Τέρμα αντρική: Οδηγώντας την Porsche 911 GT3 RS (997)

Η GT3 RS, στο σασί της 997, ήταν αναλογική, δύσκολη και αυτοκίνητο για να γεράσεις μαζί του. Όχι ότι υπάρχουν και πολλές στην Ελλάδα αλλά αυτή, η γνήσια και πορτοκαλί, ήταν μια μοναδική ευκαιρία να επιστρατεύσω όσα ήξερα για τις καθαρόαιμες εκδόσεις της 911, να βάλω ωτοασπίδες και να ζήσω το θρύλο στη σκληροπυρηνική εκδοχή του

Ατμοσφαιρικός κινητήρας -που ευτυχώς μέχρι και το 2021 η Porsche ακόμη διατηρεί στις GT3 (992)- και ενσωμάτωση στην ουσία της οδήγησης

Οι κλασικοί «Πορσικοί» εΙναι μυστήρια ράτσα ανθρώπων

Μιλάω για τους παλιούς που ανδρώθηκαν μέσα στις αερόψυκτες 911, με τους υστερούντες βραχίονες στην πίσω ανάρτηση και το ελάφρωμα στη μουσούδα που σε έκανε να κατουριέσαι στα πολλά χιλιόμετρα.

Γι’ αυτούς το καλύτερο αυτοκίνητο στον κόσμο είναι μια 2.7 RS του ’73 και στο δίλημμα «αυτό ή τη γυναίκα σου» μάλλον θα διάλεγαν το πρώτο.

Οι «παλιές, καλές 911», όπως έλεγαν με μια ρετρό νοσταλγία, δεν ήταν το πιο εύκολο αυτοκίνητο στον κόσμο.

Έπρεπε να φορτίζεις έντονα το μπροστινό μέρος μπαίνοντας φρεναριστός στο apex.

Έπρεπε επίσης να κάνεις προσευχές αν από το φόβο σου άφηνες το γκάζι στο μέσον της καμπής.

Γι’ αυτό οι αξιότιμοι κλασικοί Πορσικοί θεωρούσαν πως όσοι είχαν βρει τα μυστικά της και είχαν τα χέρια για να τη χειριστούν ανήκαν σε μια cult ομάδα, σε ένα αυτοκινητικό κώδικα Nτα Βίντσι που ήταν άγνωστος στους πολλούς.

Ειδικό όπλο

Η GT3 RS που βλέπετε είναι ακριβώς αυτό. Είναι η άγνωστη για τους πολλούς και τελείως cult έκδοση που απευθύνεται σε μια επίσης μυστήρια ράτσα ανθρώπων.

Απευθύνεται σ’ αυτούς που μια Carrera είναι απλώς το βασικό μοντέλο της γκάμας, που ακόμα και μια Turbo με την τετρακίνηση, τα διπλά turbo και το διαγαλαξιακό σύστημα ευστάθειας είναι τόσο τέλεια που τελικά σου κλέβει μέρος του feeling

Η RS είναι ατμοσφαιρική με έναν κινητήρα που έχει τις ρίζες του στο Le Man και που επιμένω πως τότε ήταν απλώς ο καλύτερος 6-κύλινδρος στον κόσμο και αδιαφιλονίκητα στο Top 5 της παγκόσμιας παραγωγής.

Η GT3 RS, όπως συνηθίζεται μέχρι και σήμερα, το 2021, είναι το αυτοκίνητο που χρησιμοποιείται σαν βάση για τις αγωνιστικές RSR και έχει πίσω κίνηση διατηρώντας το σύνδεσμο με τις παλιές RS.

Βελτιώνοντας το Mitsubishi Evo 9. Η εξομολόγηση

H θεά πλησιάζει στο ραντεβού

Το πράμα ακούγεται. Είναι ένας ήχος σχεδόν αγωνιστικός, μπάσος χαμηλά και με σταθερό γκάζι, καταιγιστικός στις υψηλές που αναστατώνει στο πέρασμά του.

