεις ακόρεστα. Δεν είναι το πιο ραφιναρισμένο υπερμίνι αλλά ένα από τα πιο χαρισματικά για αυτούς, τους λίγους μπορούν να το εκτιμήσουν

Oh yes: αισθητική αναβάθμιση με επιμέρους λεπτομέρειες, επιδόσεις (0-100 σε 8.7”, τελική 190 km/h), ευστροφία, απόκριση και ήχος του 1.5 κινητήρα, τεράστιοι χώροι για τους «πίσω», ορατότητα, άμεσο σύστημα διεύθυνσης, το καλύτερο χειροκίνητο 6άρι στην κατηγορία

Sorry, no: σφιχτή κύλιση, περιορισμένο ραφινάρισμα σε NVH, κοντή κλιμάκωση (3,000 rpm με 100 km/h και 6η στο κιβώτιο) που δεν ευνοεί το ξεκούραστο ταξίδι, υψηλή τιμή αγοράς

Απέναντι: θεωρητικά, όλα τα supermini. Πρακτικά, λόγω τιμής καταλήγει να έχει απέναντί του ακόμα και μικρομεσαία

Bitch, better have my money: από €20.250. Με επιπλέον €1.400 διατίθεται και με κιβώτιο CVT. Δεν χρειάζεται, ειδικά σ’ αυτή την έκδοση

Δεν ξέρω για πόσο ακόμα η Honda θα συνεχίσει να προσφέρει τέτοιου είδους μικρά αυτοκίνητα. Με τόσο νεύρο στις υψηλές rpm, αμεσότητα και δισυπόστατο χαρακτήρα. Εύχομαι για πολύ.

Κι αυτό γιατί, το Honda Jazz 1.5 με τους 130 ίππους στην έκδοση Dynamic, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που μπορούν να σε βάλουν σε μια οδηγική «πρίζα».

Πατάς το γκάζι και είναι «ξυράφι», ακούς τον κινητήρα να γεμίζει την καμπίνα με επιθετικά ντεσιμπέλ, ανεβάζεις τις στροφές, πατάς κόφτη, αλλάζεις ταχύτατα με τον κλικαριστό επιλογέα που θα ζήλευαν ατόφιες σπορ κατασκευές.

Επιτίθεσαι στην καμπή, νιώθεις την ελαφριά πλεύση της ανάρτησης που το βοηθά στη φιλικότητα και με μικρά πάτα-άσε στο γκάζι ρυθμίζεις την τροχιά. Ένας μικρός πανικός -με την καλή έννοια- που δεν τον περιμένει ο αμύητος

Όχι, κύριοι, δεν είναι τούρμπο, είναι περισσότερο τραχύ (σε ήχο και ανάγνωση του ανάγλυφου του δρόμου) απ΄όσο έχουμε συνηθίσει, έχει και σκληρά πλαστικά. Αλλά και μια οθόνη που δεν έχει και τον πιο γρήγορο επεξεργαστή που κυκλοφορεί.

Τα παραπάνω είναι μειονεκτήματα που μετράνε σήμερα. Και ίσως είναι ικανά να επισκιάσουν μια εξαιρετικής σχεδίασης διαμόρφωση εσωτερικών χώρων, ένα από τα ευκολότερα συστήματα αναδίπλωσης πίσω καθισμάτων (από 353 έως 1.314 lt)  ή, όπως γράφαμε στην αρχική παρουσίαση του αυτοκινήτου, το σημαντικότερο ατού του Jazz: ότι συνεχίζει να σου μεταδίδει αυτή την αίσθηση της λειτουργικής εργονομίας, της ευλαβικής σκέψης των σχεδιαστών για τους ανθρώπινους σωματότυπους, μια υποδειγματική ευκολία χρήσης και, ταυτόχρονα, να μη σε αποσυνδέει από τα οδηγικά δρώμενα.

Πέρασα μια εβδομάδα μαζί του καταναλώνοντας 7.4 lt/100 km που ανέβαιναν μέχρι τα 8.9 lt/100 km στην πιεστική οδήγηση και το εκτίμησα ακόμα περισσότερο.

Αυτό το Jazz είναι μια άλλη, διαφορετική περίπτωση. Δίνει την αίσθηση πως έχεις αισθητά περισσότερους από 130 ίππους, σε προκαλεί να το στροφάρεις στις 7.000 rpm, ξέρεις πως δεν σπάει, ακούς τον i-VTEC, έχει δυνατά φώτα LED, χωράει μισό σουπερμάρκετ, θα είναι εκεί, δίπλα σου

Ναι, είναι πολύ ακριβό. Εκτός αν ανήκεις σε εκείνη τη γενιά ανθρώπων που θέλουν ένα προϊόν που θα μείνει για χρόνια στην οικογένειά τους σαν πιστό Akita Inu, χωρίς προβλήματα, αδιατάρακτη συναρμολόγηση αλλά και το σωστό «δάγκωμα» όταν έχεις κέφια

info / Photo: honda.gr