Σε ένα μήνα η Suzuki έχει προγραμματίσει την πρώτη δημοσιογραφική παρουσίαση του εντελώς έου Swift επί ελληνικού εδάφους. Μια ευκαιρία να θυμηθούμε ένα απ’ τα πιο φιλικά στην τσέπη mini-GTi
Tι λέει το 4Drivers: κλασική, hot hatch, συνταγή με μικρό βάρος, 136 ίππους που ακούγονται θεωρητικά λίγοι και άμεσο σασί. Θυμίζει old school προσέγγιση και είναι. Το ”fun to drive” σε μια από τις πιο οικονομικές εκδοχές του
Oh yes: αμεσότητα σασί, κύλιση, ελαστικότητα κινητήρα, 0-100 σε 8.7”, μόλις 1045 kg, εξαιρετικά χαμηλή κατανάλωση (αν προσπαθήσεις), τιμή
Sorry, no: δεν έχει το οπτικό -touch and feel- ραφινάρισμα του άμεσου ανταγωνισμού, στις υψηλές ταχύτητες απαιτεί περισσότερη συγκέντρωση, μικρές διαστάσεις με τα δεδομένα της εποχής
Απέναντι: Αudi A1 1.4 TFSI 125 hp, Ford Fiesta 1.0 125 hp, Opel Adam 1.0 XFT 115 hp
Bitch, better have my money: από €15.890 (3θυρο), €16.390 (5θυρο)*
Κάτω απ’ το αμάξωμα του Suzuki Swift Sport κρύβεται ένας κινητήρας που με τα σημερινά δεδομένα είναι ”παλαιάς σχολής”. Ο κωδικός του είναι Μ16 Α και ανήκει στο Suzuki Swift Sport που οδηγήσαμε.
Και εκπλήσσει ευχάριστα. Γιατί αν ψάχνεις για ένα ”τύπου GTi”, κάποιο που δεν πάσχει από γιγαντισμό, ζυγίζει το ξεχασμένο νούμερο των 1045 κιλών, είναι fun to drive αλλά θες όταν πηγαίνεις χαλαρά να μην καις σχεδόν τίποτα, τότε κάνε εδώ μια στάση.
Το Swift Sport κάνει ακριβώς αυτά. Και με έναν παραδοσιακό, θα λέγαμε, τρόπο. Sorry, δεν έχει turbo, είναι 1.6 λίτρα -που ακούγονται, κι αυτά ακόμα, πολλά όταν θυμηθείς πως, ας πούμε ένα ολόκληρο, σχεδόν διπλάσιου όγκου Audi Q3 αρκείται σε μόλις 1.4 lt- και έχει ακόμα αυτήν την ξεχασμένη σύνδεση με ένα κοντό, ευαίσθητο στις κινήσεις σου αμάξωμα.
A! Kαι έχει ακόμα τέσσερις κυλίνδρους….
Προφανώς και δεν έχει το ραφινάρισμα της νέας γενιάς. Eξελίσσει όμως τη λογική της Suzuki με ένα εξάρι, πλέον, χειροκίνητο, πιο δεμένο σασί και προσεγμένες, μικρές λεπτομέρειες μέσα (κόκκινες ραφές στο τιμόνι, καλή πλευρική στήριξη καθισμάτων, σωστά σε διάταξη και feeling πεντάλ).
Mε τόσα λίγα κιλά δεν έχεις ανάγκη από τουρμπίνα, έχεις όμως αρκετή ροπή για να ξεμπερδεύεις στην κίνηση της πόλης και η απόκριση του σασί είναι γραμμική και με δόσεις fun.
Τσίμπα λίγο το φρένο στο μέσον της καμπής και ”γυρνάει”, το τιμόνι βαραίνει και το ανάλαφρο ”μπροστινό” ορίζεται με ακρίβεια. Το Swift διατηρεί το fun όπως ορίστηκε στα ’90s. Αλλά με το bonus της οικονομίας.
Προπαθώντας για χαμηλή κατανάλωση δεν έχει υπάρξει άλλο απ’ όσα έχουμε οδηγήσει που να έχει ”γράψει” κάτω από 5.0 lt/100 km.
Μιλάμε για συνθήκες πέριξ του κέντρου της πόλης. Αλλά πέριξ. Όχι σε ξεχασμένο αυτοκινητόδρομο με ούριο άνεμο και τα μάτια νυσταγμένα και βαριά.
Φυσικά, αν αρχίζεις και πιέζεις θα δεις την μέση να φτάνει τα 10 lt/100 km αλλά αυτό είναι λίγο πολύ αυτονόητο. Και με τα turbo οι τιμές απόκλισης είναι μεγάλες ή και μεγαλύτερες.
Τεσπά, ο Μ16 Α (που σε διάφορες εκδόσεις του μπαίνει σε ένα σωρό Suzuki) είναι ένας δοκιμασμένος 16V, με αντοχή και κυρίως με ελαστικότητα.
Και παρότι ”κοντό” το Swift έχει έναν ωραία δουλεμένο συνδυασμό ενδοτικότητας και ευελιξίας. Ναι, είναι old school. Και μας αρέσει.
Λίγες μόλις μέρες πριν δούμε και οδηγήσουμε το εντελώς νέο Swift από κοντά, όπως μας υπενθυμίζει στο inbox η πρόσκληση του επίσημου εισαγωγέα.
Photo: Suzuki
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.