Δεν μπορείς να περάσεις απαρατήρητος με μια RS. Με ένα πορτοκαλί που βγάζει μάτι, πολύ φαρδιά, τρομερά σέξι.

Η RS, σε αντίθεση με την «απλή» GT3, βασίζεται στο πλαίσιο των τετρακίνητων 911 που είναι κατά 44 χιλιοστά πιο φαρδύ στα πίσω καπούλια και έχει ενισχύσεις στο μπροστινό μέρος.

Έχει επίσης μια λεπτομέρεια που μετράει στις 911: το μεγάλο ρεζερβουάρ των 90 λίτρων. Όχι, όχι, αυτό δεν το λέω για να κάνω κουβέντα γύρω από την αυτονομία της και το πόσα χιλιόμετρα μπορείς να βγάλεις σε ταξίδι. Όπως θα καταλάβετε στη συνέχεια, η RS δεν είναι GT

Εκτός αν θεωρείς ταξίδι μια αρπαχτή του Σαββατοκύριακου όπου κάνεις την αγαπημένη σου διαδρομή και την ξαναβάζεις στο γκαράζ για να κρυώσει και να ηρεμήσει με την ησυχία της.

Σε μια Αθήνα – Θεσσαλονίκη η RS μπορεί να σε βγάλει χαζό από το θόρυβο και την ανύπαρκτη άνεση της ανάρτησης. Εκτός αν είσαι 25 χρονών και το άλλο σου αυτοκίνητο είναι ένα καρτ.

Η κουβέντα για το μεγάλο ρεζερβουάρ έχει να κάνει με μια μικρή ιδιαιτερότητα που λέει κάτι για το χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Ότι δηλαδή αν είσαι παρατηρητικός και οδηγείς πάνω ας πούμε από τα 6/10 μια πισωκίνητη 911, θα καταλάβεις ότι η συμπεριφορά της αλλάζει ελαφρά όσο μειώνεται το καύσιμο στο ντεπόζιτο. Με το μεγάλο ρεζερβουάρ λοιπόν, αν το γεμίσεις, έχεις χοντρικά 90 κιλά που κάνουν ακόμα πιο πειθήνιο το μπροστινό της μέρος

Ο διάβολος είναι στη λεπτομέρεια

Είναι γεμάτη από τέτοιες η GT3 RS. Θες να ακούσεις και άλλες;

Ας πούμε το αυτοκόλλητο σηματάκι με το λογότυπο στο πίσω μέρος που αντικαθιστά το πλαστικό (που υπάρχει σε όλες τις άλλες 911) σε μια χιουμοριστική επίδειξη της μείωσης βάρους.

Ή το πλαστικό πίσω παρμπρίζ που το βλέπεις από τον εσωτερικό σου καθρέφτη να συντονίζεται.

Αλλά και τα σταθερά μπάκετ με το roll cage που σε κάνουν να νιώθεις ένας εκκολαπτόμενος αγωνιζόμενος κάθε φορά που διπλώνεις το σώμα σου για να χωθείς ή τη full ρυθμιζόμενη μπροστινή ανάρτηση για να βρίσκεις το ιδανικό set up.

Το παραπάνω χαρακτηριστικό -που δεν υπάρχει σε καμία άλλη 911 πλην αυτής και της GT3- φανερώνει τις βλέψεις του αυτοκινήτου για χρήση δρόμου αλλά και πίστας.

Ζώντας τη στιγμή

Αυτό ακριβώς πάω να κάνω τώρα. Το ζω. Κλειδί αριστερά, μίζα, γρρρρρράουρρρρρ.

Η συγκεκριμένη, μάλιστα, έχει αλλάξει καταλύτες, χταπόδια και τελικά από ψαγμένο αμερικάνικο οίκο (βλ. www.awe-tuning.com) που γλιτώνει 13 κιλά αλλά αυξάνει ακόμα περισσότερο τα ντεσιμπέλ. Ό,τι πρέπει για ωτοασπίδες.

