Ακριβώς 72 χρόνια από την παρουσίαση του θρυλικού 2CV στην Πόλη του Φωτός, το Παρίσι. Και τώρα του αλλάζουμε τα «φώτα» στην Αθήνα
Σκακιστική στρατηγική. Αυτή είναι η προσέγγιση ενός 2CV στις στροφές.
Και ευθύς αμέσως εξηγώ το γιατί: καθώς η ισχύς του είναι αναιμική (μόλις 27 ίπποι), η οδήγησή του πρέπει να χαρακτηρίζεται πάντα από μια εκμετάλλευση του χώρου. Δηλαδή, πού θα προσπεράσεις, πώς θα το κάνεις και ποια ακριβώς στιγμή
Πρέπει να μάθεις να κάνεις slipstreaming και πάντα να εκμεταλλεύεσαι τη φόρα και την αδράνεια που έχεις αναπτύξει. Αν κάποιος σε κόψει πάνω στην προσπάθεια και αναγκαστείς να φρενάρεις, χέστα! Γιατί, αν συμβεί αυτό, μετά θέλει πάνω από δύο λεπτά για να ανακτήσεις την προηγούμενη κινητική σου ενέργεια.
Αναζητώντας τις ιδανικές γραμμές με 2CV
Το 2CV είναι και ιδανικό για να βρίσκει κανείς τις ιδανικές γραμμές σε μια στροφή. Αν στη διάρκεια μιας στροφής βγεις από τις ιδανικές γραμμές και αναγκαστείς να στρίψεις λίγο παραπάνω το τιμόνι, η ταχύτητά σου πέφτει δραματικά. Τα λάστιχα διπλώνουν και το φρενάρουν.
Αν, λοιπόν, μπεις και βγεις σε μια στροφή με 2CV χωρίς αυτό να κόψει ταχύτητα, τότε μάλλον έχεις μπει με τις ιδανικές γραμμές.
Οι περισσότεροι μη γνωρίζοντες, σαφώς αντιμετωπίζουν το 2CV με φόβο. Iδιαίτερα όταν το βλέπουν να ξεπροβάλλει από κάποια στοφή γέρνοντας σαν ιστιοφόρο στην καταιγίδα
Όλοι νομίζουν πως η μαλακή του ανάρτηση είναι πρόξενος ασταθούς και άκρως απρόβλεπτης οδικής συμπεριφοράς. Κι όμως, τίποτα δεν είναι πιο ψευδές από αυτό. Το αυτοκίνητο είναι σχεδόν αδύνατον να τουμπάρει.
Από την αρχή της παραγωγής του, το εκπληκτικό κράτημα του μικρού Citroën είχε αναγνωριστεί σαν απαράμιλλο. Κάτι που ισχύει ακόμα και σήμερα που η άνεση και η οδική συμπεριφορά του 2CV θεωρούνται καλύτερα από πολλά σύγχρονα μικρά αυτοκίνητα.
Τα μαγικά της Citroën στην ανάρτηση
Το μυστικό της εκπληκτικής άνεσης και ασφάλειας του 2CV αναμφίβολα έγκειται στη μοναδική του ανεξάρτητη ανάρτηση η οποία αποτελείται από υστερούντες βραχίονες πίσω και οδηγούντες βραχίονες μπροστά.
Οι βραχίονες είναι διασυνδεδεμένοι κατά το διαμήκη άξονα (ο εμπρός αριστερός με τον αντίστοιχο πίσω και ο πίσω δεξιός με τον αντίστοιχο μπροστά) με διαμήκεις ράβδους που καταλήγουν σ’ ένα οριζόντιο ελατήριο.
Στα άκρα των βραχιόνων είναι τοποθετημένοι οι τροχοί, ενώ οι βάσεις τους εδράζονται σε μεγάλα ρουλεμάν, σε εγκάρσια κυλινδρικά τμήματα, τα οποία βρίσκονται στο εμπρός και στο πίσω άκρο του πλαισίου.
Η διάταξη αυτή επιτρέπει στους βραχίονες να περιστρέφονται διατρέχοντας μεγάλα τόξα κι έτσι η διαδρομή των τροχών είναι ασυνήθιστα μεγάλη.
Όταν, για παράδειγμα, ο μπροστινός αριστερός τροχός του 2CV συναντήσει μία ανωμαλία του δρόμου, η διαμήκης ράβδος του βραχίονα συμπιέζει το οριζόντιο ελατήριο της αριστερής πλευράς. Κι έτσι απορροφά τον κραδασμό.
Αυτό με τη σειρά του, επειδή είναι συνδεδεμένο με αντίστοιχη ράβδο με τον πίσω αριστερό τροχό, τον πιέζει προς τα κάτω, ώστε να είναι κι αυτός έτοιμος να απορροφήσει όσο το δυνατόν καλύτερα την επερχόμενη ανωμαλία του οδοστρώματος.
