Renault Clio 1.5 dCi 110. Το γαλλικό supermini στα καλύτερά του

Ένα facelift και μερικά ακόμα χιλιόμετρα με ένα από τα ομορφότερα supermini της κατηγορίας. Η diesel έκδοση με τους 110 ίππους έχει νεύρο και πολύ ενδιαφέρον αλλά καταλήγει ψηλά τιμολογιακά

Τι λέει το 4Drivers:  σχεδιαστική προσωπικότητα, αιειθαλές παρά τα χρόνια του και ένας diesel κινητήρας που στις διαστάσεις του Clio έρχεται ”γάντι”

Oh yes: Έντονα διαμορφωμένα μέρη του αμαξώματος, άψογος συνδυασμός άνεσης και πρόσφυσης, προοδευτικό σασί, διαθέσιμο πλάτος, bump stops πολυουρεθάνης, γρηγορότερη κρεμαγιέρα, κατανάλωση, βελτιωμένη εργονομία στη σχεδίαση των μπροστινών θυρών

Sorry, no: μέτρια ορατότητα σε γωνία 3/4, infotainment που δεν δείχνει τόσο update με τις εξελίξεις στο ”χώρο”

Απέναντι: Ford Fiesta, Opel Corsa, VW Polo, SEAT Ibiza, Peugeot 208, Citroen C3, Nissan Micra, Suzuki Swift, Toyota Yaris 

Bitch, better have my money: €17.910 (γενικότερα, από €11.860 η βενζίνη, από €14.280 το diesel)

• Database 

Κινητήρας: 1.5 lt, 16βάλβιδος, turbo, πετρελαιοκίνητος

Ισχύς: 110 PS

Ροπή: 260 Νm

Μετάδοση: Μπροστινή κίνηση / Μηχανικό κιβώτιο 6 σχέσεων

 0-100: 11,2”

Τελική: 194 km/ h

Μικτή κατανάλωση δοκιμής: 5.7 lt/100 km

Στα 25 και πλέον χρόνια του Clio στις παγκόσμιες αγορές, είχαμε την τύχη να δούμε μερικά από τα καλύτερα superminis που φτιάχτηκαν ποτέ. Οι Γάλλοι παραδοσιακά ”το ‘χουν” στη συγκεκριμένη κατηγορία και δεν ήταν έκπληξη πως και το τελευταίο Clio, η 4η γενιά, θα πρωταγωνιστούσε στις εξελίξεις.

Πριν δυο χρόνια περίπου, το Clio είχε ένα ενδιάμεσο facelift. Αισθητικά, δεν ”γέρασε” καθόλου. Ακόμα και σήμερα, έξι χρόνια μετά την εμφάνιση του, το Clio, κατά την ταπεινή μας άποψη, συνεχίζει να πρωταγωνιστεί στην πασαρέλα της κατηγορίας.

Οι κρυμμένες πίσω χειρολαβές, το όμορφο μούτρο, τα νέας σχεδίασης (και ιδιαίτερα δυνατά φώτα LED), το black gloss στα πλαϊνά skirts, τα έντονα διαμορφωμένα ”καπούλια” στα πίσω ”φτερά” (σαφώς ακριβότερη επιλογή σε κόστος παραγωγής), όλα αυτά και άλλες τόσες λεπτομέρειες, είναι που κερδίζουν πόντους σε προτιμήσεις κοινού και γενικότερης ”σύνδεσης” με το αυτοκίνητο.

Το ότι το Clio καταφέρνει με τον ημιάκαμπτο πίσω άξονα να στρίβει υποδειγματικά και να μη νιώθεις κόπωση από τη διάταξη των πίσω φρένων με ταμπούρα είναι άλλη μια έξυπνη, καλά δουλεμένη τεχνογνωσία των Γάλλων που ξέρουν να ”κρύβουν” χαμηλότερο budget σε επιμέρους σημεία.