Πατάς άλλη μία, ίσα-ίσα για να πάρεις την αρχική σου δόση, πάτημα του σφιχτού συμπλέκτη και κούμπωμα του ακόμα πιο σφιχτού επιλογέα με την επένδυση από αλκαντάρα.

Ενδεικτικά, το αυτοκίνητο της δοκιμής ήταν πολύ φρέσκο, με μόλις 3,000 χιλιόμετρα.

Αν οι Porsche γενικά έχουν σκόπιμα διατηρήσει αυτή την τραχύτητα, αυτήν τη σχετικά ακατέργαστη αίσθηση για να σε κάνουν να αισθάνεσαι μέρος μιας μηχανικής αλυσίδας, τότε η RS σε πρώτη επαφή κάνει μια απλή Carrera να δείχνει λιμουζίνα

Η ανάρτηση διαβάζει σχεδόν τα πάντα αλλά με ένα τελείως solid τρόπο.

Ίσως είναι η μόνη πισωκίνητη 911 που σε κάνει να ξεχνάς τον όγκο που κουβαλάς πίσω σου.

Σαν ένα κομμάτι μέταλλο δουλεύει φοβερά κοντρολαρισμένα αλλά με μία ενδοτικότητα που θυμίζει αγωνιστική κατασκευή.

Δεν μπορείς να ριλαξάρεις σε μια GT3 RS

Είναι ντροπή να την οδηγείς με το χέρι στο παράθυρο αφού το σύνολο σε προδιαθέτει να βάλεις τα δυνατά σου και να συγκεντρωθείς.

Στις ανωμαλίες που συναντάς πάνω στο apex νιώθεις το μονοκόμματο τρόπο που δουλεύει το σασί, φρενάρεις συγκλονιστικά.

Βλέπετε, με όλο αυτό τον όγκο στο πίσω μέρος κατά τη διαδικασία του φρεναρίσματος, όσο έντονα και αν ανέβεις στο μεσαίο πεντάλ, το αυτοκίνητο κάνει το λιγότερο δυνατό βύθισμα και η κατανομή είναι τέλεια.

‘’The popometer’’. Ναι, σωστά κατάλαβες

Η τιμονάρα

Έχεις στα χέρια σου ένα σύστημα διεύθυνσης που διαχωρίζει τους άντρες από τα απλώς μεγάλα παιδιά.

Τι εννοώ: Προσωπικά θεωρώ πως στην εποχή της κάθε λογής υποβοήθησης αυτό που κάποτε λέγαμε «αίσθηση τιμονιού» πρακτικά έχει εκλείψει.

Το σερβό, οι ηλεκτρικοί μηχανισμοί και οι ενδιάμεσοι έκλεψαν σιγά σιγά την ατόφια, αναλυτική αίσθηση από τα λάστιχα στο χέρι.

Αν είμαστε ειλικρινείς, θα έπρεπε να επαναπροσδιορίσουμε το τι ακριβώς σημαίνει αίσθηση.

Με εξαίρεση ένα Peugeot 106 Rally (κατά προτίμηση 8-βάλβιδο), ένα Mitsubishi Evo, τις Lotus και την Porsche στις εποχές της υδραυλικής υποβοήθησης (εξαιρείται η Cayenne…) η αίσθηση δεν μένει πια εδώ. Και δεν υπάρχει ούτε στις Lambo, στα R8, ενώ είναι συμβιβασμένη ακόμα και στις Ferrari. Δεν είναι ιεροσυλία, είναι η πραγματικότητα

Απλώς ο εγκέφαλός μας τη συνήθισε και πλέον την αποδέχεται. Το να έρχεσαι, λοιπόν, στην καμπή και να ασκείς μυϊκή προσπάθεια για να στρίψεις την RS είναι σήμερα λογαριασμός.

