Οδηγώντας τα Jeep Renegade. Βενζίνη ή diesel;

Το Jeep Renegade, ως αίσθηση, δεν έχει πλέον τη γνωστή, «παλιομοδίτικη» μηχανική τραχύτητα ενός Wrangler ή ενός προηγούμενου Cherokee. Είναι όμως μακράν το πιο στριφτερό Jeep που θυμόμαστε. Βενζίνη ή diesel;

Kάθεσαι χαμηλά στο Renegade. Που είναι καλό. Ξεκινάς να στρίψεις με κεκτημένες ταχύτητες σε ανοιχτές καμπές. Λες, «εντάξει, πατημένη είναι». Βρίσκεις την πρώτη παρατεταμένη, κάπου μακριά από την κίνηση.

E, μέσα σ’ αυτό το αεροδυναμικό «περίπτερο» με τον ξεχασμένο αεροδυναμικό συντελεστή του 0.35, ανακαλύπτεις πως η μηχανική πρόσφυση είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Δεδομένου του χαρακτήρα.

Μειώνεις ελαφρά το γκάζι, η τροχιά κλείνει, ο μπροστινός άξονας είναι εκεί, θυμάσαι την αδράνεια εντός παλιού Cherokee και εκτιμάς τους Ιταλούς (ναι, αυτοί κρύβονται κάτω από την αμερικανιά του Jeepiness) και παίρνεις τις πρώτες επιβεβαιώσεις πως σε άσφαλτο το Renegade έχει κάνει άλματα προόδου.

Το «τζιπ» στρίβει μακράν καλύτερα από όποιον ακριβότερο προκάτοχο του. Ξέχασε κλίσεις που μπορεί να θυμάσαι από το παρελθόν, αδράνειες και έντονες μετακινήσεις.

Επιπρόσθετη λεπτομέρεια; Για τον πιο ψαγμένο οδηγό, ο χαλαρά ρυθμισμένος κατανεμητής πέδησης επιτρέπει και ένα μικρό αλλά αισθητό φλικ με τα φρένα αυξάνοντας τη συμμετοχικότητα – τουλάχιστον με το ESP μερικώς απενεργοποιημένο. Το ηλεκτρονικό σύστημα ευστάθειας δεν απενεργοποιείται πλήρως. Κατά την ταπεινή μου άποψη, ορθώς

Τα περισσότερα χιλιόμετρα καλύφθηκαν με την προσθιοκίνητη μετάδοση, με diesel κινητήρα και το θετικό σε αίσθηση χειροκίνητο 6άρι κιβώτιο.

Το Renegade είναι μαζεμένο σε διαστάσεις και πιο κοντρτολαρισμένο υπό πίεση ενώ παρότι δεν του φαίνεται έχει επίσης πολύ καλούς χώρους για τους πίσω με έμφαση στο διαθέσιμο ύψος. 

Λόγω αρχιτεκτονικής η οδηγική του αίσθηση πλησιάζει περισσότερο αυτήν του Nissan Juke – για όποιον θέλει μια μικρογραφία GTi σε crossover περιτύλιγμα. 

Έχοντας οδηγήσει τη βενζινοκίνητη έκδοση των 150 PS και στη συνέχεια το «πετρέλαιο» των 120 PS η διαφορά ήταν τεράστια. Υπέρ του δεύτερου. Η Fiat έχοντας δουλέψει επί δεκαετίες το turbo-diesel, δίνει στα χέρια σου έναν 1.600άρη που θα σε κάνει να ξεχάσεις τους επιπλέον 30 ίππους της βενζινοκίνητης έκδοσης

Ειλικρινά με χάλασε η «βενζίνα». Έσκουζε όταν βύθιζες το στροφόμετρο και η ροπή δεν είχε τη γεμάτη αίσθηση του MultiJet.

Επίσης, για να τα γράφουμε όλα, έτυχαν και μερικά «γκρέμλινς». Αναφέρομαι σε κανα δυο ηλεκτρικά θεματάκια. Δεν δούλευε με συνέπεια το start/stop, η αυτονομία καυσίμου δεν ήταν η ίδια μεταξύ της ψηφιακής ένδειξης και της στάθμης καυσίμου και το σύστημα  αλλαγής λωρίδας βάραινε αφύσικα το τιμόνι όταν το επιχειρούσες χωρίς φλας.

Το αυτοκίνητο ως σύνολο -και εννοώ κυρίως ως σασί/ αναρτήσεις- αναδεικνύεται με το diesel. Την ποιοτκή διαφορά θα την εκτιμήσετε αν οδηγήσετε τις δύο εκδόσεις τη μία κατόπιν της άλλης και, φυσικά, στο πέρασμα του χρόνου.

Με όχι παρά φύσει καταστάσεις θα δείτε να πέφτει εύκολα η κατανάλωση στα 7.0 lt/100 km που είναι μια χαρά για τα σχεδόν 1.400 κιλά ενός σύγχρονου SUV, ενώ πηγαίνοντας πραγματικά γρήγορα θα κινηθείτε οριακά κάτω από τα 10 lt/100 km.

Συμπέρασμα: αν έπρεπε να αποφασίουμε για Jeep Renegade, είτε σε μεταχειρισμένο είτε σε καινούργιο, θα επιλέγαμε προσθιοκίνητο και χειροκίνητο «πετρέλαιο». Από €20.900. Ακριβώς €2.000 ακριβότερα από τη βασική βενζινοκίνητη έκδοση των 120 PS.

Για την ιστορία, το diesel σε τετρακίνητη έκδοση βγαίνει μόνο με δίλιτρο κινητήρα και ξεκινά απ’ τα €27.700 και καταλήγει στα €36.900 που είναι πολλά για το συγεκριμένο αυτοκίνητο.

Photo: Δημήτρτης Θεοχάρης / 4Drivers