Το πιο ''στριφτερό'' Jeep από καταβολής jeeping

Tο Renegade, ως αίσθηση, δεν έχει πλέον τη γνωστή, old fashioned μηχανική τραχύτητα ενός Wrangler ή ενός προηγούμενου Cherokee. Κοινώς, το ”γρέζι”.

Είναι, όμως, μακράν το πιο στριφτερό Jeep που θυμόμαστε

Κάθεσαι, λοιπόν, χαμηλά. Που είναι καλό. Ξεκινάς να στρίψεις με κεκτημένες ταχύτητες σε ανοιχτές καμπές. Λες, OK, ”πατημένη είναι, φυσιολογικό”. 

Πας παρακάτω στην παρατεταμένη ύπουλη Λουμπάρδα.

E, μέσα σ’ αυτό το αεροδυναμικό ”περίπτερο” με τον ξεχασμένο αεροδυναμικό συντελεστή του 0.35, ανακαλύπτεις πως η μηχανική πρόσφυση είναι πραγματικά εντυπωσιακή δεδομένου του χαρακτήρα.

Μειώνεις ελαφρά το γκάζι, η τροχιά κλείνει, ο μπροστινός άξονας είναι εκεί, θυμάσαι την αδράνεια εντός παλιού Cherokee και εκτιμάς τους Ιταλούς (ναι, αυτοί κρύβονται κάτω από την αμερικανιά του Jeepiness) και επανέρχεσαι.

Το ”τζιπ” με δυο κουβέντες στρίβει μακράν καλύτερα από όποιον ακριβότερο προκάτοχό του. Ξέχασε κλίσεις, αδράνειες και ”ζω – δεν ζω” με πολλά.

Επιπρόσθετη λεπτομέρεια: για τον πιο ψαγμένο οδηγικά, ο χαλαρά ρυθμισμένος κατανεμητής πέδησης, επιτρέπει και ένα μικρό αλλά αισθητό φλικ με τα φρένα αυξάνοντας το fun – τουλάχιστον με το ESP μερικώς απενεργοποιημένο. Like.

Φουλ δεν βγαίνει ”εκτός” και, κατά την ταπεινή μου άποψη,  ορθώς στην έκδοση αυτήν, τουλάχιστον, που κακά τα ψέματα προορίζεται κατά βάση για άσφαλτο.

Παρέλειψα επίσης να σημειώσω πως γράφουμε για τη FWD μετάδοση, με τον diesel των 120 ίππων και το θετικό σε αίσθηση χειροκίνητο 6άρι.

Ναι, το Renegade είναι οδηγικά ενδιαφέρον, πιο μαζεμένο σε διαστάσεις και πιο κοντρτολαρισμένο υπό πίεση ενώ παρότι δεν του φαίνεται έχει επίσης πολύ καλούς χώρους για τους πίσω με έμφαση στο διαθέσιμο ύψος. 

Λόγω αρχιτεκτονικής η οδηγική του αίσθηση πλησιάζει περισσότερο αυτήν του Nissan Juke για όποιον θέλει μια μικρογραφία GTi σε crossover περιτύλιγμα. 

Επίσης, θα μπορούσα να τρολάρουμε το αγαπητό αναγνωστικό κοινό με ένα επιπλέον άρθρο τύπου ”συγκριτικού” αλλά λέμε να ‘μαστε ξεκάθαροι από τώρα.

Οδηγώντας τη ”βενζίνη” των 140 ίππων και στη συνέχεια το ”πετρέλαιο” των 120 ίππων η διαφορά είναι τεράστια. Υπέρ του δεύτερου. Η Fiat έχοντας δουλέψει επί δεκαετίες το turbo-diesel, δίνει στα χέρια σου έναν 1.600άρη που θα σε κάνει να ξεχάσεις τους επιπλέον 20 ίππους της βενζινοκίνητης έκδοσης.

Η ”βενζίνα” παρότι είναι το καύσιμο το οποίο αρχίζει και ανεβαίνει στις προτιμήσεις του κόσμου (τεράστια κουβέντα η ”υποτίμηση” του πετρέλαιου…) έκανε θόρυβο όταν βύθιζες το στροφόμετρο και η ροπή δεν είχε τη ”γεμάτη” αίσθηση του MultiJet και σκίασε την πρώτη εβδομάδα συμβίωσης.

Το αυτοκίνητο ως σύνολο – και εννοούμε κυρίως ως σασί/ αναρτήσεις- αναδεικνύεται με το diesel και σας παρακαλούμε να μην αδικήσετε τον εαυτό σας για 200 κυβικά λιγότερα ενώ οι τιμές είναι οι ίδιες. Άλλωστε, το jeeping ευνοείται εξ ορισμού περισσότερο με ένα ”πετρέλαιο” λόγω ροπής από τις χαμηλές rpm.

Συγκεριμένα, το 1.4 βενζίνη με τους 140 ίππους κοστίζει από €21.900, όσο ακριβώς και το 1.6 πετρέλαιο με τους 120 αγγίζει τα €23.470, κάτι που δεν συνηθιζόταν, τουλάχιστον έως πρόσφατα. Την ποιοτική διαφορά θα την εκτιμήσετε αν τα οδηγήσετε back to back και φυσικά στο χρόνο.

Με όχι παρά φύσει καταστάσεις θα δείτε να πέφτει εύκολα στα 7.0 λίτρα που είναι μια χαρά για τα σχεδόν 1.400 κιλά ενός σύγχρονου SUV.

Συμπέρασμα: το Renegade σε FWD και χειροκίνητο είναι η επιλογή για όποιον επιμένει στο Deep Jeep. 

Photo: Χ. Καραγιωργάκης