Αισθάνεσαι τα semi slick της Michelin να δουλεύουν, το τηλεγραφικό ABS, το ελάφρωμα από τη λακκουβίτσα που μόλις πέρασε ο δεξιός εξωτερικός σου τροχός.

Αισθάνεσαι, βρε αδερφέ, μέρος της κινηματικής. Κι αυτό είναι το κυρίαρχο στοιχείο της GT3 RS. Δεν χρειάζεται να κάνεις τριακόσια χιλιόμετρα non stop – αν και αξίζει να το δοκιμάσεις για να αισθανθείς τη γλυκιά κούραση. Εδώ ΟΔΗΓΕΙΣ. Με σκόπιμα κεφαλαία

Αυτοκίνητο για Πραγματικούς Οδηγούς

Οι πωρωμένοι, παλιοί Πορσικοί, κάτι 50άρηδες και άνω που τρέχουν με παλιές αγάπες σε αγώνες ανά την υφήλιο, θα νιώσουν το αυτοκίνητο που εκφράζει με τον πιο εξελιγμένο και ταυτόχρονα ρομαντικό τρόπο αυτό που ήταν κάποτε οι Porsche.

Πριν έρθουν οι investment bankers, οι celebrities, τα κοινωνικά κλισέ, το Tiptronic.

Από την άλλη, όμως, αυτοκίνητα σαν την RS έχουν τόσο δυναμικό και βάθος που δεν ξέρω τι ποσοστό από τη δεξαμενή τους μπορείς να αξιοποιήσεις σε συνθήκες ελληνικών δρόμων

Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα πως η προσαρμογή επί ντόπιου εδάφους θα ήταν δυσκολότερη λόγω ειδικού χαρακτήρα

Όμως το αυτοκίνητο έχει ακόμα και εδώ εξαιρετική πρόσφυση και η μόνη υποχώρηση, που καλό είναι να κάνεις το ζέσταμα των κεραμικών ώστε το ABS να μην επεμβαίνει νωρίς και σου χαλάει την είσοδο. Έλα όμως που τα κεραμικά δεν ζεσταίνονται…

Γενικά πρέπει να σκέφτεσαι αν θες να πας δυο κλικ πιο γρήγορα

Δεν την καβαλάς και άντε γεια, σέβεσαι και, αν έχεις τις ειδικές γνώσεις, απενεργοποιείς το traction control όταν και όπου σου ταιριάζει.

Πρακτικά η απουσία PSM (έτσι ονομάζει η Porsche το σύστημα ευστάθειας) δεν φαίνεται αφού πρέπει να είσαι ή αυτόχειρας ή με γονίδιο του Βάλτερ Ρερλ για να αποσταθεροποιήσεις τη GT3 RS.

Η πρόσφυση μόλις ζεσταθούν τα Pilot Cup σου κολλάει τη γλώσσα στο μάγουλο και αν αρχίσεις να πειραματίζεσαι για το πόσο νωρίς μπορείς να πατάς το γκάζι καθώς βλέπεις την έξοδο θα εκπλαγείς από τις δυνατότητες

Όμως με μια Turbo, που κάνει αντίστοιχα χρήματα, μπορείς να πας ακόμα πιο γρήγορα, ξεάγχωτα, με all weather εμπιστοσύνη, χωρίς να κοπανιέσαι και βέβαια με +2 επιπλέον θέσεις για να μπουν πίσω τα πιτσιρίκια.

Είναι η διαφορά μεταξύ κανόνα και εξαίρεσης.

Η 911 Turbo είναι ο κανόνας, η GT3 RS η εξαίρεση. Πολύ ειδική για τους πολλούς, μοναδική για τους λίγους. Πανάκριβο παιχνίδι που αξίζει να κρατήσεις μια εικοσαετία στο γκαράζ για να δείχνεις στο γιο σου πώς ήταν κάποτε τα αντρικά αυτοκίνητα.

Ευχαριστώ τον Φ.Κ. για την ευγενική παραχώρηση του αυτοκινήτου.