Στο μοντέλο δοκιμής συναντήσαμε τα αναβαθμισμένα πλαστικά, τις σαφώς πιο βολικές θέσεις για τα μπουτόν των παραθύρων και το ανανεωμένο infotainment – ο επεξεργαστής και τα γραφικά του οποίου δεν ανήκουν, ωστόσο, στην αφρόκρεμα της κατηγορίας. Η τεχνολογία σε τέτοιου είδους ”χωράφια” προχωρά ανεξέλεγκτα γρήγορα. Όχι πως είναι κάποιο σημείο που αλλάζει την ιδέα ενός αυτοκινήτου αλλά, καλώς ή κακώς, ο μέσος αγοραστής δίνει σημασία σε τέτοια.

Εκεί, πάντως, που αξίζει να δώσει περισσότερη ουσιαστική σημασία ο εν δυνάμει αγοραστής είναι ο κινητήρας ο οποίος και μόνο στην υπενθύμιση πως είναι ο ίδιος που κινεί το μεγαλύτερο και βαρύτερο Nissan Qashqai, κάνει αντιληπτή τη σβελτάδα που χαρακτηρίζει το Clio

Μαζεύει γρήγορα χλιόμετρα, ακόμα και με 6η (στο σβέλτο κιβώτιο με τη βελτιωμένη αίσθηση) δεν έχει πρόβλημα να ανέβει ανηφόρες και έχοντας ροπή από χαμηλά εκμεταλλεύεται κενά στης πόλης τα στενά.

Το set up είναι αναμενόμενα άψογο. Στρίβεις σχεδόν όπως έρχεσαι, σχεδόν ”τετράγωνα”, με πολύ μικρές κλίσεις αλλά χωρίς να σφαδάζει η κύλιση και εξίσου εύκολα συμμετέχεις με ένα ”τσικ” κλεισίματος της τροχιάς αν θες να παίξεις με trailing throttle. Σχεδόν τέλειο.

Μπορεί να μην έχει την πιο πληροφοριακή κρεμαγιέρα της κατηγορίας ή τα πιο γραμμικά φρένα ως προς την πίεση του πεντάλ αλλά σε βοηθά να κινηθείς εξαιρετικά γρήγορα, άνετα και με τη σπονδυλική σου στήλη άψογα στηριγμένη. Τα καθίσματα του Clio είναι σημείο αναφοράς και είναι από εκείνα τα supermini που θα επιλέγαμε αν είχαμε να διαλέξουμε κάποιο για μακρινό ταξίδι στο εθνικό δίκτυο.

Προφανώς, το Clio με την ελαφρύτερη ”μουσούδα” της βενζινοκίνητης έκδοσης που οδηγήσαμε εδώ είναι ακόμα πιο ανάλαφρο και θετικό στο turn in της καμπής, αλλά αυτή είναι μια εμπειρική διαπίστωση που αποτυπώνεις σε άμεσο μπες-βγες μεταξύ των αυτοκινήτων. Και το diesel μια χαρά είναι.

Μερικές ανωμαλίες της πόλης, απότομες και εγκάρσιες, έχουν κάποιες φορές την τάση να ακούγονται περισσότερο αλλά σε γενικές γραμμές η κύλισή του είναι αρκετά αφρώδης και ξεκούραστη. 

Κανονικά, στη Renault θα πρέπει να έχουν φτιάξει άγαλμα στον Laurens van den Acker, τον σχεδιαστή του Clio IV (όπως και των Bugatti EB110, Mazda 3, Renault Twizy). Έξι χρόνια μετά το Διεθνές Σαλόνι του Παρισιού του 2012, το Clio συνεχίζει στην ανανεωμένη του εκδοχή να μας επιβεβαιώνει πόσο σωστά τοποθετημένο ήταν εξ αρχής. 

Με τον diesel κινητήρα και μια μέση κατανάλωση στα 5.7 lt/100 km με σβέλτη χρήση, έχεις ένα εξαιρετικό, πανέμορφο και δοκιμασμένο supermini το οποίο, ωστόσο, έχει ένα τίμημα της τάξης των €17.910

Info: renault.gr / Photo: 4Drivers