Η ιταλική καροσερία, όπως οι οίκοι Pininfarina, Italdesign, Bertone, Scaglietti, Zagato και Ghia, μεσουράνησε και σχεδίασε μερικά από τα πιο επικά αυτοκίνητα των τελευταίων δεκαετιών. Πώς;
Θρυλικά ωμό και αειθαλές F40. Στο πλάι έφερε το διακρικτικό ταμπελάκι με το όνομα του οίκου Pininfarina που είχε αναλάβει τη σχεδίαση. Σήμερα, πλέον, τα ιταλικά υπεραυτοκίνητα σχεδιάζονται in-house. Ναι μεν συμφέρει, τυχαίο όμως ότι δεν είναι πια τόσο όμορφα
Και άσχετος να είσαι με τα αυτοκίνητα, δεν μπορεί, θα ΄χεις ακούσει κάποια από τα παραπάνω ονόματα. Ή, και αν δεν έχεις ακουστά τον σχεδιαστή του περασμένου αιώνα, Τζορτζέτο Τζουτζιάρο, σίγουρα ξέρεις μερικά από τα αυτοκίνητα που έχει σχεδιάσει. Μπορεί να τα οδηγούσες κιόλας. Από το Fiat Panda και το Alfa Romeo Brera μέχρι το Audi 80, το Fiat Uno, το Lancia Delta, το Seat Ibiza του ’84. Η λίστα είναι ατελείωτη
Αν είχες και φράγκα, μάλλον θα ξέρεις πως η εταιρεία του, η Italdesign, εκεί, στη Μέκκα του ιταλικού σχεδιασμού, στο Τορίνο, είχε και την επίβλεψη ενός Maserati 3200GT. Ή ενός BMW M1. Kαι όλα τα παραπάνω ενδεικτικά.
Ο μεγάλος Τζουτζιάρο είναι ένας μόνος από τους ιταλούς σχεδιαστές που έχουν σημαδέψει -με χαρτί και μολύβι αρχικά, και μετά σε υπολογιστή- τα αυτοκίνητα που οδηγούμε.
Αντίστοιχα, ο Pininfarina, είχε επί δεκαετίες το ταμπελάκι του στο πλάι των Ferrari. Αν ο ανδρικός πληθυσμός τις ήθελε συλλήβδην, αυτός «έφταιγε». Τα ονόματα είναι τεράστια
Η αλήθεια είναι πως υπήρχε πολύ υλικό στην ιταλική γενετική δεξαμενή
Ήταν το στιλ, η αναγέννηση, το εκλεπτυσμένο γούστο, όλα παντρεμένα με μια μεσογειακή κουλτούρα ευρηματικότητας.
Καμία σχέση με την αυστηρότητα του γερμανικού προστεταντισμού.
Ήταν όμως και το άλλο. Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ανάγκη για πιο μαζική παραγωγή ήταν βατό εγχείρημα για τους Ιταλούς.
Ενώ, για παράδειγμα, οι Γάλλοι ξεκίνησαν την ιστορία της καροσερίας -καθώς έκαναν τη μετάβαση από την κλασική άμαξα με τα άλογα στο πώς να «ντύνουν» μία άμαξα με τροχούς- ήταν οι ιταλοί εκείνοι που ήξεραν την πιο εξελιγμένη μεθοδολογία.
Έχοντας ήδη γνώσεις αεροναυπηγικής, ήξεραν πώς να δουλεύουν με φουλ μεταλλικά αμαξώματα και όχι απλώς να χτίζουν αλουμίνιο ή ύφασμα πάνω σε ξύλινους σκελετούς.
Για παράδειγμα, ο οίκος Touring, στο Μιλάνο, είχε το know-how της εποχής για τη λεγόμενη «Superleggera» κατασκευή. Το επίθετο σήμαινε «πολύ ελαφριά». Και ακόμα κι αν δε γνωρίζει κάποιος ιταλικά, μπορεί να το ΄χει συγκρατήσει, για παράδειγμα, από εκδόσεις της Lamborghini. Το ελαφρύ δεν είναι εύκολο. Είναι τέχνη εν τω κρυπτώ
Lamborghini Miura
Λίγο μετά, η ιταλική σκηνή άρχισε να εισάγει τα μονοκόκ αμαξώματα για μαζική παραγωγή και οι καροσερίστες αναλάμβαναν τις πιο ειδικές περιπτώσεις. Τα πιο ιδιαίτερα, κάποια καμπριολέ, τα πιο ακριβά.