Με αυτό τον τρόπο, οι κραδασμοί απορροφούνται εντελώς και οι επιβάτες απολαμβάνουν ένα καθόλα άνετο ταξίδι.
Για να επανέλθω πάντως στο θέμα της ανάρτησης αξίζει να σημειώσω πως η συγκεκριμένη διάταξη παρουσιάζει ένα ακόμα πλεονέκτημα.
Όταν το αυτοκίνητο φέρει πλήρες φορτίο (4 επιβάτες) το μεταξόνιο του αυξάνεται κατά 50 mm. περίπου, ενώ η γωνία κάστερ των μπροστινών τροχών αυξάνεται κατά 8 μοίρες, βελτιώνοντας περαιτέρω την ευστάθεια του αμαξώματος στις στροφές
Τόσο μίνιμαλ αλλά τόσο ψαγμένο
Για την ελαχιστοποίηση της μη αναρτώμενης μάζας, τα μπροστινά φρένα του 2CV είναι τοποθετημένα στις εξόδους του διαφορικού και όχι στις πλήμνες των τροχών.
Οι τροχοί του αυτοκινήτου είναι πολύ ελαφρείς και φέρουν πολύ λεπτά ελαστικά. Είναι αυτά που προσδίδουν εξαιρετική πρόσφυση στο βρεγμένο οδόστρωμα.
Παράλληλα με τη μείωση της τριβής κύλισης, οι λεπτοί τροχοί του 2CV μειώνουν και τις γυροσκοπικές δυνάμεις που αναπτύσσονται όταν τερματίζει η ανάρτηση. Οι οποίες, σε αντίθετη περίπτωση, θα προκαλούσαν προβλήματα στον έλεγχο του αυτοκινήτου.
Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε και τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η ελαφριά, ευαίσθητη και πολύ ακριβής κρεμαγιέρα του συστήματος διεύθυνσης.
Είτε άδειο είτε φορτωμένο το 2CV στρίβει με τον ίδιο ασφαλή και προβλέψιμο τρόπο, ενώ ταξιδεύει με αξιοσημείωτη ευστάθεια σαν να κινείται πάνω σε σιδηροτροχιές.
Πώς είναι η εμπειρία στο κάθε μέρα;
Μια που η εποχή δυσκόλεψε θα ρωτήσεις εύλογα πόσο καίει. Λοιπόν, με 6,5 με 7,0 λίτρα/100 δεν είναι αναλογικά πολύ οικονομικό. Στην πραγματικότητα, επειδή μονίμως το πας με το γκάζι στο πάτωμα.
Aλλά αν το πάρεις απόφαση ότι θα πηγαίνεις με μια εξηντάρα, μπορεί να πέσει και στα 5,5 λίτρα/100 χλμ.
Επίσης, στις κατηφόρες μπορείς να το σβήνεις και να μην καίει τίποτα. Σου κάνει εντύπωση; Αμ έλα που δεν έχει πρόβλημα, καθώς τα φρένα του είναι με απλό υδραυλικό κύκλωμα, χωρίς υποβοήθηση. Και έτσι δεν «μένει] από φρένα όταν τσουλάει σβηστό. Το καλό είναι ότι ξαναπαίρνει. Στα τελευταία μέτρα πριν το τέλος της κατηφόρας, του βάζεις 2η ή 3η ταχύτητα και συνεχίζεις
Το κουσούρι
Το πρόβλημα είναι τα καλοκαίρια, όταν ζεσταίνεται πολύ. Τότε είναι που δεν παίρνει εύκολα μπρος όταν σου σβήσει. Αυτό το πρόβλημα το είχαν όλα τα αυτοκίνητα με μπόξερ κινητήρες και ένα καρμπιρατέρ (όπως και οι πρώτες Alfasud).
Γιατί συμβαίνει αυτό; Καθώς οι αυλοί εισαγωγής είναι πάνω απ’ το μοτέρ, ζεσταίνονται πολύ. Έτσι η βενζίνη εξαερώνεται πριν καν προλάβει να αναμειχθεί με τον αέρα. Με αποτέλεσμα το μείγμα να είναι πολύ φτωχό και το μικρό μας 2CV να αρνείται να πάρει μπρος.
Το αντίδοτο είναι να περιμένεις κάνα πεντάλεπτο μέχρι να κρυώσει. Λιγάκι.
Είναι ένα μικρό ελάχιστο τίμημα για ένα πραγματικά all time classic αυτοκίνητο. Κυρία ετών 72. True Story στην Αθήνα.
Photo: Αρχείο Κώστα Δημητρέλλη
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.