Η ουσία είναι ότι οι Ιταλοί, μπορεί να μην είχαν καλούς λογιστές, είχαν, ωστόσο, την ευελιξία. Την ικανότητα της πατέντας. Μπορούσαν να ενσωματώσουν ωραίο, πιασάρικο ντιζάιν σε συνδυασμό με τις νέες, φουλ μεταλλικές, κατασκευές
Εκ του παραπάνω ορμώμενοι, ήταν σε θέση να κάνουν και κάτι άλλο: να βρουν έξυπνες λύσεις για να ενσωματώσουν τις νέες τεχνικές ανάγκες.
Για παράδειγμα, τα νέα συστήματα ψύξης, πιο μαζεμένους σε όγκο κινητήρες για πιο «κατεβασμένες» γραμμές στο καπό, καθώς και νέα αεροδυναμικά στοιχεία για μεγαλύτερη απόδοση.
Alfa Romeo Giulia TZ2
Όλα αυτά και πολλά άλλα κάτω από το μανδύα ενός Alfasud, ενός Bugatti EB112 ή ενός VW Golf του ’74. Ποιήματα βιομηχανικού σχεδιασμού. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες τους χτυπούσαν την πόρτα πιο συχνά και από τον γαλατά το πρωί
VW Golf GTi
Η Ghia άρχισε κολλεγιά με τις Ford, Volvo και Chrysler. Ο Pininfarina σχεδόν με όλους. Ο Bertone με τις Volvo, Αston Martin και Mercedes. Η Touring με την Αston και τη BMW. Ο οίκος Zagato με τις Renault, Bristol (αλήθεια, τη θυμάται κανείς;) και Jaguar. Και η Italdesign, τα ‘παμε. Με ό,τι είχε ρόδες
Εννοείται πως οι ιταλοί καροσερίστες είχαν πάρει αγκαζέ και σύσσωμη την ιταλική αυτοβιομηχανία. Fiat, Maserati, Lancia, Alfa Romeo, Ferrari, Lamborghini, όλη την εθνική Ιταλίας.
Το 4Drivers δεν ταυτίζεται κατ΄ανάγκην με τις απόψεις των αρθρογράφων που φιλοξενεί, ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνει την ελευθερία γνώμης των contributors προς μια ευρύτερη αντίληψη της αυτοκίνησης.
Ο Γιάννης Κωνσταντόπουλος έχει περισσότερες από δύο δεκαετίες στο χώρο των media (Status, Esquire) του Ειδικού Τύπου (Car Magazine, Top Gear) και εκδόσεων που επιμελείται (Audi Magazine, Porsche Magazine, Official Super League Year Book, Eurobanker, Best of Cars, The ONE magazine κ.ά.). Τα τελευταία δέκα, και πλέον, χρόνια «οδηγεί» το 4Drivers με συμμετοχή αρθρογράφων που εκτιμούν την αντικειμενική ενημέρωση, την απόλαυση της οδήγησης και τη δημιουργική προσέγιση. Ταυτόχρονα, εκδίδει concept και (θέλει να πιστεύει) premium εκδόσεις με αυτοκινητικό ή ευρύτερο επιχειρηματικό περιεχόμενο. Φήμες λένε πως με τόση κατανάλωση βενζίνης, βαρύνεται για σημαντικό μέρος της τρύπας του όζοντος. Δηλώνει ένοχος. Αλλά δε μετανιώνει.
Τόσο εμείς όσο και οι συνεργάτες μας χρησιμοποιούμε τεχνολογία όπως τα cookies στον ιστότοπό μας, για εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων, παροχή λειτουργιών μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ανάλυση των δεδομένων επισκεπτών μας. Κάντε κλικ παρακάτω για να επιβεβαιώσετε ότι συμφωνείτε με τη χρήση αυτής της τεχνολογίας στο web. Οποιαδήποτε στιγμή, μπορείτε να αλλάξετε γνώμη και να αλλάξετε επιλογές συγκατάθεσης, επιστρέφοντας σε αυτό τον ιστότοπο.ΑποδέχομαιΔεν ΑποδέχομαιΠολιτική Απορρήτου